헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁπόσοι μὲν γὰρ μὴ ἠθέλησαν ὑπομεῖναι καταγνόντεσ αὑτῶν ἀδικίαν, εἰκότωσ τοι καὶ ὑμεῖσ τοιαῦτα περὶ αὐτῶν γιγνώσκετε οἱᾶ́ περ καὶ αὐτοὶ περὶ σφῶν αὐτῶν ἔγνωσαν·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 6:2)
εὖ μὲν γὰρ πράττοντεσ οὐκ οἶδ’ εἴ ποτ’ ἂν εὖ φρονῆσαι ἠθέλησαν, ὄντεσ Ῥόδιοι, ἔργῳ δὲ πειραθέντεσ καὶ διδαχθέντεσ ὅτι πολλῶν κακῶν ἡ ἄνοι’ αἰτία τοῖσ πολλοῖσ γίγνεται, τάχ’ ἄν, εἰ τύχοιεν, σωφρονέστεροι πρὸσ τὸν λοιπὸν τοῦ χρόνου γένοιντο.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ὑπὲρ τῆσ Ῥοδίων Ἐλευθερίας 21:2)
οὗτοι δ’ οὐδὲ γράψαντοσ ἐμοῦ ταῦτα ποιεῖν ἠθέλησαν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 35:4)
ἔτι δ’ ἀκριβέστερον ἔγνωτ’ ἄν, εἴ μοι τὰσ διαθήκασ, ἃσ ὁ πατὴρ κατέλιπεν, οὗτοι ἀποδοῦναι ἠθέλησαν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Ἐπιτροπῆσ Α 53:1)
Μάρτυρεσ οὐ τοίνυν ἐγὼ μὲν ταῦθ’ ἕτοιμοσ ἦν, οἱ δὲ μάρτυρεσ οὐ τὴν αὐτὴν γνώμην ἐμοὶ εἶχον, ἀλλ’ ἐκεῖνοι παραστησάμενοι τοὺσ παῖδασ, ὑπὲρ ὧν ἐμαρτύρησαν, πίστιν ἐπιθεῖναι ἠθέλησαν κατ’ ἐκείνων.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ἄφοβον ὑπὲρ Φάνου Ψευδομαρτυριῶν 70:4)
ἐμβάλλεται μαρτυρίαν ψευδῆ καὶ ἐπιγράφεται μάρτυρασ ἀνθρώπουσ οὓσ οὐδ’ ὑμᾶσ ἀγνοήσειν οἰόμαι, ἐὰν ἀκούσητε, Διότιμοσ Διοτίμου Ἰκαριεύσ, Ἀρχεβιάδησ Δημοτέλουσ Ἁλαιεύσ, Χαιρήτιοσ Χαιριμένουσ Πιθεὺσ μαρτυροῦσιν ἀπιέναι ἀπὸ δείπνου μετὰ Κόνωνοσ, καὶ προσελθεῖν ἐν ἀγορᾷ μαχομένοισ Ἀρίστωνι καὶ τῷ υἱεῖ τῷ Κόνωνοσ, καὶ μὴ πατάξαι Κόνωνα Ἀρίστωνα, ὡσ ὑμᾶσ εὐθέωσ πιστεύσοντασ, τὸ δ’ ἀληθὲσ οὐ λογιουμένουσ, ὅτι πρῶτον μὲν οὐδέποτ’ ἂν οὔθ’ ὁ Λυσίστρατοσ οὔθ’ ὁ Πασέασ οὔθ’ ὁ Νικήρατοσ οὔθ’ ὁ Διόδωροσ, οἳ διαρρήδην μεμαρτυρήκασιν ὁρᾶν ὑπὸ Κόνωνοσ τυπτόμενον ἐμὲ καὶ θοἰμάτιον ἐκδυόμενον καὶ τἄλλ’ ὅσ’ ἔπασχον ὑβριζόμενον, ἀγνῶτεσ ὄντεσ κἀπὸ ταὐτομάτου παραγενόμενοι τῷ πράγματι τὰ ψευδῆ μαρτυρεῖν ἠθέλησαν, εἰ μὴ ταῦθ’ ἑώρων πεπονθότα·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Κόνωνοσ Αἰκείας 45:1)
καὶ τῆσ παρὰ τοῖσ Ἕλλησιν ἀγνοίασ μεμειγμένησ κακίᾳ, ὅτ’ ἐνῆν ταῦτα κωλύειν ἀσφαλῶσ, τὰ μὲν οὐ προορώσησ τὰ δ’ εἰρωνευομένησ, ὅμωσ, ἡνίχ’ ὑπήκουσαν καὶ τὰ δέοντα ποιεῖν ἠθέλησαν, οὐκ ἐμνησικάκησαν, ἀλλὰ προστάντεσ καὶ παρασχόντεσ ἅπαντα προθύμωσ, καὶ σώματα καὶ χρήματα καὶ συμμάχουσ, εἰσ πεῖραν ἦλθον ἀγῶνοσ, εἰσ ὃν οὐδὲ τῆσ ψυχῆσ ἐφείσαντο.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐπιτάφιοσ. 24:3)
οἱ δ’ οἰκέται λαβόντεσ τὸ παιδίον ἐκθεῖναι μὲν οὐκ ἠθέλησαν, ἐδωρήσαντο δὲ τῇ Πολύβου γυναικί, οὐ δυναμένῃ γεννῆσαι παῖδασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 64 2:2)
διὸ καὶ θαυμάσειεν ἄν τισ εἰκότωσ, εἰ στερῆσαι σφᾶσ αὐτοὺσ ἀνδρὸσ τοιούτου τὴν φύσιν ἠθέλησαν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 58 6:2)
οὗτοι δὲ πάντεσ ἐστεφανωμένοι κατῆλθον εἰσ τὴν πόλιν προηγουμένου τοῦ τε Δίωνοσ καὶ τοῦ Μεγακλέουσ καὶ μετὰ τούτων τριάκοντα Συρακοσίων, οἳ μόνοι τῶν κατὰ τὴν Πελοπόννησον φυγάδων Συρακοσίοισ μετασχεῖν τῶν κινδύνων ἠθέλησαν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 10 5:2)
γενομένησ γὰρ παρατάξεωσ ἐν τῷ μεταξὺ τῶν λόφων, ἐφ’ οἷσ ἦσαν ἐστρατοπεδευκότεσ ἀμφότεροι, πάσῃ τῇ παρ’ ἑκατέρων δυνάμει, πολλὰ καὶ καλὰ ἔργα ἀποδειξάμενοι καὶ τοὺσ πολεμίουσ ἀναγκάσαντεσ ἄρξαι φυγῆσ, οὔτ’ ἠκολούθησαν ἀπιοῦσι τοῦ στρατηγοῦ πολλὰ ἐπικελεύοντοσ οὔτε παραμείναντεσ ἐκπολιορκῆσαι τὸν χάρακα ἠθέλησαν, ἀλλ’ ἐάσαντεσ ἀτελὲσ ἔργον καλὸν ἀπῄεσαν εἰσ τὴν αὑτῶν στρατοπεδείαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 3 5:1)
Φίλιπποσ δὲ υἱὸσ ἐκείνου παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν ὀλίγα τε καὶ ἐπ’ ὀλίγοισ αὐτοὺσ ἐπράξατο, Ἀγρίππασ μέντοι γε ὁ μέγασ καὶ ὁ παῖσ αὐτοῦ καὶ ὁμώνυμοσ καὶ πάνυ ἐξετρύχωσαν αὐτούσ, οὐ μέντοι τὰ τῆσ ἐλευθερίασ κινεῖν ἠθέλησαν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 34:2)
ὁ γὰρ βασιλεὺσ μετὰ γνώμησ τῶν εἰσ τὸ συνέδριον ἐποιχομένων συνεχώρησεν τοῖσ ὑμνῳδοῖσ ἀποθεμένουσ τὴν προτέραν ἐσθῆτα φορεῖν λινῆν οἱάν ἠθέλησαν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 20 268:2)
τρωματίσασ ἑωυτόν τε καὶ ἡμιόνουσ ἤλασε ἐσ τὴν ἀγορὴν τὸ ζεῦγοσ ὡσ ἐκπεφευγὼσ τοὺσ ἐχθρούσ, οἵ μιν ἐλαύνοντα ἐσ ἀγρὸν ἠθέλησαν ἀπολέσαι δῆθεν, ἐδέετό τε τοῦ δήμου φυλακῆσ τινοσ πρὸσ αὐτοῦ κυρῆσαι, πρότερον εὐδοκιμήσασ ἐν τῇ πρὸσ Μεγαρέασ γενομένῃ στρατηγίῃ, Νίσαιάν τε ἑλὼν καὶ ἄλλα ἀποδεξάμενοσ μεγάλα ἔργα.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 59 5:1)
ἐξαιτουμένου δὲ αὐτοὺσ Εὐρυσθέωσ Ἀθηναῖοι οὐκ ἠθέλησαν ἐκδοῦναι, ἀλλὰ τὴν Ἡρακλέουσ ἀρετὴν μᾶλλον ᾐδοῦντο ἢ τὸν κίνδυνον τὸν ἑαυτῶν ἐφοβοῦντο, καὶ ἠξίουν ὑπὲρ τῶν ἀσθενεστέρων μετὰ τοῦ δικαίου διαμάχεσθαι μᾶλλον ἢ τοῖσ δυναμένοισ χαριζόμενοι τοὺσ ὑπ’ ἐκείνων ἀδικουμένουσ ἐκδοῦναι.
(리시아스, Speeches, Ἐπιτάφιοσ τοῖσ Κορινθίων βοηθοῖς 17:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION