헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δ’ ὡσ ἡ τοῦ λόγου φύσισ εἰργάζετο καὶ προήγετο, οὕτω διεκείμην, καὶ τῶν ἐμαυτοῦ λόγων ἠκροώμην ὡσ ἀλλοτρίων, μᾶλλον δὲ ταύτῃ γε καὶ παντάπασιν ἠλαττούμην καὶ ἐπειχόμην, οὐχ οἱο͂́σ τε ὢν βακχεύειν καὶ μετὰ ἀδείασ τῆσ ἡδονῆσ ἀπολαύειν, ὥσπερ ἂν εἰ ἑτέρου τὸ βιβλίον ἦν, οὐδ’ ἂν πηδῶν ᾐσχυνόμην, τί τὴν ἐγκράτειάν μου θαυμάζειν ἀφεὶσ αἰτιᾷ τὰ μηδὲν ἐμοὶ προσήκοντα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 30:10)
ὁ δὲ ‐ ἠκροώμην γὰρ ἅπαντα παρανέων τῷ σκάφει ‐ Ἐπεὶ ταῦτα ὑμῖν δέδοκται, ἔφη, ἀλλὰ τὴν σκευὴν ἀναλαβόντα με καὶ ᾅσαντα θρῆνόν τινα ἐπ̓ ἐμαυτῷ ἑκόντα ἐάσατε ῥῖψαι ἐμαυτόν.
(루키아노스, Dialogi Marini, poseidon and the dolphins, chapter 2 1:1)
αὐτὸσ μὲν παρ’ ἐμαυτοῦ ἴσωσ οὐδέν, Ἀσπασίασ δὲ καὶ χθὲσ ἠκροώμην περαινούσησ ἐπιτάφιον λόγον περὶ αὐτῶν τούτων.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Μενέξενος 12:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION