헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὃ δὲ τῇ τε παρούσῃ συνόδῳ μάλιστα πρέπειν ἀκοῦσαί μοι δοκεῖ καὶ αὐτῶν ἰδιαιότατον ἐγκώμιον καὶ τῶν εἰσ μνήμην ἡκόντων ἐν λόγῳ θαυμαστότατον καὶ πᾶσαν τὴν εὐγένειάν τε καὶ παιδείαν ἔχει συλλαβὸν καὶ οὔτ’ ἰδιώτησ οὐδεὶσ δύναται σιωπᾶν πόλισ τε ἅπασα καὶ γένη ἅπαντα ἀνθρώπων ἐκπέπληκται, περὶ τοῦτο εἰσ ὅσον ἔξεστι διατρίψομεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 6:8)
ἐπεὶ γὰρ καὶ τῆσ ἀνελπίστου φήμησ ἀφικομένησ πρῶτοσ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ ἐμνήσθην πρὸσ τοὺσ πάντα ἀρίστουσ βασιλέασ διατρίψασ οὐ πλέον μιᾶσ νυκτὸσ, εἰκόσ τοι καὶ περὶ τῶν εἰσ εὐφημίαν ἡκόντων οὕτωσ ἔχειν ὡσ ἐμαυτῷ προσηκόντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Προσφωνητικόσ Σμυρναϊκός 2:4)
ἀναλογιζομένῳ δέ μοι τόν τε χρόνον ὁπόσον τινὰ ἀπείην τῆσ Σμύρνησ, καὶ ταῦτα ψηφισμάτων ἡκόντων, καὶ ὅτι καὶ ἡλικίασ ἤδη μέσωσ ἔχοιμι, καὶ πρὸσ τούτοισ τῶν ἄνω χρόνων τὸ πλῆθοσ, ἐν οἷσ ἐξῆν, εἴ τισ ἔρρωτο, ἐπελθεῖν τὰσ πόλεισ, καὶ ὅτι καὶ τῆσ ὑπαρχούσησ δόξησ δέοσ εἰή ἀφαιρεθῆναί τι διὰ τὴν πολλὴν ἡσυχίαν, ταῦτα δὲ ἐλογιζόμην μὲν οἱᾶ εἰκὸσ ἄνθρωπον, εὖ δὲ ᾔδειν ὅτι πάντα λῆροσ πρὸσ τὸ πείθεσθαι τῷ θεῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 13:5)
ὅτι οὐδέπω πεπονθότων ἅπερ ἡμεῖσ τῶν Λακεδαιμονίων οὐδὲ εἰσ ἴσον ἡκόντων οὐκ ἔστιν εἰπεῖν ὡσ αὐτάρκη δίκην εἰλήφαμεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 5:15)
οἶμαι δὲ ἅπαντασ ἂν ὑμᾶσ συμφῆσαι, ὥσπερ τῶν ἐν τοῖσ δικαστηρίοισ λόγων τούτουσ ἀληθεστάτουσ ἡγεῖσθε, ὧν ἂν πλεῖστοι καὶ γνωριμώτατοι μάρτυρεσ ὦσιν, οὕτωσ καὶ τῶν εἰσ συμβουλὴν ἡκόντων οἷσ ἂν πλεῖστοι καὶ σπουδαιότατοι μάρτυρεσ ὦσι, τούτοισ μάλιστα χρῆναι πιστεύειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 3:4)
εἰσὶ δὲ οἳ καὶ τῶν ἐκείνου λόγων τῶν εἰσ μνήμην ἡκόντων τούτουσ μάλιστα θαυμάζουσιν οἷσ ἐνταῦθα καὶ περὶ τούτων κέχρηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 6:1)
ἐγὼ γὰρ οὔτ’ αὐτὸσ ἔγκλημα δή που τοῦτο ποιοῦμαι εἴ ποι καὶ ὁπωσοῦν ᾠήθη δεῖν Πλάτων ἐλθεῖν ἡστινοσοῦν ἕνεκα αἰτίασ οὔθ’ ὅστισ ἄλλοσ προφέρει τι τοιοῦτον εὖ φρονεῖν ἡγοῦμαι, οὔθ’ ὅλωσ ἔξω τῶν εἰσ τὸν λόγον ἡκόντων οὐδὲν περιεργάζομαι, μὴ τοσούτου μηδὲν ἄξιον ἔστω νικητήριον, ἀλλ’ ἃ αὐτὸσ ἔπραξε καὶ τίνων ἔπραξε χάριν αὐτὸσ καθαρῶσ εἴρηκε, ταῦτα συμβαίνειν φημὶ τοῖσ ὑπὲρ τῆσ ῥητορικῆσ λόγοισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 69:4)
εἰ γὰρ ἓν ἐξ ἁπάντων εἰπεῖν δεῖ τῶν εἰσ μνήμην ἡκόντων, μέγιστον ἐκεῖνό τισ ἂν τὸ ἔργον λέγοι δικαίωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 91:14)
εἰ γὰρ αὐτοῖσ τοῖσ ἡμαρτηκόσιν εἰσ ἡμᾶσ τὰ καλῶσ βουλευθέντα καὶ πραχθέντα πλείονόσ ἐστι λόγου, καί τισ ἂν οὐκ ἀλόγωσ ταῦτα ἐκείνοισ παρείη, πῶσ οὐχ ἡμᾶσ γε δίκαιον ἀφεῖσθαι πάσησ αἰτίασ, οἷσ τῶν μὲν ἐγκλημάτων οὐδ’ ὁτιοῦν δή που μέτεστι, τῶν δὲ εἰσ ἔπαινον ἡκόντων, ἂν τἀληθῆ λέγειν ἐθέλῃσ, τὸ πλεῖστον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 123:5)
καίτοι Νικίασ οὕτωσ ἦν πόρρω τοῦ πρὸσ ἡδονὴν τοῖσ πολίταισ δημηγορεῖν καὶ τοῦ τὰσ ἐπιθυμίασ συναύξειν αὐτοῖσ, ὥστε κρατοῦντασ μὲν τῷ προτέρῳ πολέμῳ Λακεδαιμονίων τοσοῦτον ἔπεισεν εἰρήνην ποιήσασθαι καὶ μηδὲν πλέον ζητεῖν, πάλιν δὲ τινῶν τῶν Σωκράτουσ μὲν ἀκηκοότων πολλὰ δὴ καὶ πολλάκισ περὶ τούτων, πειθομένων δ’ οὐ πάνυ τοῖσ ἐκείνου λόγοισ, ἐναγόντων Ἀθηναίουσ πλεῖν εἰσ Σικελίαν καὶ πράγμαθ’ αἱρεῖσθαι πρὸσ ἅπαντασ ἀνθρώπουσ, ἁπάσασ ἠφίει φωνὰσ, ἀντιλέγων ὑπὲρ τοῦ βελτίστου καὶ διαμαχόμενοσ ὡσ οἱᾶ́ τισ ἂν τῶν ἐπ’ ἔσχατον ἡκόντων φιλοσοφίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 162:3)
ἐγὼ γὰρ οὔτε αὐτὸσ ἔγκλημα δή που ποιοῦμαι εἴ που καὶ ὁπωσοῦν ᾠήθη δεῖν Πλάτων ἀποδημῆσαι οὔτ’ εἰ ἄλλοσ τισ προφέρει νοῦν ἔχειν ἡγοῦμαι, οὔθ’ ὅλωσ ἔξω τῶν εἰσ τὸν λόγον ἡκόντων οὐδὲν περιεργάζομαι, [ὥστε εἰ δεῖ καὶ τοῦτο εἰπεῖν καὶ ἐν αὐτοῖσ τούτοισ] μή πω τοσούτου μηδὲν ἄξιον ἔστω νικητήριον, ἀλλ’ ἅ τε αὐτὸσ ἔπραξε καὶ τίνων ἔπραξε χάριν καὶ ἃ αὐτὸσ καθαρῶσ εἴρηκε, ταῦτα συμβαίνειν φημὶ τοῖσ ὑπὲρ τῆσ ῥητορικῆσ λόγοισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 4:12)
εἴπερ οἱ τῶν ὅλων κύριοι θεοί τε καὶ δαίμονεσ οὐ μόνον οἷσ τὸ πᾶν ἐξ ἀρχῆσ ὑπεστήσαντο, μεγάλην καὶ θαυμαστήν τινα ταύτην εἰσήνεγκάν τε καὶ προὔφηναν λειτουργίαν τῷ βίῳ, ἀλλὰ καὶ νῦν οὐχ ἥκιστα τοῦτο δρῶσιν οἷσ ἡμῶν τοσοῦτον αὐτοῖσ ἑκάστοτε μέλει καὶ οὕτω κηδομένωσ ἔχουσιν ὡσ μηδὲν τῶν εἰσ ἡμετέραν σύστασιν καὶ σωτηρίαν ἡκόντων μηδὲ καθ’ ὅντινα δήποτε τρόπον ἐλλείπειν, ἀλλ’ ἀπὸ πολλοῦ τοῦ μείζονοσ ἢ ὥστε καὶ προσδοκᾶν ἐξεῖναι τὰ παρ’ ἑαυτῶν χορηγεῖν, δι’ ἀλλήλων ἄμφω δεικνύντεσ, διὰ μὲν τῆσ ἀκαμάτου καὶ συνεχοῦσ ταύτησ προνοίασ τὸ δημιουργοὶ γεγενῆσθαι, διὰ δ’ αὖ τοῦ γενέσθαι δημιουργοὶ τὸ καὶ πρὸσ ἀνάγκην ἔχειν ἡμῶν ὅσαι ὡρ͂αι φροντίζειν, ἵνα μὴ δίχα τῆσ τούτων προνοίασ εἰσ τὸ μηδὲν ἥκωμεν, καθάπερ τι σκάφοσ κυβερνητῶν ἀποροῦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 12:1)
"πάνυ οὖν ἐξοκείλαντεσ εἰσ ὕβριν τὸ τελευταῖον παρὰ Κροτωνιατῶν πρεσβευτῶν ἡκόντων ἅπαντασ αὐτοὺσ ἀπέκτειναν καὶ πρὸ τοῦ τείχουσ τὰ σώματα ἐξέρριψαν καὶ ὑπὸ θηρίων εἰάσαν διαφθαρῆναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:4)
καὶ ὁ Ἀχιλλεὺσ καίπερ ἐπειγομένων τῶν πρέσβεων ὡσ ἐν μέσαισ νυξὶν ἡκόντων ὅμωσ θεοῖσι δὲ θῦσαι ἀνώγει Πάτροκλον ὃν ἑταῖρον ὁ δ’ ἐν πυρὶ βάλλε θυηλάσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 7 1:2)
ἡμεῖσ τε οἱ δανείσαντεσ τὰ χρήματα ἡκόντων αὐτῶν τούτων ἐκ τοῦ Πόντου οὐκ εἴχομεν ὅτου ἐπιλαβοίμεθα οὐδ’ ὅτου κρατοῖμεν, ἑώσ κομισαίμεθα τὰ ἡμέτερ’ αὐτῶν·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ τὴν Λάκριτον Παραγραφὴν 41:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION