헬라어 문장 내 검색 Language

πάντα δὲ γίνεσθαι καθ’ εἱμαρμένην καὶ διὰ τῆσ ἐναντιοδρομίασ ἡρμόσθαι τὰ ὄντα·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. a'. HRAKLEITOS 7:3)
ἡ δ’ ὅλη τοῦ ναοῦ οἰκοδομία κατὰ πολλὴν τέχνην ἐκ λίθων ἀκροτόμων ἐγένετο συντεθέντων ἁρμονίωσ πάνυ καὶ λείωσ, ὡσ μήτε σφύρασ μήτε ἄλλου τινὸσ ἐργαλείου τεκτονικοῦ τοῖσ κατανοοῦσιν ἐργασίαν δηλοῦσθαι, ἀλλὰ δίχα τῆσ τούτων χρήσεωσ πᾶσαν ἡρμόσθαι τὴν ὕλην προσφυῶσ, ὡσ ἑκούσιον τὴν ἁρμονίαν αὐτῆσ δοκεῖν μᾶλλον ἢ τῆσ τῶν ἐργαλείων ἀνάγκησ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 88:1)
Χρὴ δὲ ἡρμόσθαι μὲν τὴν κνήμην καὶ τὸν πόδα οὕτωσ, ὡσ αὐτὸσ ἐθέλει, μοῦνον δὲ, μὴ ἀπῃωρημένα, μηδὲ κινεύμενα ἔστω‧ ἰητρεύειν δὲ πισσηρῇ καὶ σπλήνεσιν οἰνηροῖσιν, ὀλίγοισι, μὴ ἄγαν ψυχροῖσι, ψῦχοσ γὰρ ἐν τοῖσι τοιούτοισι σπασμὸν ἐπικαλέεται‧ ἐπιτήδεια δὲ καὶ φύλλα σεύτλων, ἢ βηχίου, ἢ ἄλλου τινὸσ τῶν τοιουτέων, ἐν οἴνῳ μέλανι αὐστηρῷ ἡμίεφθα ἐπιτιθέντα ἰητρεύειν ἐπί τε τὸ ἕλκοσ, ἐπί τε τὰ περιέχοντα, κηρωτῇ δὲ χλιερῇ ἐπιχρίειν αὐτὸ τὸ ἕλκοσ‧ ἢν δὲ ἡ ὡρ́η χειμερινὴ ἐῄ, καὶ ἔρια Ῥυπαρὰ οἴνῳ καὶ ἐλαίῳ καταῤῬαίνοντα χλιεροῖσιν ἄνωθεν ἐπιτέγγειν‧ καταδεῖν δὲ μηδὲν μηδενὶ, μηδε περιπλάσσειν‧ εὖ γὰρ εἰδέναι χρὴ, ὅτι πίεξισ καὶ ἀχθοφορίη πᾶν κακὸν τοῖσι τοιούτοισίν ἐστιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 63.5)
Ἢν δὲ ἐπιδεθῇ, δοκείτω τῷ ἐπιδεδεμένῳ ἡρμόσθαι μὲν, πεπιέχθαι δὲ μή‧ φάτω δὲ κατὰ τὸ ἕλκοσ μάλιστα ἡρμόσθαι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 26.8)
Τοὺσ δὲ χρόνουσ τοὺσ αὐτοὺσ μὲν χρὴ εἶναι ἐπὶ τὸ μᾶλλον δοκέειν ἡρμόσθαι, τοὺσ αὐτοὺσ δὲ ἐπὶ τὸ μᾶλλον δοκέειν χαλᾷν, ὥσπερ καὶ ἐν τοῖσι πρόσθεν εἴρηται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 26.9)
Τοῖσι δὲ ὀθονίοισιν ἄρχεσθαι χρὴ ἐπιδέοντα ἀπὸ τοῦ οἰδήματοσ τοῦ ἐν τοῖσιν ἀκραίοισ πάνυ χαλαροῖσι, καὶ ἔπειτα ἐπινέμεσθαι τῇ ἐπιδέσει αἰεὶ ἐσ τὸ ἄνω, καὶ πεπιέχθαι μὲν μηδαμῇ, ἡρμόσθαι δὲ μάλιστα κατὰ τὸ ἕλκοσ, τὰ δὲ ἄλλα ἐπὶ ἧσσον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 27.5)
Ἐσ μὲν οὖν ταῦτα νόμοσ‧ ἐν δὲ τουτέοισι μέγιστα ἐπιδέσιοσ‧ πίεξισ μὲν, ὥστε τὰ ἐπικείμενα μὴ ἀφεστάναι, μηδὲ ἐρηρεῖσθαι κάρτα, ἀλλὰ ἡρμόσθαι μὲν, προσηναγκάσθαι δὲ μὴ, ἧσσον μὲν τὰ ἔσχατα, ἥκιστα δὲ τὰ μέσα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., KAT' IHTREION., 8.3)
πᾶσ ^ δὲ ὁ τόνοσ τοῦ φθέγματοσ οἱο͂σ ἁπαλώτατοσ, οὔτε βαρὺσ ὡσ εἰσ τὸ ἀνδρεῖον ἡρμόσθαι οὔτε πάνυ λεπτὸσ ὡσ θηλύτατόσ τε εἶναι καὶ κομιδῇ ἔκλυτοσ, ἀλλ’ οἱο͂σ γένοιτ’ ἂν παιδὶ μήπω ἡβάσκοντι, ἡδὺσ καὶ προσηνὴσ καὶ πράωσ παραδυόμενοσ εἰσ τὴν ἀκοήν, ὡσ καὶ παυσαμένησ ἔναυλον εἶναι τὴν βοὴν καί τι λείψανον ἐνδιατρίβειν καὶ περιβομβεῖν τὰ ὦτα, καθάπερ ἠχώ τινα παρατείνουσαν τὴν ἀκρόασιν καὶ ἴχνη τῶν λόγων μελιχρὰ ἄττα καὶ πειθοῦσ μεστὰ ἐπὶ τῆσ ψυχῆσ ἀπολιμπάνουσαν.
(루키아노스, Imagines, (no name) 13:3)
ἀτὰρ εἰ νῷν ἐχόντοιν ἑκατέρου λύραν ἔφη αὐτὰσ ἡρμόσθαι ὁμοίωσ, πότερον εὐθὺσ ἂν ἐπιστεύομεν ἢ ἐπεσκεψάμεθ’ ἂν εἰ μουσικὸσ ὢν λέγει;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 19:1)
καὶ τὴν μὲν ἡρμόσθαι, τὴν ἀγαθήν, καὶ ἔχειν ἐν αὑτῇ ἁρμονίᾳ οὔσῃ ἄλλην ἁρμονίαν, τὴν δὲ ἀνάρμοστον αὐτήν τε εἶναι καὶ οὐκ ἔχειν ἐν αὑτῇ ἄλλην;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 616:3)
τὴν δέ γε μηδὲν μᾶλλον μηδὲ ἧττον ἁρμονίαν οὖσαν μήτε μᾶλλον μήτε ἧττον ἡρμόσθαι·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 621:1)
οὐκοῦν ἡρμόσθαι δεῖ αὐτὰσ πρὸσ ἀλλήλασ;
(플라톤, Republic, book 3 506:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION