헬라어 문장 내 검색 Language

Χρὴ δὲ ἡρμόσθαι μὲν τὴν κνήμην καὶ τὸν πόδα οὕτωσ, ὡσ αὐτὸσ ἐθέλει, μοῦνον δὲ, μὴ ἀπῃωρημένα, μηδὲ κινεύμενα ἔστω‧ ἰητρεύειν δὲ πισσηρῇ καὶ σπλήνεσιν οἰνηροῖσιν, ὀλίγοισι, μὴ ἄγαν ψυχροῖσι, ψῦχοσ γὰρ ἐν τοῖσι τοιούτοισι σπασμὸν ἐπικαλέεται‧ ἐπιτήδεια δὲ καὶ φύλλα σεύτλων, ἢ βηχίου, ἢ ἄλλου τινὸσ τῶν τοιουτέων, ἐν οἴνῳ μέλανι αὐστηρῷ ἡμίεφθα ἐπιτιθέντα ἰητρεύειν ἐπί τε τὸ ἕλκοσ, ἐπί τε τὰ περιέχοντα, κηρωτῇ δὲ χλιερῇ ἐπιχρίειν αὐτὸ τὸ ἕλκοσ‧ ἢν δὲ ἡ ὡρ́η χειμερινὴ ἐῄ, καὶ ἔρια Ῥυπαρὰ οἴνῳ καὶ ἐλαίῳ καταῤῬαίνοντα χλιεροῖσιν ἄνωθεν ἐπιτέγγειν‧ καταδεῖν δὲ μηδὲν μηδενὶ, μηδε περιπλάσσειν‧ εὖ γὰρ εἰδέναι χρὴ, ὅτι πίεξισ καὶ ἀχθοφορίη πᾶν κακὸν τοῖσι τοιούτοισίν ἐστιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 63.5)

SEARCH

MENU NAVIGATION