헬라어 문장 내 검색 Language

ᾧ δὴ καὶ μάλιστα ἐγένετο καταφανὲσ ὅσον ὤνησε παραπέμπων τοὺσ Σκιπίωνασ ὁ Φίλιπποσ, καὶ ὅσον ἥμαρτεν Ἀντίοχοσ ἐκλιπὼν τὴν Χερρόνησον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 7:6)
εἰ δ’ ἥμαρτεν ὁ δῆμοσ, ἅμα τ’ ἐκείνῳ ἡμάρτηται καὶ τοῖσ ἀνδράσι τοὔνειδοσ λέλυται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 138:13)
ἐγὼ δ’, εἰ μὲν ἢ τῆσ αὐτῆσ γνώμησ ἔτι καὶ νῦν Ἀγαμέμνων εἴχετο, ἢ περὶ ὧν ἥμαρτεν ἔξαρνοσ ἦν, οὐκ ἂν παρῃτούμην, ἀλλ’ εἰών ὅπωσ ποτέ σοι δοκεῖ ποιεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 1:2)
ὅταν οὖν λέγῃ μὲν ὁ νόμοσ καθόλου, συμβῇ δ’ ἐπὶ τούτου παρὰ τὸ καθόλου, τότε ὀρθῶσ ἔχει, ᾗ παραλείπει ὁ νομοθέτησ καὶ ἥμαρτεν ἁπλῶσ εἰπών, ἐπανορθοῦν τὸ ἐλλειφθέν, ὃ κἂν ὁ νομοθέτησ αὐτὸσ ἂν εἶπεν ἐκεῖ παρών, καὶ εἰ ᾔδει, ἐνομοθέτησεν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 145:1)
τοῦτο γὰρ ἥμαρτεν ἂν μὴ ποιήσασα, εἴπερ καὶ θάτερον ἐποίησεν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 23 28:2)
συγχωρήσεται γὰρ ὑμῖν λῦσαι περὶ ὧν αὐτὸσ ἥμαρτεν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 191:3)
γελοῖον γάρ, εἴ τισ πρὸσ τὸν ὅλωσ οὐκ ἐπιστάμενον κιθαρίζειν, ἔπειτα ὡσ ἔτυχε κρούοντα, ἐπιχειροῖ λέγειν ὅ,τι ἥμαρτεν ἢ τίνα φθόγγον παρέβη.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 40:3)
ὁ δὲ τῶν Περσῶν βασιλεὺσ δεξάμενοσ τὴν ἐπιφορὰν τῶν πολεμίων αὐτὸσ μὲν ἐφ’ ἁρ́ματοσ ἀγωνιζόμενοσ ἠκόντιζεν εἰσ τοὺσ ἐπιφερομένουσ, πολλῶν δ’ αὐτῷ συναγωνιζομένων καὶ τῶν βασιλέων ἐπ’ ἀλλήλουσ ἱεμένων ὁ μὲν Ἀλέξανδροσ ἀκοντίσασ ἐπὶ τὸν Δαρεῖον τούτου μὲν ἥμαρτεν, τοῦ δὲ παρεστῶτοσ ἡνιόχου τοῦ βασιλέωσ κατατυχὼν κατέβαλεν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 60 2:1)
ἠξίου τε τοὺσ δημοτικοὺσ μὴ μόνον ὀργὴν μὴ ἔχειν ἐφ’ οἷσ ἥμαρτεν εἰσ ὀλίγουσ, ἀλλὰ καὶ χάριν εἰδέναι περὶ ὧν ἅπαντασ εὖ ποιῶν ἐν τοῖσ πολέμοισ διετέλεσε, τοῖσ μὲν ἰδιώταισ ἐλευθερίαν κτώμενοσ, τῇ δὲ πατρίδι ἡγεμονίαν, ἑαυτῷ δὲ εἴ ποτε ἁμάρτοι τι φιλανθρωπίαν παρὰ τῶν πολλῶν καὶ βοήθειαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 5 6:2)
ἥμαρτεν·
(에우리피데스, Suppliants, episode 4:13)
ἐκέλευε δὲ καὶ τῆσ γῆσ ὡσ ἐναγῆ καὶ ἐπάρατον ἐξιέναι, καὶ τῷ θεῷ χάριν ὡμολόγει τῆσ βασιλείασ αὐτὸν ἀφελομένῳ καὶ διὰ παιδὸσ ἰδίου τὴν ὑπὲρ ὧν ἥμαρτεν εἰσ τὸν αὑτοῦ δεσπότην δίκην αὐτὸν εἰσπραξαμένῳ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 254:1)
μετενόησε γὰρ ὁ βασιλεὺσ ὧν εἰσ τὸν θεὸν ἥμαρτεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 392:2)
τοῦ δ’ ἐνάτου τῆσ Δαρείου βασιλείασ ἔτουσ εἰκάδι καὶ τρίτῃ μηνὸσ δωδεκάτου, ὃσ καλεῖται παρὰ μὲν ἡμῖν Ἄδαρ παρὰ δὲ Μακεδόσιν Δύστροσ, προσφέρουσιν θυσίασ οἵ τε ἱερεῖσ καὶ Λευῖται καὶ τὸ ἄλλο τῶν Ἰσραηλιτῶν πλῆθοσ ἀνανεωτικὰσ τῶν πρότερον ἀγαθῶν μετὰ τὴν αἰχμαλωσίαν τοῦ τὸ ἱερὸν ἀνακαινισθὲν ἀπειληφέναι ταύρουσ ἑκατὸν κριοὺσ διακοσίουσ ἄρνασ τετρακοσίουσ χιμάρουσ δώδεκα κατὰ φυλήν, τοσαῦται γάρ εἰσιν αἱ τῶν Ἰσραηλιτῶν φυλαί, ὑπὲρ ὧν ἥμαρτεν ἑκάστη.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 133:1)
καὶ τῶν μὲν αὐτοῦ φίλων ἢ φύσει στεγανώτατοσ ἦν ἕκαστοσ ἢ κατεσκευάζετο δωρεαῖσ ὡσ μηδὲν ἐκφέρεσθαι τῶν ἀπορρήτων, καὶ τὸν Ἀντιπάτρου βίον οὐκ ἂν ἥμαρτέν τισ εἰπὼν κακίασ μυστήριον·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 667:3)
Ἀνδοκίδησ γὰρ ἐπειδὴ ἥμαρτεν, ἐξ ἐπιβολῆσ εἰσαχθεὶσ εἰσ τὸ δικαστήριον, ἔδησεν ἑαυτὸν τιμησάμενοσ δεσμοῦ, εἰ μὴ παραδοίη τὸν ἀκόλουθον·
(리시아스, Speeches, Κατ’ Ἀνδοκίδου ἀσεβείας 27:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION