헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ὅτε δὴ Μυσῶν λελιημένοι ἠπείροιο Ῥυνδακίδασ προχοὰσ μέγα τ’ ἠρίον Λἰγαίωνοσ τυτθὸν ὑπὲκ Φρυγίησ παρεμέτρεον εἰσορόωντεσ, δὴ τότ’ ἀνοχλίζων τετρηχότοσ οἴδματοσ ὁλκοὺσ μεσσόθεν ἆξεν ἐρετμόν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 20:11)
̓ ’ἴδε ἀπέχεισ, καλὲ Οὐλπιανέ, καὶ τὸν τῆσ φώτιγγοσ μνημονεύοντα ὅτι δὲ ὁ μόναυλοσ ἦν ὁ νῦν καλούμενοσ καλαμαύλησ σαφῶσ παρίστησιν Ἡδύλοσ ἐν τοῖσ ἐπιγράμμασιν οὑτωσὶ λέγων τοῦτο Θέων ὁ μόναυλοσ ὑπ’ ἠρίον ὁ γλυκὺσ οἰκεῖ αὐλητήσ, μίμων ἡ ̓ν θυμέλῃσι Χάρισ, τυφλὸσ ὑπαὶ γήρωσ εἶχεν καὶ Σκίρπαλον υἱόν, νήπιον ὅντ’ ἐκάλει Σκίρπαλον Εὐπαλάμου, ἀείδων αὐτοῦ τὰ γενέθλια·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 78 4:2)
ἔπινε δὲ πλεῖστον καὶ Ἀρκαδίων ἄδηλον δ’ εἰ ὁ Φιλίππῳ διεχθρεύσασ, ὡσ τὸ ἐπίγραμμα δηλοῖ, ὅπερ ἀνέγραψε Πολέμων ἐν τῷ περὶ τῶν κατὰ πόλεισ ἐπιγραμμάτων τοῦ πολυκώθωνοσ τοῦτ’ ἠρίον Ἀρκαδίωνοσ ἄστεοσ ὤρθωσαν τῇδε παρ’ ἀτραπιτῷ υἱῆεσ Δόρκων καὶ Χαρμύλοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 481)
κὰδ δ’ ἄρ’ ἐπ’ ἀκτῆσ βάλλον ἐπισχερώ, ἔνθ’ ἄρ’ Ἀχιλλεὺσ φράσσατο Πατρόκλῳ μέγα ἠρίον ἠδὲ οἷ αὐτῷ.
(호메로스, 일리아스, Book 23 11:14)
λέγουσι δὲ καὶ ὡσ Μυρτίλῳ κενὸν ἐνταῦθα ἠρίον ποιήσειε Πέλοψ καὶ θύσειέ τε αὐτῷ τὸ ἐπὶ τῷ φόνῳ μήνιμα ἰώμενοσ καὶ ἐπονομάσαι Ταράξιππον, ὅτι τῷ Οἰνομάῳ διὰ τοῦ Μυρτίλου τῆσ τέχνησ ἐταράχθησαν αἱ ἵπποι·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Β, chapter 20 26:1)
οὐδενὶ γάρ ἐστιν οὐ βωμὸσ πατρῷοσ, οὐκ ἠρίον προγονικὸν τῶν τοσούτων ’ Ῥωμαίων, ἀλλ’ ὑπὲρ ἀλλοτρίασ τρυφῆσ καὶ πλούτου πολεμοῦσι καὶ ἀποθνῄσκουσι, κύριοι τῆσ οἰκουμένησ εἶναι λεγόμενοι, μίαν δὲ βῶλον ἰδίαν οὐκ ἔχοντεσ.
(플루타르코스, Tiberius Gracchus, chapter 9 5:1)
ὦ Πὰν Πάν, εἴτ’ ἐσσὶ κατ’ ὤρεα μακρὰ Λυκαίω, εἴτε τύ γ’ ἀμφιπολεῖσ μέγα Μαίναλον, ἔνθ’ ἐπὶ νᾶσον τὰν Σικελάν, Ἑλίκασ δὲ λίπ’ ἠρίον αἰπύ τε σᾶμα τῆνο Λυκαονίδαο, τὸ καὶ μακάρεσσιν ἀγητόν.
(테오크리토스, Idylls, Θύρσισ ἢ ᾠδή89)
ἔσσεται οὗτοσ ἀνήρ, ὃσ ἐμεῦ κεχρήσετ’ ἀοιδοῦ, ῥέξασ ἢ Ἀχιλεὺσ ὅσσον μέγασ ἢ βαρὺσ Αἰάσ ἐν πεδίῳ Σιμόεντοσ, ὅθι Φρυγὸσ ἠρίον Ἴλου.
(테오크리토스, Idylls, Χάριτεσ ἢ Ιἕρων33)
ἀλλ’ ἔμολεσ Πελλαῖον ὑπ’ ἠρίον, ὡσ ἂν ὁ λάτρισ Πιερίδων ναίῃσ ἀγχόθι Πιερίδων.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 44 1:1)
τοῦτο Θεμιστοκλεῖ ξένον ἠρίον εἵσατο Μάγνησ λαόσ, ὅτ’ ἐκ Μήδων πατρίδα ῥυσάμενοσ ὀθνείην ὑπέδυ χθόνα καὶ λίθον.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 741)
αὐτοῦ σοὶ παρ’ ἅλωνι, δυηπαθὲσ ἐργάτα μύρμηξ, ἠρίον ἐκ βώλου διψάδοσ ἐκτισάμαν, ὄφρα σε καὶ φθίμενον Δηοῦσ σταχυητρόφοσ αὖλαξ θέλγῃ, ἀροτραίᾐ κείμενον ἐν θαλάμῃ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 2091)
ὣσ καὶ Λαέρταο τόδ’ ἠρίον, ὃ σχεδὸν ἀκτῆσ βαιὸν ἄπο, ψυχρῶν λείβεται ἐξ ὑετῶν.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 2252)
ἓν δὲ τόδ’ αἰάζει καὶ ὑπ’ ἠρίον, ὅττι τὸ Βάκχου ἄρμενον οὐ Βάκχου πλῆρεσ ἔπεστι τάφῳ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 353 1:1)
ἢ τὸ μὲν εἰσ ὀρθὰν ἀτραπὸν οὐκ ἔμολεν, ἁ δ’ οἰκτρὸν ναίουσα τόδ’ ἠρίον ἔπλετο Φιδίσ;
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 429 1:2)
ἠρίον, οἱο͂ν νυκτὶ καταφθιμένοιο καλύπτεισ ὀστέον, οἱήν, γαῖ’, ἀμφέχανεσ κεφαλήν, πολλὸν μὲν ξανθαῖσιν ἀρεσκομένου Χαρίτεσσι, πολλοῦ δ’ ἐν μνήμῃ πᾶσιν Ἀριστοκράτησ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 4401)

SEARCH

MENU NAVIGATION