헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὥστ’ εἴ σοι θαυμαστὸν φαίνεται ὅτι ἐπὶ τελευτῇ κατεψηφίσαντο αὐτοῦ, πρῶτον μὲν αὐτὸ τοῦτο τὸ τοῦ ἡνιόχου παράδειγμα ἀφίησι τῆσ αἰτίασ αὐτόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 131:4)
παραλαβὼν δὲ ἐκεῖνοσ τὸ τοῦ διακόνου πράξει, καὶ οὐ φιλοτιμήσεται πρὸσ τὸν ἰατρὸν, ἀλλ’ ἐν τῇ τοῦ ἡνιόχου τάξει μενεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 174:3)
εἶναι γὰρ αὐτὸν ἤδη τηνικάδε ἁπλῶσ τὴν τοῦ ἡνιόχου καὶ δεσπότου ψυχήν, μᾶλλον δὲ αὐτὸ τὸ φρονοῦν καὶ τὸ ἡγούμενον αὐτῆσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 94:2)
τοῦ γὰρ ἡνιόχου μὴ δυναμένου κρατῆσαι τῶν ἡνιῶν, φοβηθεὶσ μὴ κατενεχθῇ πρὸσ τὰσ φάραγγασ, ἐπεχείρησεν ἀφάλλεσθαι·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 25 4:2)
ὁ δὲ τῶν Περσῶν βασιλεὺσ δεξάμενοσ τὴν ἐπιφορὰν τῶν πολεμίων αὐτὸσ μὲν ἐφ’ ἁρ́ματοσ ἀγωνιζόμενοσ ἠκόντιζεν εἰσ τοὺσ ἐπιφερομένουσ, πολλῶν δ’ αὐτῷ συναγωνιζομένων καὶ τῶν βασιλέων ἐπ’ ἀλλήλουσ ἱεμένων ὁ μὲν Ἀλέξανδροσ ἀκοντίσασ ἐπὶ τὸν Δαρεῖον τούτου μὲν ἥμαρτεν, τοῦ δὲ παρεστῶτοσ ἡνιόχου τοῦ βασιλέωσ κατατυχὼν κατέβαλεν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 60 2:1)
οἳ τήν τε πρόνοιαν ἐκβάλλουσι τοῦ βίου καὶ θεὸν οὐκ ἀξιοῦσιν ἐπιτροπεύειν τῶν πραγμάτων, οὐδ’ ὑπὸ τῆσ μακαρίασ καὶ ἀφθάρτου πρὸσ διαμονὴν τῶν ὅλων οὐσίασ κυβερνᾶσθαι τὰ σύμπαντα, ἄμοιρον δὲ ἡνιόχου καὶ ἀφρόντιστον τὸν κόσμον αὐτομάτωσ φέρεσθαι λέγουσιν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 341:1)
ἕτερον δέ ἐστιν Ἀγαμέμνονοσ, τὸ δὲ Εὐρυμέδοντοσ τοῦ ἡνιόχου, καὶ Τελεδάμου τὸ αὐτὸ καὶ Πέλοποσ ‐ τούτουσ γὰρ τεκεῖν διδύμουσ Κασσάνδραν φασί, νηπίουσ δὲ ἔτι ὄντασ ἐπικατέσφαξε τοῖσ γονεῦσιν Αἴγισθοσ ‐ <καὶ Ἠλέκτρασ>·
(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 16 11:2)
ἐοικέτω δὴ συμφύτῳ δυνάμει ὑποπτέρου ζεύγουσ τε καὶ ἡνιόχου.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 132:5)
αἱ δὲ ἄλλαι ψυχαί, ἡ μὲν ἄριστα θεῷ ἑπομένη καὶ εἰκασμένη ὑπερῆρεν εἰσ τὸν ἔξω τόπον τὴν τοῦ ἡνιόχου κεφαλήν, καὶ συμπεριηνέχθη τὴν περιφοράν, θορυβουμένη ὑπὸ τῶν ἵππων καὶ μόγισ καθορῶσα τὰ ὄντα·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 147:2)
ἰδόντοσ δὲ τοῦ ἡνιόχου ἡ μνήμη πρὸσ τὴν τοῦ κάλλουσ φύσιν ἠνέχθη, καὶ πάλιν εἶδεν αὐτὴν μετὰ σωφροσύνησ ἐν ἁγνῷ βάθρῳ βεβῶσαν·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 188:3)
ὅταν δὲ ταὐτὸν πολλάκισ πάσχων ὁ πονηρὸσ τῆσ ὕβρεωσ λήξῃ, ταπεινωθεὶσ ἕπεται ἤδη τῇ τοῦ ἡνιόχου προνοίᾳ, καὶ ὅταν ἴδῃ τὸν καλόν, φόβῳ διόλλυται·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 191:1)
ὁ δὲ ὁμόζυξ αὖ μετὰ τοῦ ἡνιόχου πρὸσ ταῦτα μετ’ αἰδοῦσ καὶ λόγου ἀντιτείνει.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 199:2)
θυσίασ δὲ καὶ πομπὰσ καὶ θέασ οὐ μόνον ἐξ αἰτίασ τηλικαύτησ, ἀλλὰ καὶ διὰ μικρὰσ Ῥωμαίοισ ἔθοσ ἐστὶν ἀναλαμβάνειν, ἵππου τε γὰρ ἑνὸσ τῶν ἀγόντων τὰσ καλουμένασ θήσσασ ἀτονήσαντοσ, καὶ πάλιν τοῦ ἡνιόχου τῇ ἀριστερᾷ χειρὶ τὰσ ἡνίασ συλλαβόντοσ, αὖθισ ἐψηφίσαντο τὴν πομπὴν ἐπιτελεῖν.
(플루타르코스, Lives, chapter 25 3:1)
ὥσπερ οὖν συνωρίδοσ οὐχ ὁ ἡνίοχόσ ἐστιν ἀρετῇ καὶ δυνάμει μέσοσ, ἀλλὰ τῶν ἵππων ὁ φαυλότεροσ μὲν τοῦ ἡνιόχου βελτίων δὲ τοῦ ὁμοζύγου, οὕτω τῆσ ψυχῆσ οὐ τῷ κρατοῦντι τὴν μέσην ἀπένειμε τάξιν, ἀλλ’ ᾧ πάθουσ μὲν ἧττον ἢ τῷ τρίτῳ μᾶλλον δ’ ἢ τῷ πρώτῳ, λόγου δὲ μᾶλλον ἢ τῷ τρίτῳ ἧττον δ’ ἢ τῷ πρώτῳ μέτεστιν.
(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 9, section 1 14:1)
εἰσ τὴν εἰκόνα Κωνσταντίνου ἡνιόχου χάλκεοσ οὐκ ἔστησ βιόων ἔτι, Κωνσταντῖνε·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 15, chapter 411)

SEARCH

MENU NAVIGATION