헬라어 문장 내 검색 Language

Ἀριστοτέλησ δὲ σχιδανόποδά φησιν αὐτὸν εἶναι ἔχειν τε χρῶμα κυάνεον, σκέλη μακρά, ῥύγχοσ ἠργμένον ἐκ τῆσ κεφαλῆσ φοινικοῦν, μέγεθοσ ἀλεκτρυόνοσ, στόμαχον δ’ ἔχει λεπτὸν διὸ τῶν λαμβανομένων εἰσ τὸν πόδα ταμιεύεται μικρὰσ τὰσ ψωμίδασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 40 1:3)
ἔχειν οἴκοι κατορωρυγμένον ἐκέλευσεν ἐνεγκεῖν πρὸσ αὐτὸν ἐπεὶ δὲ παρακλέψασ ὀλίγον ὁ ἄνθρωποσ καὶ μεταστὰσ εἰσ ἑτέραν πόλιν ἐωνήσατο χωρίον, μεταπεμψάμενοσ αὐτὸν ἐκέλευσε πᾶν ἀπολαβεῖν, ἠργμένον χρῆσθαι τῷ πλούτῳ καὶ μηκέτι ποιοῦντα τὸ χρήσιμον ἄχρηστον.
(플루타르코스, Regum et imperatorum apophthegmata, Διονυσίου τοῦ πρεσβυτέρου, section 13 1:1)
μεταστὰσ εἰσ ἑτέραν πόλιν ἐωνήσατο χωρίον, μεταπεμψάμενοσ αὐτὸν ἐκέλευσε πᾶν ἀπολαβεῖν, ἠργμένον χρῆσθαι τῷ πλούτῳ καὶ μηκέτι ποιοῦντα τὸ χρήσιμον ἄχρηστον.
(플루타르코스, Regum et imperatorum apophthegmata, Διονυσίου τοῦ πρεσβυτέρου, section 13 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION