헬라어 문장 내 검색 Language

ἃ γὰρ ἔδοτε τοῖσ ἡμετέροισ ἐχθροῖσ ἐν ἔτεσι δύο ἑ̓́δοτε δὲ φόρουσ δέκα ἐτῶν̓, ταῦτα λαβεῖν ἀρκέσει μόνα, ἀλλ’ ἑνὶ ἔτει·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 1 5:5)
τοῖσ οὖν ὑπάτοισ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἄρχουσι τῆσ στρατιᾶσ καὶ παντὶ τῷ πλήθει λέγειν ἐκέλευε τοὺσ πρέσβεισ, "ἡμεῖσ ἀεὶ Ῥωμαίοισ ἐσπενδόμεθα φιλίαν, ἣν αὐτοὶ διελύσατε, Σιδικηνοῖσ τοῖσ ἡμετέροισ ἐχθροῖσ συμμαχοῦντεσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7:4)
εἶτ’ αὖθισ αὖ φιλίασ ἡμῖν γενομένησ, Νεαπολίταισ ἐπολεμεῖτε τοῖσ ἡμετέροισ γείτοσιν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7:5)
ἐπιδραμόντα γε τοῖσ ἡμετέροισ ἀμυνόμενοσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14:2)
οὐκοῦν τί προσῆκεν ὑμῖν οὐ δείσασιν ἀποδρᾶναι ἀλλ’ ἢ ἕτερον ἐπιπέμπειν στόλον, ὃσ οὐχ ἥσσω τὴν ἐπιθυμίαν τοῖσ ἡμετέροισ πολίταισ παρέξει ἢ Γύλιπποσ Συρακοσίοισ·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 10:30)
τοῖσ μὲν γὰρ ἡμετέροισ οὐ τὸ τῆσ δυνάμεωσ μόνον προσέσται, ἀλλὰ καὶ τὸ συνειδέναι πολλάκισ αὑτοῖσ κεκρατηκόσιν, οἱ δὲ ἐπανορθώσασθαι τὸ πρόσθεν τῷ πλήθει νομίζοντεσ ἔπειθ’ ἥττουσ ταῖσ παρασκευαῖσ φανέντεσ, εἰκότωσ οἶμαι καὶ ταῖσ γνώμαισ ὑποδεέστεροι γενήσονται.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 10:31)
καὶ ἐν τοῖσ βιβλίοισ ἐνέσπαρται τοῖσ ἡμετέροισ Ἀθηνᾶσ τε ἐγκώμιον καὶ Διονύσου καὶ ἑτέροισ ὡσ ἕκαστόν που συμβαίνοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 7:4)
ἢ τὴν βοήθειαν μὴ ὅτι ταύτην, ἀλλά τινα σχολὴν τοῦ μεταπέμψασθαι Συρακόσιοι πότ’ ἂν ἔσχον, εἴ τισ ἢ τότε ἐξ ἀρχῆσ ἐπέκειτο, ἢ παραγιγνομένην γε οἱ ταχθέντεσ ἐκώλυον, εἰ προῄσθοντο καὶ μὴ παρεῖσάν τι τοῖσ ἡμετέροισ, ἐξ ἴσου τῶν ἐν Σικελίᾳ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 2:3)
μὴ τοίνυν ὅ γε τούτοισ ἐγκαλοῦμεν, τοῦτ’ αὐτοὶ πάθωμεν, μηδὲ τῆσ τούτων ἀβουλίασ μᾶλλον κληρονομήσωμεν ἢ τοῖσ ἡμετέροισ αὐτῶν λογισμοῖσ χρησώμεθα, οὓσ περὶ τούτων ἐξ ἀρχῆσ εἴχομεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 2:14)
ἡμῶν δέ γε οὐχ οἱ πρόγονοι, φαῖεν ἂν, ἀλλ’ ἡμεῖσ αὐτοὶ τοῖσ ἡμετέροισ αὐτῶν ἔργοισ καὶ βουλεύμασι καὶ λόγοισ ἀπὸ τῶν βαρβάρων τοὺσ Ἕλληνασ ἐσώσαμεν, οὐ τὸ ἐν Σικελίᾳ κατοικοῦν μέροσ αὐτῶν, ἀλλὰ τοὺσ σύμπαντασ καὶ τοὺσ τῆσ ἁπάσησ οἰκουμένησ τὸ ἕτερον μέροσ νομισθέντασ, ἐξ οὗ τότε τοῖσ βαρβάροισ ἀντάραντεσ ἐώσαντο, ὥστ’ ἐξεῖναί σοι περὶ πολιτείασ νῦν ποιεῖσθαι λόγουσ, καὶ περὶ αὐτῶν ἡμῶν, ἔρρουσι δὲ τότε οὔτε λόγοσ οὔτ’ ἐλπὶσ ἐλείπετ’ ἂν οὐδαμῆ οὐδαμῶσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 79:1)
ἀνὴρ τῶν ἐκ τῆσ γερουσίασ τῆσ Ῥωμαίων, Λίβυσ τὰ ἀρχαῖα, Μάξιμοσ τοὔνομα, ἄξιοσ ὅτου βούλει, φασὶ δὲ οἱ ταῦτα δεινοὶ καὶ ῥήτορα αὐτὸν ἐν πρώτοισ εἶναι Ῥωμαίων, οὗτοσ τοῖσ τε Δημοσθένουσ λόγοισ προσέκειτο ὑπερφυῶσ καὶ οὐκ οἶδ’ ὅντινα τρόπον καὶ τοῖσ ἡμετέροισ ἑάλω τούτοισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 1:9)
ὅτε τοίνυν καὶ ἄλλωσ ἔνι τῇ πόλει καὶ μεγαλοψυχίᾳ πρὸσ οὓσ ἔδει κεχρῆσθαι, καὶ μηδὲν αὐτὴν μηδενὶ τὸ παράπαν βεβλάφθαι τίσ ἀτελείασ ἀνάγκη καὶ τοῦ τοῖσ ἡμετέροισ αὐτῶν ἐντεῦθεν λυμαίνεσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 19:9)
πάντων δὲ ἀτοπώτατον, εἰ πάλαι μὲν τοῦ Μήδου τοῖσ ἡμετέροισ προγόνοισ πλεῖστα καὶ μέγιστα δῶρα τὰ μὲν αὐτίκα διδόντοσ, τὰ δ’ ἐπαγγελλομένου, ἐὰν μετ’ αὐτοῦ κατὰ τῆσ Ἑλλάδοσ συστῶσιν, ἐὰν δὲ μὴ, πάντα τὰ πάντων αἴσχιστ’ αὐτοῖσ ἀπειλοῦντοσ, τούτων οὐδὲν τὸ παράπαν εἷλεν αὐτοὺσ οὐδ’ ἔπεισε γενέσθαι κακοὺσ, ἀλλὰ τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ σφῶν αὐτῶν καὶ τοῦ μεγάλου τῶν Ἀθηναίων ὀνόματοσ ἀνάξια καὶ βεβουλεῦσθαι καὶ δρᾶσαι, ὡσ μᾶλλον ἂν ἑλέσθαι καθάπαξ ἀπολωλέναι καὶ αὐτοὺσ καὶ τὰ αὐτῶν ἢ τῶν ὑπὲρ τῆσ Ἑλλάδοσ ἐξ ἀρχῆσ αὐτοῖσ ἐγνωσμένων καὶ ὁπηοῦν καθυφέσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 40:1)
ἔτι τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, εἰ μὲν ὅλωσ ἀστάτῳ δή τινι γνώμη πρὸσ πάντ’ ἐγνώκειτε χρῆσθαι καὶ κατὰ τὰσ Εὐρίπου στροφὰσ ἑκασταχόσε τῶν πραγμάτων χωρεῖν, οὐδὲν ἀπεικὸσ οὐ μόνον τὴν ὑπὲρ ἀτελείασ χειροτονίαν ἀνελεῖν ἐθελῆσαι, ἀλλὰ καὶ πάντων ὡσ εἰπεῖν τῶν καὶ ἡμῖν καὶ τοῖσ ἡμετέροισ προγόνοισ καλῶσ ἐγνωσμένων ἐπίπροσθεν θέσθαι τοὺσ τοῦ δεῖνοσ ἢ τοῦ δεῖνοσ φληνάφουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 46:7)
καὶ πῶσ οὐκ ἄτοπον τοῖσ μὲν ἡμετέροισ αὐτῶν κινδύνοισ ἐξαιρεῖσθαι τοὺσ ἄλλουσ ἐθέλειν κινδύνων, ἄμφω δὲ ἐξὸν ἔχειν, καὶ ἡμᾶσ αὐτοὺσ εὖ πάσχειν ὑπ’ ἄλλων, καὶ τοὺσ ἄλλουσ ὑφ’ ἡμῶν ἀξιοῦσθαι τῶν ἴσων, εἶτ’ ἀμφοῖν ἐστερῆσθαι δεδέχθαι, καὶ τοὺσ μὲν τὰ δεινότατα πάντων εἰργασμένουσ τὴν πόλιν καὶ μηδ’ ἡντινοῦν ὑπερβολὴν ἐλλελοιπότασ κακίασ, ὡσ μηδ’ ἀδακρυτὶ μνημονεύειν ἐξεῖναι, τοσαύτησ δή τινοσ διὰ τὴν ὁμόνοιαν σπουδῆσ ἀξιῶσαι, ὡσ καὶ μεγίστην ὑπὲρ αὐτῶν ὑποστῆναι χρημάτων δαπάνην·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 58:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION