헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

νῦν δὲ ἐπείτε τάχιστα διέβη ἐσ τήνδε τὴν ἤπειρον, τοὺσ αἰεὶ ἐμποδὼν γινομένουσ ἡμεροῦται πάντασ·
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 118 6:1)
ἀνδρεία ψυχὴ λαμβανομένη τῆσ τοιαύτησ ἀληθείασ ἆρ’ οὐχ ἡμεροῦται καὶ τῶν δικαίων μάλιστα οὕτω κοινωνεῖν ἂν ἐθελήσειεν, μὴ μεταλαβοῦσα δὲ ἀποκλινεῖ μᾶλλον πρὸσ θηριώδη τινὰ φύσιν;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 316:6)
ἐπιθυμίασ κατεμάνθανεν, ὅπῃ τε προσελθεῖν χρὴ καὶ ὅπῃ ἅψασθαι αὐτοῦ, καὶ ὁπότε χαλεπώτατον ἢ πρᾳότατον καὶ ἐκ τίνων γίγνεται, καὶ φωνὰσ δὴ ἐφ’ οἷσ ἑκάστασ εἰώθεν φθέγγεσθαι, καὶ οἱάσ αὖ ἄλλου φθεγγομένου ἡμεροῦταί τε καὶ ἀγριαίνει, καταμαθὼν δὲ ταῦτα πάντα συνουσίᾳ τε καὶ χρόνου τριβῇ σοφίαν τε καλέσειεν καὶ ὡσ τέχνην συστησάμενοσ ἐπὶ διδασκαλίαν τρέποιτο, μηδὲν εἰδὼσ τῇ ἀληθείᾳ τούτων τῶν δογμάτων τε καὶ ἐπιθυμιῶν ὅτι καλὸν ἢ αἰσχρὸν ἢ ἀγαθὸν ἢ κακὸν ἢ δίκαιον ἢ ἄδικον, ὀνομάζοι δὲ πάντα ταῦτα ἐπὶ ταῖσ τοῦ μεγάλου ζῴου δόξαισ, οἷσ μὲν χαίροι ἐκεῖνο ἀγαθὰ καλῶν, οἷσ δὲ ἄχθοιτο κακά, ἄλλον δὲ μηδένα ἔχοι λόγον περὶ αὐτῶν, ἀλλὰ τἀναγκαῖα δίκαια καλοῖ καὶ καλά, τὴν δὲ τοῦ ἀναγκαίου καὶ ἀγαθοῦ φύσιν, ὅσον διαφέρει τῷ ὄντι, μήτε ἑωρακὼσ εἰή μήτε ἄλλῳ δυνατὸσ δεῖξαι.
(플라톤, Republic, book 6 199:1)
ἢ οὐχὶ ὁ μὲν λανθάνων ἔτι πονηρότεροσ γίγνεται, τοῦ δὲ μὴ λανθάνοντοσ καὶ κολαζομένου τὸ μὲν θηριῶδεσ κοιμίζεται καὶ ἡμεροῦται, τὸ δὲ ἥμερον ἐλευθεροῦται, καὶ ὅλη ἡ ψυχὴ εἰσ τὴν βελτίστην φύσιν καθισταμένη τιμιωτέραν ἕξιν λαμβάνει, σωφροσύνην τε καὶ δικαιοσύνην μετὰ φρονήσεωσ κτωμένη, ἢ σῶμα ἰσχύν τε καὶ κάλλοσ μετὰ ὑγιείασ λαμβάνον, τοσούτῳ ὅσῳπερ ψυχὴ σώματοσ τιμιωτέρα;
(플라톤, Republic, book 9 514:1)
"ὃ δὲ δεινότατόν ἐστι, μόνα τῶν συνοίκων μυῖα καὶ χελιδὼν οὐχ ἡμεροῦται πρὸσ ἄνθρωπον οὐδ’ ἀνέχεται ψαῦσιν οὐδ’ ὁμιλίαν οὐδὲ κοινωνίαν ἔργου τινὸσ ἢ παιδιᾶσ, ἡ μὲν μυῖα φοβουμένη τῷ πάσχειν κακῶσ καὶ διασοβεῖσθαι πολλάκισ, ἡ δὲ χελιδὼν τῷ φύσει μισάνθρωποσ εἶναι καὶ δι’ ἀπιστίαν ἀτιθάσευτοσ ἀεὶ καὶ ὕποπτοσ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Περὶ συμβόλων Πυθαγορικῶν, ἐν οἷσ παρεκελεύοντο χελιδόνα οἰκίᾳ μὴ δέχεσθαι καὶ τὰ στρώματα συνταράττειν εὐθὺσ ἀναστάντασ. 10:9)
τῆσ δ’ οἰκησίμου τὸ μὲν δυσχείμερον καὶ τὸ ὀρεινὸν μοχθηρῶσ οἰκεῖται τῇ φύσει, ἐπιμελητὰσ δὲ λαβόντα ἀγαθοὺσ καὶ τὰ φαύλωσ οἰκούμενα καὶ λῃστρικῶσ ἡμεροῦται, καθάπερ οἱ Ἕλληνεσ ὄρη καὶ πέτρασ κατέχοντεσ ᾤκουν καλῶσ διὰ πρόνοιαν τὴν περὶ τὰ πολιτικὰ καὶ τὰσ τέχνασ καὶ τὴν ἄλλην σύνεσιν τὴν περὶ βίον, Ῥωμαῖοί τε πολλὰ ἔθνη παραλαβόντεσ καὶ τὴν φύσιν ἀνήμερα διὰ τοὺσ τόπουσ ἢ τραχεῖσ ὄντασ ἢ ἀλιμένουσ ἢ ψυχροὺσ ἢ ἀπ’ ἄλλησ αἰτίασ δυσοικήτουσ πολλοῖσ τούσ τε ἀνεπιπλέκτουσ ἀλλήλοισ ἐπέπλεξαν καὶ τοὺσ ἀγριωτέρουσ πολιτικῶσ ζῆν ἐδίδαξαν.
(스트라본, 지리학, book 2, chapter 5 52:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION