헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

μαθόντεσ γὰρ οἱ Κρουστομερῖνοι τό τε πλῆθοσ τῆσ ἡκούσησ ἐπ’ αὐτοὺσ δυνάμεωσ καὶ τὴν ἑαυτῶν ἀσθένειαν οὐδεμιᾶσ αὐτοῖσ ἐπικουρίασ παρὰ τῶν ἄλλων Λατίνων ἀφικομένησ ἀνέῳξαν τὰσ πύλασ καὶ προελθόντεσ οἱ πρεσβύτατοι τῶν πολιτῶν καὶ τιμιώτατοι παρέδοσαν αὐτῷ τὴν πόλιν ἀξιοῦντεσ ἐπιεικῶσ σφισι χρήσασθαι καὶ μετρίωσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 49 7:1)
ἄλλοθεν αὐτῆσ ἡκούσησ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 27 2:5)
οὗτοσ δὲ κατά τε τὴν ἐκλογὴν τῶν ὀνομάτων καὶ κατὰ τὴν σύνθεσιν καὶ κατὰ τὴν τῶν σχηματισμῶν ποικιλίαν μακρῷ δή τινι τοὺσ ἄλλουσ ὑπερεβάλετο, καὶ παρεσκεύασε τῇ κρατίστῃ ποιήσει τὴν πεζὴν φράσιν ὁμοίαν γενέσθαι πειθοῦσ τε καὶ χαρίτων καὶ τῆσ εἰσ ἄκρον ἡκούσησ ἡδονῆσ ἕνεκα·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 23 2:5)
ὁ δὲ εἶπε Τέλλῳ τοῦτο μὲν τῆσ πόλιοσ εὖ ἡκούσησ παῖδεσ ἦσαν καλοί τε κἀγαθοί, καί σφι εἶδε ἅπασι τέκνα ἐκγενόμενα καὶ πάντα παραμείναντα·
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 30 5:3)
καὶ μὴν ἤδη σοι ὁρᾶν παρέχει γιγνομένην τὴν εἰκόνα, ὧδε συναρμόζων, τῆσ ἐκ Κνίδου ἡκούσησ μόνον τὴν κεφαλὴν λαβών οὐδὲν γὰρ τοῦ ἄλλου σώματοσ γυμνοῦ ὄντοσ δεήσεται·
(루키아노스, Imagines, (no name) 6:1)
Φιλίππου δὲ ἀποθανόντοσ καὶ ἐσ Ἀλέξανδρον ἡκούσησ τῆσ Μακεδόνων ἀρχῆσ, Θηβαίοισ ἐπῆλθεν ἐξελεῖν τὴν φρουράν·
(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 6 8:2)
ἤδη δ’ εἰσ ἀνδρὸσ ὡρ́αν ἡκούσησ τῆσ κόρησ ἥ τε μήτηρ τελευτᾷ καὶ ὁ πατήρ, αὐτῆσ δὲ εἰσ ἐπιθυμίαν Ποσειδῶν ἐλθὼν συμμείγνυται, καὶ τὸν γήλοφον, ἐν ᾧ κατῴκιστο, ποιῶν εὐερκῆ περιρρήγνυσιν κύκλῳ, θαλάττησ γῆσ τε ἐναλλὰξ ἐλάττουσ μείζουσ τε περὶ ἀλλήλουσ ποιῶν τροχούσ, δύο μὲν γῆσ, θαλάττησ δὲ τρεῖσ οἱο͂ν τορνεύων ἐκ μέσησ τῆσ νήσου, πάντῃ ἴσον ἀφεστῶτασ, ὥστε ἄβατον ἀνθρώποισ εἶναι·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κριτίας 52:2)
πολὺ δὲ μεγίστη, ἔφη, καὶ καλλίστη τῆσ φρονήσεωσ ἡ περὶ τὰ τῶν πόλεών τε καὶ οἰκήσεων διακόσμησισ, ᾗ δὴ ὄνομά ἐστι σωφροσύνη τε καὶ δικαιοσύνη ‐ τούτων δ’ αὖ ὅταν τισ ἐκ νέου ἐγκύμων ᾖ τὴν ψυχήν, ᾔθεοσ ὢν καὶ ἡκούσησ τῆσ ἡλικίασ, τίκτειν τε καὶ γεννᾶν ἤδη ἐπιθυμῇ, ζητεῖ δὴ οἶμαι καὶ οὗτοσ περιιὼν τὸ καλὸν ἐν ᾧ ἂν γεννήσειεν·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 411:3)
τῆσ δὲ κληρονομίασ εἰσ αὐτόν τε καὶ θυγάτριον τοῦ Καιπίωνοσ ἡκούσησ, οὐθὲν ὧν ἀνάλωσε περὶ τὸν τάφον ἀπῄτησεν ἐν τῇ νεμήσει.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 11 4:1)
τῆσ δὲ ψυχῆσ ἀλλαχόθεν ἡκούσησ δεῦρο , τὴν γένεσιν ἀποδημίαν ὑποκορίζεται τῷ πραοτάτῳ τῶν ὀνομάτων·
(플루타르코스, De exilio, section 17 10:2)
ἀλλὰ κἀνταῦθα δεῖ παραθεωρεῖν τὴν τοῦ Ἀχιλλέωσ ἐγκράτειαν, ὅτι τῆσ Βρισηίδοσ ἐρῶν ἡκούσησ πρὸσ αὐτόν, εἰδὼσ τὴν τοῦ βίου τελευτὴν ἐγγὺσ οὖσαν οὐ σπεύδει τῶν ἡδονῶν πρὸσ ἀπόλαυσιν οὐδ’ ὥσπερ οἱ πολλοὶ πενθεῖ τὸν φίλον ἀπραξίᾳ καὶ παραλείψει τῶν καθηκόντων;
(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 12 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION