헬라어 문장 내 검색 Language

δεύτερον δέ φησι καιρὸν γενέσθαι, ὃν ἤγομεν χρόνον τὴν εἰρήνην, δηλονότι μέχρι τῆσ ἡμέρασ ἐκείνησ ἐν ᾗ καταλύσασ τὴν ὑπάρχουσαν εἰρήνην τῇ πόλει, ὁ αὐτὸσ οὗτοσ ῥήτωρ ἔγραψε τὸν πόλεμον·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 551)
μετὰ δὲ τοῦτο ὁρ́κουσ ὀμόσαντεσ αὐτοῖσ καὶ τὴν στήλην εὑρόμενοι <παρ’> αὐτῶν στῆσαι, κακὸν ἀγαπητὸν ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ, σπονδὰσ ἤγομεν ἐπὶ ῥητοῖσ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 32:1)
ἡμεῖσ δὲ ἤδη τὸ μετὰ τοῦτο ἠρινὴν ἤγομεν ἡμέραν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 18:7)
καὶ παρελθόντων εἴσω λαμπρῶσ ἤδη τὸ ὕδωρ παρῆν, ὥστε ἑορτὴν ἤγομεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 5:9)
οὐ δὴ τοῦτο σκεπτέον, εἰ τότε εἰρήνην ἤγομεν, ἀλλ’ εἰ τοῖσ τοῦ πολέμου πράγμασι συμφέρει τἀκεῖ δι’ ἡμῶν εἶναι, καὶ ὅτι γ’ εἰ τὰ σφόδρα πρῶτα δεῖ ζητεῖν, ἐν ἀκμῇ τοῦ πολέμου ταῦθ’ ὑμῖν ἔδοξε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 6:7)
εἴτε γὰρ δίκην ἐβουλόμεθα λαβεῖν παρ’ αὐτῶν, πραγματείασ ἔδει καὶ κινδύνων, εἴθ’ ἡσυχίαν ἤγομεν, ἀθώουσ εἶναι κατελείπετο ἐκείνουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 4:9)
ὡσ γὰρ τάχιστ’ ἀφικόμεθα πρὸσ τὸν θεὸν ἄγοντεσ ἄνδρα τότε μὲν ἀθλιώτατον νῦν δ’ εἴ τιν’ ἄλλον μακάριον κεὐδαίμονα, πρῶτον μὲν αὐτὸν ἐπὶ θάλατταν ἤγομεν, ἔπειτ’ ἐλοῦμεν.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 1:4)
χρῆν γάρ, ἡμῶν εἰ τέκοι τισ ἄνδρα χρηστὸν τῇ πόλει, ταξίαρχον ἢ στρατηγόν, λαμβάνειν τιμήν τινα, προεδρίαν τ’ αὐτῇ δίδοσθαι Στηνίοισι καὶ Σκίροισ ἔν τε ταῖσ ἄλλαισ ἑορταῖσ αἷσιν ἡμεῖσ ἤγομεν·
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Parabasis, epirrheme2)
ᾠχόμεθ’ ἐσ Θήβην ἱερὴν πόλιν Ηἐτίωνοσ, τὴν δὲ διεπράθομέν τε καὶ ἤγομεν ἐνθάδε πάντα·
(호메로스, 일리아스, Book 1 40:4)
εἴθ’ ὣσ ἡβώοιμι βίη τέ μοι ἔμπεδοσ εἰή, ὡσ ὅθ’ ὑπὸ Τροίην λόχον ἤγομεν ἀρτύναντεσ.
(호메로스, 오디세이아, Book 14 40:4)
Εἰ μὴ ἑορτήν, ὦ οὗτοσ, ἤγομεν καὶ μεθύειν ἐφεῖτο καὶ λοιδορεῖσθαι τοῖσ δεσπόταισ ἐπ̓ ἐξουσίασ, ἔγνωσ ἄν ὡσ ὀργίζεσθαι γοῦν ἐφεῖταί μοι, τοιαῦτα ἐρωτήσασ, οὐκ αἰδεσθεὶσ πολιὸν οὕτω καὶ πρεσβύτην θεόν.
(루키아노스, Saturnalia, τὰ πρὸσ Κρόνον 5:3)
καὶ ὥσπερ ἡλίου μὴ ὄντοσ ἕνεκα τῶν ἄλλων ἄστρων εὐφρόνην ἂν ἤγομεν, ὥσ φησιν Ἡράκλειτοσ, οὕτωσ ἕνεκα τῶν αἰσθήσεων, εἰ μὴ νοῦν μηδὲ λόγον ὁ ἄνθρωποσ ἔσχεν, οὐδὲν ἂν διέφερε τῷ βίῳ τῶν θηρίων.
(플루타르코스, De fortuna, chapter, section 3 3:1)
καὶ ἡ διήγησισ δ’ ἡ πρὸσ τὸν Εὔμαιον ὑπὸ τοῦ Ὀδυσσέωσ διασκευασθεῖσα μέγα ἐμφαίνει τὸ διάστημα τὸ μέχρι τῆσ πόλεωσ ἀπὸ τοῦ ναυστάθμου ὡσ ὅθ’ ὑπὸ Τροίῃ λόχον ἤγομεν.
(스트라본, 지리학, Book 13, chapter 1 64:10)
τὴν δὲ διεπράθομέν τε καὶ ἤγομεν ἐνθάδε πάντα.
(스트라본, 지리학, Book 13, chapter 1 104:3)
τὴν μίαν Ἑρμογένησ κἀγώ ποτε καὶ Κλεόβουλοσ ἤγομεν εἰσ κοινὴν κύπριν Ἀριστοδίκην·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 3281)

SEARCH

MENU NAVIGATION