헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

συνδειπνούντων δ’ ἡμῶν ἁπάντων ἐν Λαρίσῃ, αὑτὸν μὲν ἔσκωπτε καὶ τὴν ἀπορίαν τὴν ἐν τῷ λόγῳ συμβᾶσαν ἑαυτῷ, τὸν δὲ Φίλιππον τῶν ὑπὸ τὸν ἥλιον ἀνθρώπων ἔφη πάντων εἶναι δεινότατον.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 413)
ἥλιον ὑμνεῖν αὖτε Διὸσ τέκοσ ἄρχεο Μοῦσα, Καλλιόπη, φαέθοντα, τὸν Εὐρυφάεσσα βοῶπισ γείνατο Γαίησ παιδὶ καὶ Οὐρανοῦ ἀστερόεντοσ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἥλιον 2:1)
τοῦ δὲ τὸ ἰαμβεῖον εἰπόντοσ, ὅτι "μάντισ ἄριστοσ, ὅστισ εἰκάζει καλῶσ," δεύτερα γοῦν οἱ Χαλδαῖοι παρεκάλουν μὴ ἐσ δύσιν ὁρῶντα μετὰ τῆσ στρατιᾶσ ἐσελθεῖν, ἀλλὰ περιοδεῦσαι καὶ τὴν πόλιν λαβεῖν πρὸσ ἥλιον ἀνίσχοντα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 21 5:6)
ἀμφί τε τὸν ἥλιον ἀηδῆ σημεῖα πολλά, καὶ λιθώδεισ ἐγίγνοντο ὑετοί, καὶ κεραυνοὶ συνεχεῖσ ἐσ ἱερὰ καὶ ἀγάλματα ἔπιπτον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 1 4:3)
πρόκειται γὰρ ἀντ’ ἄλλου φυλακτηρίου τῆσ Ἑλλάδοσ τὴν γιγνομένην τάξιν ἔχουσα πρώτη πρὸσ ἥλιον ἀνίσχοντα, προμήκησ εἰσ τὸ πέλαγοσ, καὶ μάλα ἐναργὴσ συμβαλεῖν ὅτι τῆσ Ἑλλάδοσ ἐστὶν ἔρυμα ὑπὸ τῶν κρειττόνων πεποιημένον καὶ μόνῃ ταύτῃ κατὰ φύσιν ἔστιν ἡγεῖσθαι τοῦ γένουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 6:1)
ἀλλὰ μὴν ἅμα σωφροσύνησ τε καὶ τόλμησ οὐδένεσ ἀνθρώπων σαφέστερα δείγματ’ ἐξήνεγκαν, οἵ γε ὀλίγῳ μὲν πλείουσ ὄντεσ ἢ πεντήκοντα οἱ πρῶτοι ταῦτα βουλεύσαντεσ ὁμοῦ πρόσ τε τὴν Λακεδαιμονίων ἀρχὴν γῆσ καὶ θαλάττησ οὖσαν καὶ πρὸσ τοὺσ ἐν αὐτῇ τῇ πόλει κινδυνεύειν ὑπέστησαν, οἰόμενοι δεῖν ἢ ζῆν ἐν ἐλευθερίᾳ, ἢ μὴ προσορᾶν τὸν ἥλιον, κακίασ μάρτυρα ἑαυτοῖσ γενόμενον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 74:12)
ἀλλ’ οἶμαι ταῦτ’ ἐστὶ γωνίασ ἀξίων ἀνθρώπων καὶ τὸν ἥλιον οὐχ ἑορακότων, ὃσ ἀφαιρεῖται τοὺσ ἄλλουσ ἀστέρασ τὸ φαίνεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 86:4)
ὅπερ γάρ τισ ἔφη τῶν λογοποιῶν περὶ τῆσ Ἀσίασ, λέγων ὅσην ὁ ἥλιοσ πορεύεται, ταύτησ πάσησ ἄρχειν ἄνδρα ἕνα, ‐ οὐκ ἀληθῆ λέγων, εἰ μὴ πᾶσαν Λιβύην καὶ τὴν Εὐρώπην ἐξαίρετον ἐποιεῖτο τῶν ἡλίου δυσμῶν τε καὶ ἀνατολῶν ‐ τοῦτο νῦν ἐξενίκησεν ἀληθὲσ εἶναι, τὴν ἴσην τε ἡλίου πορείαν εἶναι κτῆσιν ὑμετέραν καὶ τὸν ἥλιον διὰ τῆσ ὑμετέρασ πορεύεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 4:2)
ἐδόκουν τοῦτο μὲν τὸν ἥλιον ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ ἰδεῖν ἀνίσχοντα, τοῦτο δὲ ἀνὰ στόμα ἔχειν Ἀριστείδησ μελετήσεται τήμερον ἐν τῷ βουλευτηρίῳ ὡρ́ασ τετάρτησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 7:10)
ἐδόκουν εἶναι μὲν Ἀθήνησιν ἄρτι κατηρκὼσ, οἰκεῖν δὲ ἐξόπισθε τῆσ ἀκροπόλεωσ ἐν οἰκίᾳ Θεοδότου τοῦ ἰατροῦ, εἶναι δ’ αὐτὴν πρώτην πρὸσ ἥλιον ἀνίσχοντα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 13:8)
οὐκ αἰσχυνούμεθα τουτονὶ τὸν ἥλιον, εἰ δυοῖν οὕτωσ ἀνομοίων ἡμῖν ἔσται μάρτυσ, τότε μὲν τοσαύτησ λαμπρότητοσ καὶ ὑπερηφανίασ, νῦν δὲ ταπεινότητοσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 12:7)
οὐ γὰρ οὕτω γ’ ἀναίσθητοσ οὐδεὶσ οὐδ’ ἔξω τοῦ φρονεῖν, ὅστισ ἑνὸσ μὲν ἔθνουσ καὶ τούτου κακῶν μεστοῦ καὶ οὗ μυρίοι βασιλεῖσ ἤδη γεγόνασιν, ἀγάλλεσθαι κρατοῦντ’ αὐτὸν ἡγεῖται, τῆσ δ’ Ἑλλάδοσ, ἣ μόνη τῶν ὑπὸ τὸν ἥλιον οὐδένα πώποτ’ ἔσχεν αὑτῆσ κύριον, ταύτησ δ’ οὔτ’ ἐπιθυμεῖν βασιλέα κληθῆναι οὔθ’ ἃ πράττει πρὸσ ἄλλο τι τῶν πάντων ἔχειν τὴν ἀναφορὰν, ἢ ταῦτ’ ἐφεξῆσ τὰ ῥήματα συνθεῖναι, Βασιλεὺσ Ἑλλήνων Φίλιπποσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 3:14)
καὶ συστάντων ἐπὶ τοὺσ Ἕλληνασ ἁπάντων ὡσ εἰπεῖν ἀνθρώπων, ὥστε τὴν μὲν θάλατταν ἐμπλησθῆναι τριήρων, τὴν δὲ γῆν πεζῶν, εἶναι δὲ τὴν προσδοκίαν τῶν κακῶν ἐν κέρδουσ μέρει τῷ μὴ αὐτά γέ πω παρεῖναι, οὐκ ἠπόρησαν ὅ τι χρήσονται, ἀλλὰ ἀκούοντεσ μὲν γῆν καὶ θάλατταν μεταβάλλοντα εἰσ ἄλληλα, ἀκούοντεσ δὲ ἥλιον κρυπτόμενον τοῖσ τοξεύμασι, καὶ ποταμοὺσ ἐπιλείποντασ πίνουσι τοῖσ ἐπιοῦσι, καὶ ἔθνη καὶ πόλεισ ὅλασ ἀναλισκομένασ εἰσ δείπνου λόγον τῷ βασιλεῖ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 11:9)
οὐκ αἰσχύνεσθε τὸν Ἥλιον, ὃσ τοῖσ μὲν ἄλλοισ θεατήσ ἐστι τῶν γιγνομένων, ὑμῶν δὲ καὶ ἀρχηγέτησ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 13:14)
πάντα γὰρ εἰσ αὑτὸν ἀναδεξάμενοσ καὶ τὴν αὑτοῦ γνώμην ὑποθεὶσ ἀντ’ ἄλλου του φυλακτηρίου, καὶ μόνοσ ὀρθοῖσ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ ἀντισχὼν ἅπασι καὶ τοῖσ παροῦσι καὶ τοῖσ ἐπιοῦσι πράγμασι, καὶ οὐκ ἀποστραφεὶσ ὥσπερ οἱ πρὸσ τὸν ἥλιον βλέποντεσ, ὃ πᾶσι μικροῦ δεῖν συνέβη τοῖσ τότε, οὐκ ἂν εἴποιμι ὡσ οὐκ ἔψευσε τῆσ ἐλπίδοσ τοὺσ Ἕλληνασ, ἀλλὰ καὶ πολὺ τὴν προσδοκίαν ἐνήλλαξεν αὐτοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 66:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION