헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἡλίῳ δ’ ἐπεύχομαι πρὸσ ὕστατον φῶσ τοῖσ ἐμοῖσ τιμαόροισ ἐχθροῖσ φονεῦσι τοῖσ ἐμοῖσ τίνειν ὁμοῦ, δούλησ θανούσησ, εὐμαροῦσ χειρώματοσ.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 3:25)
Ζεὺσ δ’ ἀπειπὼν φαίνειν Ηοἶ τε καὶ Σελήνῃ καὶ Ἡλίῳ τὸ μὲν φάρμακον αὐτὸσ ἔτεμε φθάσασ, Ἡρακλέα δὲ σύμμαχον δι’ Ἀθηνᾶσ ἐπεκαλέσατο.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 6 1:9)
Ἡρακλῆσ δὲ ἐνθέμενοσ τὰσ βόασ εἰσ τὸ δέπασ καὶ διαπλεύσασ εἰσ Ταρτησσὸν Ἡλίῳ πάλιν ἀπέδωκε τὸ δέπασ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 10:13)
καὶ ἡ ἡλίου τε ἄπαυστοσ κίνησισ ὑπὲρ γῆσ τε καὶ ὑπὸ γῆν Διόσ ἐστι πρόρρησισ ἡλίῳ προειρημένη ὑπὲρ τῆσ τοῦ παντὸσ κόσμου φανότητοσ, καὶ σελήνησ δρόμοι καὶ χορεῖαι πάντων ἄστρων Διόσ ἐστι διάκοσμοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 7:1)
ὦ πολλὰ δὴ πολλάκισ ἐν νυξί τε καὶ ἡμέραισ ἰδίᾳ τε καὶ δημοσίᾳ κληθεὶσ ὑφ’ ἡμῶν, Ἀσκληπιὲ δέσποτα, ὡσ ἀσμένοισ καὶ ὑπερποθοῦσιν ἔδωκασ ἡμῖν οἱο͂ν ἐκ πελάγουσ πολλοῦ καὶ κατηφείασ λιμένοσ τε λαβέσθαι γαληνοῦ καὶ προσειπεῖν τὴν κοινὴν τῶν ἀνθρώπων ἑστίαν, ἧσ ἀτέλεστοσ μὲν οὐδεὶσ δή που τῶν ὑφ’ ἡλίῳ, διισχυρίσασθαι δὲ ἔστιν ὡσ Ἑλλήνων γε οὐδείσ πω πλείω μέχρι τοῦδε ἀπέλαυσε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λαλιὰ εἰσ Ἀσκληπιόν 1:1)
ὅπου γὰρ Κελτοὶ μὲν οἱ μέγιστοι καὶ φονικώτατοι τῶν ὑφ’ ἡλίῳ πολλὰ δὴ καὶ παντοῖα τολμήσαντεσ νῦν προσκυνοῦσι τὸν δεσπότην, γνόντεσ τὸ τὴν ἡσυχίαν ἄγειν ὡσ ἄμεινον ἦν καὶ ποιεῖν τὸ προσταττόμενον τοῦ πολεμεῖν, τοῦτο δὲ τὸ ὄνομα λείπεται μόνον τοῦ γένουσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 11:5)
περὶ γὰρ μόνησ ταύτησ τῶν ὑφ’ ἡλίῳ πόλεων ἤρισαν καὶ καταλαμβάνουσι τὴν ἀκρόπολιν ὥσπερ ἐπὶ μοναρχίᾳ σχεδὸν ὡσ εἰπεῖν οἱ πρῶτοι τῶν θεῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 16:7)
ἔπειτα γιγνομένησ τῆσ συνόδου καὶ τῶν βαρβάρων περικαλυψάντων ταῖσ ναυσὶν ἅπαντα τὸν ἔξω τόπον, τότε ἤδη καὶ γῆσ καὶ θαλάττησ παρὰ τοσοῦτον ἐξειργόμενοι, παρ’ ὅσον αἱ τριήρεισ ἐπεῖχον, καὶ ὡσ ἀληθῶσ ὥσπερ ἐν θαλάττῃ καὶ κύμασι πανταχῆ ταυτὸν ὁρῶντεσ ὅποι βλέψειαν, πολεμίουσ, οὐδὲν παρεῖσαν ἑτέροισ, ἀλλὰ πρῶτοι μὲν αὐτοὶ κατῆρξαν τῆσ ναυμαχίασ, ὥσπερ ἐν Εὐβοίᾳ πάντων ἀποκνούντων, μόνοι δὲ τὸ πᾶν ἐξειργάσαντο, ὅσα μὲν στρατηγοῦ προνοίᾳ κακῶσαι τὸν βασιλέα ἔδει πρότερον παρασκευάσαντεσ, ὥστ’ ἐν τοῖσ πολεμίοισ φιλίων καὶ τῶν συνευξομένων εὐπορῆσαι ‐ λέγω δὲ τὴν περὶ τοὺσ Ιὤνασ πρᾶξιν ‐ ἃ δὲ χειρῶν νόμῳ καὶ μετὰ κοινῆσ τῆσ εὐψυχίασ ἔδει πραχθῆναι, κάλλιστα δὴ τῶν ὑφ’ ἡλίῳ μάρτυρι καὶ τολμήσαντεσ καὶ τελεσάμενοι, τάξαντεσ μὲν αὑτοὺσ ἐναντία ἐκείνοισ, οἵπερ ἦσαν κεφάλαιον τοῦ ναυτικοῦ τῶν πολεμίων, τρεψάμενοι δὲ πρῶτοι καὶ διαφθείραντεσ ἄλλασ ἀλλαχοῦ τῶν νεῶν ἐν παντοδαποῖσ τῶν ἔργων εἴδεσι, παρασχόντεσ δὲ τοῖσ λοιποῖσ διώκειν ἀντὶ τοῦ ναυμαχεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 50:6)
τάξει δὲ τῇ βελτίστῃ συνοικεῖ καὶ οὔτε αὐθάδειαν οὔτ’ ἄγαν δουλείαν ἔχοι τισ ἂν αἰτιάσασθαι, ἀλλ’ ἐν μέσῳ σχήματι κάλλιστα δὴ τῶν ὑφ’ ἡλίῳ πολιτεύεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 3:2)
καὶ τὰ μὲν πρόσθεν λεγόμενα ταῦτα μυθολογήματα ἦν, ὅτι τήνδε τὴν νῆσον οὖσαν ὑπὸ τῇ θαλάττῃ καὶ κεκρυμμένην Ἡλίῳ δῶρον ἀνεῖσαν θεοὶ, τὰ δὲ νῦν εἰσ τοὐναντίον περιέστηκε διηγεῖσθαι, ὅτι ἥδε ἡ πόλισ κατὰ γῆσ ἔδυ καὶ ἀπῆλθεν ἐξ ἀνθρώπων, ὄντοσ ὑπὲρ γῆσ ἡλίου, καὶ ἐπεῖδεν ἥλιοσ ἐν Ῥόδῳ τὰ ἀθέατα θεάματα ἑαυτῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 8:4)
τοῦτο τὸ ψήφισμα τῶν ὑφ’ ἡλίῳ μαρτύριον κάλλιστον καὶ λαμπρότατον καὶ τελεώτατον εἰσ ἀρετῆσ λόγον, πάντων ἀπόδειξιν τῶν ἀρίστων ἑξῆσ ἔχον, τοῦ θαρρεῖν τοῖσ θεοῖσ, τοῦ φρονεῖν ἐφ’ ἑαυτοῖσ, τοῦ παθεῖν ὁτιοῦν ἐθέλειν, πρίν τινοσ αἰσχροῦ πεῖραν λαβεῖν, ἔτι πρὸσ τούτοισ τοῦ φυλάττειν τὰ δόξαντα ἐξ ἀρχῆσ, τοῦ μὴ μνησικακεῖν τοῖσ ὁμοίοισ, μηδ’ ἂν ἀνομοίων ἔργα δοκῶσι προῃρῆσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 77:3)
ὅμοιον δ’ εἶναί μοι δοκεῖ τό τε ἀπελαύνεσθαι φάσκειν τὸν ἥλιον ὑπὸ τῶν χειμώνων καὶ τὸ τὸν Νεῖλον τῷ ἡλίῳ τήκεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 12:10)
σπεῖσον μεθ’ ἡμῶν τῷ Διὶ τῷ σωτῆρι, μὴ τὴν τελευταίαν τοῦ νῦν εἶναι, ἀλλ’ αἰσχυνθεὶσ τήν τε χρείαν τὴν κοινὴν καὶ τοὺσ πρέσβεισ ἡμᾶσ καὶ τῆσ πρεσβείασ τὴν ὡρ́αν, νύκτα ταύτην, ἢ καὶ ἄστρα ταυτὶ καὶ θεοὺσ καὶ ἡρ́ωασ τοὺσ κοινοὺσ τῶν Ἑλλήνων, ἐκδὺσ τὴν ὀργὴν ὥσπερ νόσον φάνηθι τοῖσ βαρβάροισ ἅμα τῷ ἡλίῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 13:20)
ᾗ τοσοῦτον δόξησ καὶ τοῦ θαυμάζεσθαι μέτεστι, καὶ οὕτωσ ἐστὶ διὰ πάντων κρατίστη καὶ τοῖσ ὅλοισ νικῶσα, ὡσ μόνην ταύτην τῶν ὑφ’ ἡλίῳ πόλεων, εἰ δεῖ συντόμωσ εἰπεῖν, κοινὴν ἐρωμένην ἀνθρώπων τε καὶ θεῶν καταστῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 32:4)
τῷ τοῦ Κρόνου τὸ αὐτὸ ἐκείνῳ ἀπεδίδου, τῷ δ’ ἡλίῳ καὶ τῇ σελήνῃ δύο ᾤετο ἔτι προσθετέασ εἶναι σφαίρασ, τὰ φαινόμενα εἰ μέλλει τισ ἀποδώσειν, τοῖσ δὲ λοιποῖσ τῶν πλανήτων ἑκάστῳ μίαν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 101:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION