헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ ἐκεῖνό γε οὐδεὶσ ἡμῶν πέπεισται ὅτι νῦν ἄλλο τι ζητοῦσιν ἐκεῖνοι ἢ παρελθεῖν ἐπὶ τὴν τάξιν ἐφ’ ἧσ γε ἡμεῖσ καὶ Λακεδαιμόνιοι μεθ’ ἡμᾶσ ἐγένοντο, οὐδ’ οὕτωσ ἐσμὲν εὐήθεισ ὥστε ἡγεῖσθαι Θηβαίουσ εὐνοϊκώτερον ἡμῖν ἢ σφίσιν αὐτοῖσ ἔχειν, οὐδέ γε οὕτωσ ἀργοὺσ οὐδὲ ὑπτίουσ εἶναι, ὥστε ἀνῃρημένων Λακεδαιμονίων καὶ τοῦ ἡμίσεοσ αὐτοῖσ ὑπάρχοντοσ εἰσ τὰ πράγματα, εἶτ’ ἐγκαταλείψειν τὸ λοιπὸν ἑκόντασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 15:18)
καὶ Ὠρείτασ ἐκείνουσ, μέροσ τέταρτον Εὐβοίασ οἰκοῦντασ, τὸν Χαρίδημον τοῦτον αὐτόν, ᾧ μήτηρ μὲν ὑπάρχει πολῖτισ ἐκεῖ, πατὴρ δ’ οὐκ ἐρῶ τίσ ἢ πόθεν οὐδὲν γὰρ δεῖ πλείω τῶν ἀναγκαίων αὐτὸν ἐξετάζεσθαι, ἀλλ’ ὅμωσ, τὸ ἥμισυ τοῦ γένουσ αὐτοῦ συμβαλλομένου, τοῦ ἡμίσεοσ μέχρι τῆσ τήμερον ἡμέρασ οὐκ ἠξιώκασιν, ἀλλ’ εἰσ τοὺσ νόθουσ ἐκεῖ συντελεῖ, καθάπερ ποτ’ ἐνθάδ’ εἰσ Κυνόσαργεσ οἱ νόθοι·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 298:1)
τοῦ δὲ ἡμίσεοσ ἔπεμψεν εἰσ Δελφοὺσ ἀναθήματα.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. s'. CENOFWN 4:6)
καὶ ἐπεὶ μεῖζόν ἐστι τὸ ΔΕ τοῦ ΑΒ, καὶ ἀφῄρηται ἀπὸ μὲν τοῦ ΔΕ ἔλασσον τοῦ ἡμίσεοσ τὸ ΕΗ, ἀπὸ δὲ τοῦ ΑΒ μεῖζον ἢ τὸ ἥμισυ τὸ ΒΘ, λοιπὸν ἄρα τὸ ΗΔ λοιποῦ τοῦ ΘΑ μεῖζόν ἐστιν.
(유클리드, Elements, book 10, type Prop 17)
ἐκ τούτων δὲ τῶν λίθων ἔφασαν τὴν πυραμίδα οἰκοδομηθῆναι τὴν ἐν μέσῳ τῶν τριῶν ἑστηκυῖαν, ἔμπροσθε τῆσ μεγάλησ πυραμίδοσ, τῆσ ἐστὶ τὸ κῶλον ἕκαστον ὅλου καὶ ἡμίσεοσ πλέθρου.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 126 3:1)
Ὁκότε οὖν ταῦτα τοιαῦτα γίγνεται τοῖσιν ὑγιαίνουσιν εἵνεκεν ἡμίσεοσ ἡμέρησ διαίτησ μεταβολῆσ παρὰ τὸ ἔθοσ, οὔτε προσθεῖναι λυσιτελέειν φαίνεται, οὔτε ἀφελέειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 9.8)
Ἐπίστασθαι μὲν οὖν χρὴ, ὡσ χρηστέον ἀσκῷ, εἰ δέοι χρέεσθαι, διαγινώσκειν δὲ χρὴ, ὅτι ἕτερα πολλὰ ἀσκοῦ κρέσσω ἐστίν‧ χρὴ δὲ τὸν μὲν ἀσκὸν κατατιθέναι ἐσ τοὺσ μηροὺσ ἀφύσητον ἐόντα, ὡσ ἂν δύναιτο, ἀνωτάτω πρὸσ τὸν περίνεον ἀνάγοντα‧ ἀπὸ δὲ τῶν ἐπιγουνίδων ἀρξάμενον, ταινίῃ πρὸσ ἀλλήλουσ τοὺσ μηροὺσ καταδῆσαι ἄχρι τοῦ ἡμίσεοσ τῶν μηρῶν‧ ἔπειτα ἐσ ἕνα τῶν ποδῶν, τὸν λελυμένον, ἐνθέντα αὐλὸν ἐκ χαλκείου, φῦσαν ἐσαναγκάζειν ἐσ τὸν ἀσκόν‧ τὸν δὲ ἄνθρωπον πλάγιον κατακέεσθαι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 77.2)
ἢ οὐ πλέον ἐστὶ τὸ διπλάσιον τοῦ ἡμίσεοσ;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἱππάρχος 40:6)
οὐκοῦν καὶ εἴ τι διπλάσιόν ἐστιν τῶν τε ἄλλων διπλασίων καὶ ἑαυτοῦ, ἡμίσεοσ δήπου ὄντοσ ἑαυτοῦ τε καὶ τῶν ἄλλων διπλάσιον ἂν εἰή·
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 328:1)
οὐ γάρ ἐστίν που ἄλλου διπλάσιον ἢ ἡμίσεοσ.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 328:2)
καὶ κρατηθέντοσ ἀέροσ κερματισθέντοσ τε ἐκ δυοῖν ὅλοιν καὶ ἡμίσεοσ ὕδατοσ εἶδοσ ἓν ὅλον ἔσται συμπαγέσ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 251:3)
ὁ δ’ ἐμὸσ λόγοσ οὔτε ἡμίσεόσ φησιν εἶναι τὸν ἔρωτα οὔτε ὅλου, ἐὰν μὴ τυγχάνῃ γέ που, ὦ ἑταῖρε, ἀγαθὸν ὄν, ἐπεὶ αὑτῶν γε καὶ πόδασ καὶ χεῖρασ ἐθέλουσιν ἀποτέμνεσθαι οἱ ἄνθρωποι, ἐὰν αὐτοῖσ δοκῇ τὰ ἑαυτῶν πονηρὰ εἶναι.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 367:1)
καὶ τῶν ἐμμελῶν διαστημάτων οἱ Πυθαγορικοὶ τὸν τόνον ἐν τούτῳ τῷ ἀριθμῷ τάττουσι διὸ καὶ τὰ τρισκαίδεκα λεῖμμα καλοῦσιν ἀπολείπει γὰρ μονάδι τοῦ ἡμίσεοσ.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 14 2:1)
τοῦτον οἱ μὲν ἁρμονικοὶ δίχα τεμνόμενον οἰόνται δύο διαστήματα ποιεῖν, ὧν ἑκάτερον ἡμιτόνιον καλοῦσιν οἱ δὲ Πυθαγορικοὶ τὴν μὲν εἰσ ἴσα τομὴν ἀπέγνωσαν αὐτοῦ, τῶν δὲ τμημάτων ἀνίσων ὄντων λεῖμμα τὸ ἔλαττον ὀνομάζουσιν, ὅτι τοῦ ἡμίσεοσ ἀπολείπει.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 17 2:1)
διὸ δυεῖν τόνων καὶ λείμματοσ, οὐ δυεῖν καὶ ἡμίσεοσ, εὑρ́ηται τὸ διὰ τεσσάρων.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 19 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION