헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἤδη δ’ ὑπεκίνει τὸ πολὺ τοῦ δημοτικοῦ μέροσ καὶ ἐνόσει, μάλιστα δὲ τὸ ἄπορον καὶ ὑπὸ δανείων ἠναγκασμένον μηκέτι τὰ κράτιστα τῷ κοινῷ φρονεῖν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 53 2:1)
πρῶτον μὲν ἐνθυμηθέντεσ, ὅτι πλεῖόν ἐστιν ἐν αὐτοῖσ τὸ ἠναγκασμένον τὰ ὅπλα καθ’ ἡμῶν ἀναλαβεῖν, ὡσ ἐκ πολλῶν ἡμῖν ἔργων τε καὶ λόγων ἐδήλωσε, τὸ δ’ ἑκούσιόν τε καὶ ἐκ προθυμίασ ὑπὲρ τῶν τυράννων ἀγωνιζόμενον πάνυ ὀλίγον, μᾶλλον δὲ πολλοστὸν μέροσ τι τοῦ ἡμετέρου·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 8 1:2)
οὔτε τὸ δημοτικὸν πλῆθοσ, ὅσον ἔτι παρέμενεν εὐνοίᾳ τῶν πατρικίων ἢ πόθῳ τῆσ πατρίδοσ ἠναγκασμένον, ὅμοιον ἦν, ἀλλὰ καὶ τούτου φανερῶσ τε καὶ κρύφα πολὺ μέροσ διέρρει, βέβαιον δ’ οὐδὲν τῶν καταλειπομένων ἐδόκει εἶναι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 48 5:1)
πειρώμενόσ τ’ ἀποφαίνειν βραχὺ μὲν ὑπάρχον τοῦ δήμου τὸ μὴ κατὰ γνώμην ἀδικοῦν, ὑπὸ δὲ μήκουσ ἀπορίασ ἠναγκασμένον αἰτεῖσθαι τὴν ἄφεσιν, τὸ δὲ πλεῖον ἀκολασίᾳ καὶ ὕβρει καὶ τῷ καθ’ ἡδονὰσ ζῆν ἐφεικὸσ καὶ δἰ ἁρπαγῆσ ἐκ τῶν ἀλλοτρίων ὑπηρετεῖν ταῖσ ἐπιθυμίαισ παρεσκευασμένον, διακρίνεσθαί τε οἰόμενοσ δεῖν ἀπὸ τῶν ἐλεεινῶν τὰ πονηρὰ καὶ ἀπὸ τῶν φιλανθρωπίασ δεομένων τὰ μίσουσ ἄξια, καὶ τοιούτουσ τινὰσ ἄλλουσ καθιστάμενοσ λόγουσ ἀληθεῖσ μέν, οὐχ ἅπασι δὲ τοῖσ ἀκούουσι κεχαρισμένουσ, οὐκ ἔπειθεν, ἀλλὰ θροῦσ ἦν ἐφ’ ἑκάστῳ πολὺσ καὶ τῶν μὲν ἀγανακτήσεισ ὡσ ἐξαιμάττοντοσ τὰσ λύπασ, τῶν δ’ ἐξομολογήσεισ ὡσ οὐδὲν τῶν ἀληθῶν ἀποκρυπτομένου·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 81 6:1)
ὑποτίθεται δὲ ἑκάτεροσ ἰδιώτην ἄνδρα καὶ ἀπράγμονα καὶ νέον παρὰ τὴν ἑαυτοῦ προαίρεσίν τε καὶ φύσιν ἠναγκασμένον ἐν δικαστηρίῳ λέγειν, ὁ μὲν Λυσίασ ἐν τῷ πρὸσ Ἀρχεβιάδην λόγῳ τὸν τρόπον τοῦτον·
(디오니시오스, chapter 101)
φέρειν δὲ ἀνάγκη καὶ τὸ ἀναφυόμενον ἐκκόπτειν ἀεὶ καὶ ἐπικαίειν νὴ Δία κατὰ τὸν Ιὄλεων, εἰ μέλλομεν ἐπικρατήσειν τὸν γὰρ ἅπαξ εἰσ τὰ τοιαῦτα ἐμπεσεῖν ἠναγκασμένον ὅμοιον χρὴ τῇ ὑποθέσει καὶ αὐτὸν εἶναι, ἢ φειδόμενον τῶν πλησίον ἀπολωλέναι.
(루키아노스, Phalaris, book 1 8:5)
ἢ οὔπω ἐννενόηκασ, τῶν λεγομένων πονηρῶν μέν, σοφῶν δέ, ὡσ δριμὺ μὲν βλέπει τὸ ψυχάριον καὶ ὀξέωσ διορᾷ ταῦτα ἐφ’ ἃ τέτραπται, ὡσ οὐ φαύλην ἔχον τὴν ὄψιν, κακίᾳ δ’ ἠναγκασμένον ὑπηρετεῖν, ὥστε ὅσῳ ἂν ὀξύτερον βλέπῃ, τοσούτῳ πλείω κακὰ ἐργαζόμενον;
(플라톤, Republic, book 7 79:1)
οἱ δὲ Πάρθοι διαστάντεσ ἐκ μήκουσ ἤρξαντο τοξεύειν ἅμα πανταχόθεν, οὐ τὴν ἀκριβῆ τοξείαν ἡ γὰρ συνέχεια καὶ πυκνότησ τῶν Ῥωμαίων οὐδὲ τῷ βουλομένῳ διαμαρτάνειν ἀνδρὸσ παρεῖχεν, εὐτόνουσ δὲ τὰσ πληγὰσ καὶ βιαίουσ διδόντεσ ἀπὸ τόξων κραταιῶν καὶ μεγάλων καὶ τῇ σκολιότητι τῆσ καμπῆσ ἠναγκασμένον τὸ βέλοσ ἀποστελλόντων.
(플루타르코스, chapter 24 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION