헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δὲ οὐδὲν ἡμάρτηταί μοι, καὶ τοῦτο ὑμῖν ἀποδείκνυμι σαφῶσ, δέομαι ὑμῶν αὐτὸ φανερὸν τοῖσ Ἕλλησι πᾶσι ποιῆσαι, ὡσ ἀδίκωσ εἰσ τόνδε τὸν ἀγῶνα κατέστην.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 59:5)
οἳ πλείστασ μὲν στρατηγήσαντεσ στρατηγίασ πολλὰ τρόπαια τῶν πολεμίων καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν ὑμῖν ἀπέδειξαν, πλείστασ δὲ ἄλλασ ἀρχὰσ ἄρξαντεσ καὶ χρήματα διαχειρίσαντεσ τὰ ὑμέτερα οὐδένα πώποτε ὦφλον, οὐδ’ ἡμάρτηται οὐδὲν οὔτε ἡμῖν εἰσ ὑμᾶσ οὔτε ὑμῖν εἰσ ἡμᾶσ, οἰκία δὲ πασῶν ἀρχαιοτάτη καὶ κοινοτάτη ἀεὶ τῷ δεομένῳ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 236:1)
ἐνταῦθα γὰρ τὸ μὲν ζητούμενον ἦν εἰ δέον ἢ οὐ δέον ἡ πόλισ ἐκινδύνευσεν ἐν Χαιρωνείᾳ, εἰ ἡμάρτηται τὸ προελέσθαι τὸν πόλεμον τοῦτον ἢ οὔ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 8:2)
τοῦτό ἐστι τὸ ζητούμενον, καὶ τὸ κατασκευαστικὸν γέγονεν, οὐχ ἡμάρτηται, ὅτι οὐδ’ οἱ πρόγονοι ἥμαρτον οἱ ἐν Μαραθῶνι προκινδυνεύσαντεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 8:3)
εἰ δ’ ἡμάρτηται, τί οὐ τὰ βελτίω νῦν, ἐπειδή γ’ ἔξεστι, προαιρούμεθα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 8:2)
ὑμεῖσ δὲ ἂν μὲν πείθησθε, ἔργῳ δῆλον ποιήσετε ὅτι ὑμῖν οὐδὲν ἡμάρτηται, τοῖσ δὲ ἀποκνήσασι μέχρι τούτου μνησθῆναι περὶ τούτων πρὸσ ὑμᾶσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 22:7)
τὰ μὲν τοίνυν ἄλλα παροφθέντα ἐπίκαιρον ποιεῖ τὴν ζημίαν καὶ οὐ πάσαισ ταῖσ ψήφοισ ἡμάρτηται, τὸ δ’ ἐπ’ ἀλλήλουσ τρέπεσθαι καὶ τὴν ἐπὶ τῇ κοινῇ σωτηρίᾳ κατοικίαν γενομένην ταύτην διαλύοντασ καὶ διασπῶντασ τὰ αὑτῶν εὖ τίθεσθαι νομίζειν ἑκάστουσ ἐξαίρει πᾶσαν ἀνθρώπων ἄνοιαν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 5:5)
καὶ μὴν ἐκείνοισ μὲν πλὴν ἴσωσ ὀλίγων ἅπανθ’ ἡμάρτηται, τοῖσ δὲ μεθ’ ἡμῶν ἅπαντα κάλλιον πλὴν ὀλίγων ἢ κατὰ πάντασ ἀνθρώπουσ πεποίηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 116:5)
εἰ δ’ ἥμαρτεν ὁ δῆμοσ, ἅμα τ’ ἐκείνῳ ἡμάρτηται καὶ τοῖσ ἀνδράσι τοὔνειδοσ λέλυται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 138:13)
οὐ μὴν ἀλλ’ εἰ τοῦτο τοιοῦτ’ ἐστὶν τὰ μάλιστα, ὁ νόμοσ δὲ λέγει τἀναντία, οὐχ ὅτι πολλάκισ ἡμάρτηται δήπου πρότερον, διὰ τοῦτ’ ἐπεξαμαρτητέον ἐστὶ καὶ νῦν, ἀλλὰ τοὐναντίον ἀρκτέον, ὡσ ὁ νόμοσ κελεύει, τὰ τοιαῦτα ποιεῖν ἀναγκάζειν ἀπὸ σοῦ πρώτου.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 8:3)
τὰ δὲ μετὰ ταῦτα γεγενημένα οὐκέτι εἰσ ἐμὲ μόνον αὐτῷ ἡμάρτηται, ἀλλὰ καὶ εἰσ τοὺσ νόμουσ, ὑπὲρ ὧν ὑμῖν ἅπασι σπουδαστέον ἐστίν.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Φαίνιππον περὶ Ἀντιδόσεως 13:1)
τέλοσ δ’ ἦν τῶν ταῦτα παραινούντων, πρέσβεισ ἀποστέλλειν τοὺσ διαλεξομένουσ τοῖσ ἀφεστηκόσι περὶ φιλίασ, ὡσ οὐδὲν αὐτοῖσ ἡμάρτηται ἀνήκεστον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 47 7:2)
τὸν δὲ λαβόντα τὴν ἐξουσίαν τούσ τε νοσοποιοὺσ ἐκ τῆσ πόλεωσ ἐξελεῖν, καὶ εἴ τι ἡμάρτηται ταῖσ πρότερον ἀρχαῖσ ἐπανορθώσασθαι, τόν τε κόσμον τοῦ πολιτεύματοσ, ὃν βούλεται, καταστησάμενον ἀνδράσι τοῖσ κρατίστοισ ἀποδοῦναι τὰσ ἀρχάσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 90 5:3)
καίτοι τάσ γε ἀπάτασ, ὦ Ἑρμῆ, τὰσ τοιαύτασ συμποτικὰσ οὔσασ οὐ χρή, οἶμαι, ἀπομνημονεύειν, ἀλλ’ εἰ καί τι ἡμάρτηται μεταξὺ εὐωχουμένων, παιδιὰν ἡγεῖσθαι καὶ αὐτοῦ ἐν τῷ συμποσίῳ καταλιπεῖν τὴν ὀργὴν ἐσ δὲ τὴν αὔριον ταμιεύεσθαι τὸ μῖσοσ καὶ μνησικακεῖν καὶ ἑώλόν τινα μῆνιν διαφυλάττειν, ἄπαγε, οὔτε θεοῖσ πρέπον οὔτε ἄλλωσ βασιλικὸν ἢν γοῦν ἀφέλῃ τισ τῶν συμποσίων τὰσ κομψείασ ταύτασ, ἀπάτην καὶ σκώμματα καὶ τὸ διασιλλαίνειν καὶ ἐπιγελᾶν, τὸ καταλειπόμενόν ἐστι μέθη καὶ κόροσ καὶ σιωπή, σκυθρωπὰ καὶ ἀτερπῆ πράγματα καὶ ἥκιστα συμποσίῳ πρέποντα.
(루키아노스, Prometheus, (no name) 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION