헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

σὲ δ’ ἔτικτε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε πολλὸν ἀπ’ ἀνθρώπων, κρύπτων λευκώλενον Ἥρην.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Διώνυσον 1:3)
μακάρων δὲ θεῶν ἠλεύαθ’ ὅμιλον, ἄντρον ἔσω ναίουσα παλίσκιον, ἔνθα Κρονίων νύμφῃ ἐυπλοκάμῳ μισγέσκετο νυκτὸσ ἀμολγῷ, ὄφρα κατὰ γλυκὺσ ὕπνοσ ἔχοι λευκώλενον Ἥρην, λήθων ἀθανάτουσ τε θεοὺσ θνητούσ τ’ ἀνθρώπουσ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 2:2)
Ἥρην ἀείδω χρυσόθρονον, ἣν τέκε Ῥείη, ἀθανάτων βασίλειαν, ὑπείροχον εἶδοσ ἔχουσαν, Ζηνὸσ ἐριγδούποιο κασιγνήτην ἄλοχόν τε, κυδρήν, ἣν πάντεσ μάκαρεσ κατὰ μακρὸν Ὄλυμπον ἁζόμενοι τίουσιν ὁμῶσ Διὶ τερπικεραύνῳ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἥραν 2:1)
ἔνθα Κρονίων νύμφῃ ἐυπλοκάμῳ μισγέσκετο νυκτὸσ ἀμολγῷ, εὖτε κατὰ γλυκὺσ ὕπνοσ ἔχοι λευκώλενον Ἥρην·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 2:3)
ἅζετο δ’ ἀντομένην Ἥρην ἕθεν εἰσορόωσα, καί μιν ἔπειτ’ ἀγανοῖσι προσέννεπεν ἥγ’ ἐπέεσσιν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 2:16)
ὄφρα δὲ καὶ τῷ ἀγγελίην φαμένη θοὰ γούνατα παῦσεν ὁδοῖο, τόφρα Θέτισ Νηρῆα κασιγνήτασ τε λιποῦσα ἐξ ἁλὸσ Οὔλυμπόνδε θεὰν μετεκίαθεν Ἥρην·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 13:30)
Ἥρην δέ γ’ Ὅμηροσ ἔφασκ’ ἰκέλην εἶναι τρήρωνι πελείῃ.
(아리스토파네스, Birds, Agon, antepirrheme18)
Ἥρην μὲν Χαρίτων ἱερὴν ἐνέπουσι τιθήνην, φασὶ δὲ κοιρανίην μεθέπειν καὶ σκῆπτρα φυλάσσειν·
(콜루토스, Rape of Helen, book 145)
χειρὶ δὲ μῆλον ἔχουσα τόσην ἀνενείκατο φωνὴν Ἥρην κερτομέουσα καὶ ἀντιάνειραν Ἀθήνην·
(콜루토스, Rape of Helen, book 192)
τοῖον ἐφυβρίζουσα προσέννεπε Κύπρισ Ἀθήνην, ὣσ ἡ μὲν πτολίπορθον ἀέθλιον ἔλλαχε μορφῆσ Ἥρην ἐξελάσασα καὶ ἀσχαλόωσαν Ἀθήνην·
(콜루토스, Rape of Helen, book 1102)
σὲ δ’ ἔτικτε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε πολλὸν ἀπ’ ἀνθρώπων κρύπτων λευκώλενον Ἥρην.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 66 3:3)
Δία μὲν τὸ πῦρ λέγων, Ἥρην δὲ τὴν γῆν, Αἰ̈δωνέα δὲ τὸν ἀέρα, Νῆστιν δὲ τὸ ὕδωρ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. b'. EMPEDOKLHS 26:6)
ἔνθεν ἀπορνύμεναι, κεκαλυμμέναι ἠέρι πολλῇ, ἐννύχιαι στεῖχον περικαλλέα ὄσσαν ἱεῖσαι, ὑμνεῦσαι Δία τ’ αἰγίοχον καὶ πότνιαν Ἥρην Ἀργεί̈ην, χρυσέοισι πεδίλοισ ἐμβεβαυῖαν, κούρην τ’ αἰγιόχοιο Διὸσ γλαυκῶπιν Ἀθήνην Φοῖβόν τ’ Ἀπόλλωνα καὶ Ἄρτεμιν ἰοχέαιραν ἠδὲ Ποσειδάωνα γεήοχον, ἐννοσίγαιον, καὶ Θέμιν αἰδοίην ἑλικοβλέφαρόν τ’ Ἀφροδίτην Ἥβην τε χρυσοστέφανον καλήν τε Διώνην Λητώ τ’ Ιἀπετόν τε ἰδὲ Κρόνον ἀγκυλομήτην Ηὦ τ’ Ηἔλιόν τε μέγαν λαμπράν τε Σελήνην Γαῖάν τ’ Ὠκεανόν τε μέγαν καὶ Νύκτα μέλαιναν ἄλλων τ’ ἀθανάτων ἱερὸν γένοσ αἰὲν ἐόντων.
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 2:4)
Ῥείη δὲ δμηθεῖσα Κρόνῳ τέκε φαίδιμα τέκνα, Ἱστίην Δήμητρα καὶ Ἥρην χρυσοπέδιλον ἴφθιμόν τ’ Αἴδην, ὃσ ὑπὸ χθονὶ δώματα ναίει νηλεὲσ ἦτορ ἔχων, καὶ ἐρίκτυπον Ἐννοσίγαιον Ζῆνά τε μητιόεντα, θεῶν πατέρ’ ἠδὲ καὶ ἀνδρῶν, τοῦ καὶ ὑπὸ βροντῆσ πελεμίζεται εὐρεῖα χθών.
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 44:1)
λοισθοτάτην δ’ Ἥρην θαλερὴν ποιήσατ’ ἄκοιτιν·
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 90:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION