헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πρῶτον μὲν γὰρ δέκα πρέσβεων ὄντων, ἑνδεκάτου δὲ τοῦ συμπεμφθέντοσ ἡμῖν ἀπὸ τῶν συμμάχων, οὐδεὶσ αὐτῷ συσσιτεῖν, ὅτ’ ἐξῇμεν ἐπὶ τὴν ὑστέραν πρεσβείαν, ἤθελεν, οὐδὲ ἐν ταῖσ ὁδοῖσ, ὅπου δυνατὸν ἦν, εἰσ ταὐτὸν πανδοκεῖον καταλύειν, ὁρῶντεσ αὐτὸν ἐν τῇ προτέρᾳ πρεσβείᾳ πᾶσιν αὐτοῖσ ἐπιβεβουλευκότα.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 971)
τῇ δ’ οὔτισ ἐτήτυμα μυθήσασθαι ἤθελεν οὔτε θεῶν οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων, οὔτ’ οἰωνῶν τισ τῇ ἐτήτυμοσ ἄγγελοσ ἦλθεν.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 6:2)
ἀλλ’ οὐ Δημήτηρ ὡρηφόροσ, ἀγλαόδωροσ, ἤθελεν ἑδριάασθαι ἐπὶ κλισμοῖο φαεινοῦ, ἀλλ’ ἀκέουσ’ ἀνέμιμνε κατ’ ὄμματα καλὰ βαλοῦσα, πρίν γ’ ὅτε δή οἱ ἔθηκεν Ιἄμβη κέδν’ εἰδυῖα πηκτὸν ἕδοσ, καθύπερθε δ’ ἐπ’ ἀργύφεον βάλε κῶασ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 21:6)
ὃ μὲν νημερτέα φωνὴν οὐκ ἀδίκωσ ἐπὶ βουσὶν ἐλάζυτο κύδιμον Ἑρμῆν, αὐτὰρ ὃ τέχνῃσίν τε καὶ αἱμυλίοισι λόγοισιν ἤθελεν ἐξαπατᾶν Κυλλήνιοσ Ἀργυρότοξον.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 35:2)
Πελίασ δὲ ἀπογνοὺσ τὴν ὑποστροφὴν τῶν Ἀργοναυτῶν τὸν Αἴσονα κτείνειν ἤθελεν·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 27:1)
ταύτην ἔχων αὐτὸσ μὲν οὓσ ἤθελεν ἔβλεπεν, ὑπὸ ἄλλων δὲ οὐχ ἑωρᾶτο.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 2:13)
ὡσ εἷλε τὴν πόλιν, κατατοξεύσασ Λαομέδοντα καὶ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ χωρὶσ Ποδάρκου, Τελαμῶνι ἀριστεῖον Ἡσιόνην τὴν Λαομέδοντοσ θυγατέρα δίδωσι, καὶ ταύτῃ συγχωρεῖ τῶν αἰχμαλώτων ὃν ἤθελεν ἄγεσθαι.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 6 4:8)
πῶσ δ’, εἴπερ ἤθελεν ὁ Ἀντώνιοσ, οὐκ ἀφίκετο;
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 8 10:2)
οἱ δ’ ἐν τοῖσ στενοῖσ ὑπέλαβον, ἅπερ ἤθελεν ὁ Ἀννίβασ, φεύγειν αὐτὸν ὡσ ἐν ἀπόροισ, ἄνω διὰ τῶν κρημνῶν βιαζόμενον, καὶ μετεπήδων ἐπὶ τὴν φαντασίαν τοῦ πυρὸσ καταθέοντεσ ὡσ ἐκεῖ ληψόμενοι τὸν Ἀννίβαν κακοπαθοῦντα.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 4:2)
οὐ γάρ ἐστιν ἐξῃκασμένοσ, ὑπὸ τοῦ δέουσ γὰρ αὐτὸν οὐδεὶσ ἤθελεν τῶν σκευοποιῶν εἰκάσαι.
(아리스토텔레스, Prologue 6:13)
περὶ τὰ πρακτὰ δὴ ὁμονοοῦσιν, καὶ τούτων περὶ τὰ ἐν μεγέθει καὶ ἐνδεχόμενα ἀμφοῖν ὑπάρχειν ἢ πᾶσιν, οἱο͂ν αἱ πόλεισ, ὅταν πᾶσι δοκῇ τὰσ ἀρχὰσ αἱρετὰσ εἶναι, ἢ συμμαχεῖν Λακεδαιμονίοισ, ἢ ἄρχειν Πιττακὸν ὅτε καὶ αὐτὸσ ἤθελεν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 64:1)
καὶ κτίσμα εἶναι Διονύσου τὴν Νῦσαν ἤθελεν, ὡσ ἤδη τε ἥκειν αὐτὸσ ἔνθα ἦλθε Διόνυσοσ καὶ ἐπέκεινα ἄν ἐλθεῖν Διονύσου·
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 2 1:2)
καὶ ἂν καὶ πάντων κρατῆσαι, εἰ ἡ στρατιὴ ἤθελεν.
(아리아노스, Indica, chapter 9 11:2)
καὶ στρατηγῶν δὲ ἔτι καλὸσ εἶναι ἤθελεν ἀσπίδα γοῦν εἶχεν ἐκ χρυσοῦ καὶ ἐλέφαντοσ πεποιημένην, ἐφ’ ἧσ ἦν ἐπίσημον Ἔρωσ κεραυνὸν ἠγκυλημένοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 47 3:1)
τί οὖν θαυμαστὸν εἰ καὶ καθ’ ἡμᾶσ Κόμμοδοσ ὁ αὐτοκράτωρ ἐπὶ τῶν ὀχημάτων παρακείμενον εἶχεν τὸ Ἡράκλειον ῥόπαλον ὑπεστρωμένησ αὐτῷ λεοντῆσ καὶ Ἡρακλῆσ καλεῖσθαι ἤθελεν, Ἀλεξάνδρου τοῦ Ἀριστοτελικοῦ τοσούτοισ αὑτὸν ἀφομοιοῦντοσ θεοῖσ, ἀτὰρ καὶ τῇ Ἀρτέμιδι;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 53 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION