헬라어 문장 내 검색 Language

ἢ οὐ τὴν ἀφροσύνην ἡγῇ μεγίστην καὶ τελεωτάτην πασῶν νόσον καὶ βλάβην τοῖσ ἔχουσι καὶ τὸν ἄφρονα ἄνδρα αὐτὸν αὑτῷ βλαβερώτατον;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 67:1)
τίνοσ οὖν ἡγῇ τοῦτο εἶναι σύμβολον καὶ διὰ τί γίγνεσθαι παρὰ τοῖσ Πέρσαισ;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 79:1)
Σὺ ἄρα οὐχ ἡγῇ βασιλείαν τὴν τῶν Ἡρακλειδῶν ἐν Λακεδαίμονι τοσοῦτον βασιλευσάντων χρόνον;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Η ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ. 7:5)
ἦπου, ἔφη, ἀνδρειοτέρασ ἡγῇ τὰσ γυναῖκασ, ὅτι ἐγγύτατα μάχονται ἐπιπεσοῦσαι ἀλλήλαισ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΑΧΙΛΛΕΥΣ. 4:3)
Ἴσωσ γάρ μου καταφρονεῖσ καὶ ἡγῇ με ληρεῖν, ὅτι οὐ περὶ Κύρου καὶ Ἀλκιβιάδου λέγω, ὥσπερ οἱ σοφοὶ, ἔτι καὶ νῦν, ἀλλὰ Νέρωνοσ καὶ τοιούτων πραγμάτων νεωτέρων τε καὶ ἀδόξων μνημονεύω.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΚΑΛΛΟΥΣ. 18:2)
Πότερον δοκεῖ σοι εἶναι ἄνθρωποσ εὐδαίμων, εἰ δὲ μή, γεγονέναι ἢ ἔσεσθαι, ἢ ἀδύνατον ἡγῇ τὸ τοιοῦτον περὶ ἀνθρώπου, ὥσπερ εἴ τισ ἀθάνατον ἄνθρωπον λέγοι εἶναι;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΟΤΙ ΕΥΔΑΙΜΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ. 1:2)
Οὐκοῦν καὶ δαίμονα, εἴπερ τινὰ ἀγαθὸν ἡγῇ, δῆλον ὡσ δίκαιον ἡγῇ καὶ χρήσιμον καὶ φρόνιμον;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΟΤΙ ΕΥΔΑΙΜΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ. 11:3)
Οὐκοῦν τὸν τυχόντα ἀγαθοῦ δαίμονοσ ἡγῇ δικαίωσ ζῆν καὶ φρονίμωσ καὶ σωφρόνωσ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΟΤΙ ΕΥΔΑΙΜΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ. 12:6)
τῷ δαίμονι χρηστῷ ὄντι πείθεσθαι καὶ ζῆν κατ̓ ἐκεῖνον πότερον ἡγῇ τῶν σωφρόνων εἶναι καὶ νοῦν ἐχόντων ἢ τῶν πονηρῶν καὶ ἀνοήτων;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΟΤΙ ΕΥΔΑΙΜΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ. 19:4)
ὅτι σὺ σεαυτὸν ἡγῇ μίαν τινὰ εἶναι κρόκην τῶν ἐκ τοῦ χιτῶνοσ.
(에픽테토스, Works, book 1, Πῶσ ἄν τισ σῴζοι τὸ κατὰ πρόσωπον ἐν παντί. 17:2)
εἰ δ’ αἰδῶ καὶ καταστολὴν καὶ ἡμερότητα ἀποβαλεῖσ, οὐδὲν ἡγῇ τὸ πρᾶγμα;
(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ ἀπὸ τῶν ὀνομάτων τὰ καθήκοντα ἔστιν εὑρίσκειν. 15:2)
καίτοι τοῦ Καίσαροσ ἄν σέ τισ ἀναγκάσῃ, ὕβριν αὐτὸ ἡγῇ καὶ ὑπερβολὴν τυραννίδοσ.
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἐλευθερίασ. 17:4)
σαυτὸν ἄξιον ἡγῇ τοῦ ὄζειν·
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ καθαριότητοσ. 15:2)
εἰ δ’ αἰσχρὸν ἡγῇ μὴ συνεμπρῆσαι νεῶν πρύμνασ, πονήσασ τὸν πάροσ πολὺν χρόνον, τάξον μ’ Ἀχιλλέωσ καὶ στρατοῦ κατὰ στόμα.
(에우리피데스, Rhesus, episode, iambic 2:2)
ἀλλὰ σὺ μὲν εἰσ τὸ κάλλοσ ἀπιδὼν τοῦ νεανίσκου καὶ δὴ τοῦτον ἡγῇ ἄξιον τοῦ βασιλεύειν εἶναι, ἐγὼ δ’ οὐ σωμάτων εὐμορφίασ ἔπαθλον ποιοῦμαι τὴν βασιλείαν ἀλλὰ ψυχῶν ἀρετῆσ καὶ ζητῶ ὅστισ ταύτησ ἐστὶ τελέωσ εὐπρεπὴσ, εὐσεβείᾳ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνδρείᾳ καὶ πειθοῖ ἐξ ὧν τὸ τῆσ ψυχῆσ συνίσταται κάλλοσ κατακεκοσμημένοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 205:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION