헬라어 문장 내 검색 Language

ὃ δ’ ἀέξετο δαίμονι ἶσοσ, οὔτ’ οὖν σῖτον ἔδων, οὐ θησάμενοσ [γάλα μητρὸσ ἠματίη μὲν γὰρ καλλιστέφανοσ] Δημήτηρ χρίεσκ’ ἀμβροσίῃ ὡσεὶ θεοῦ ἐκγεγαῶτα ἡδὺ καταπνείουσα καὶ ἐν κόλποισιν ἔχουσα·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 25:4)
τῇ δὲ καὶ αὐτῇ Ζεὺσ γλυκὺν ἵμερον ἔμβαλε θυμῷ ἀνδρὶ καταθνητῷ μιχθήμεναι, ὄφρα τάχιστα μηδ’ αὐτὴ βροτέησ εὐνῆσ ἀποεργμένη εἰή, καί ποτ’ ἐπευξαμένη εἴπῃ μετὰ πᾶσι θεοῖσιν ἡδὺ γελοιήσασα, φιλομμειδὴσ Ἀφροδίτη, ὤσ ῥα θεοὺσ συνέμιξε καταθνητῇσι γυναιξί, καί τε καταθνητοὺσ υἱεῖσ τέκον ἀθανάτοισιν, ὥσ τε θεὰσ ἀνέμιξε καταθνητοῖσ ἀνθρώποισ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 6:1)
οὐ γὰρ ἡδύ μοι πολεμεῖν ἐμφυλίουσ πολέμουσ χωρὶσ ἀνάγκησ βαρείασ, οὐδὲ καταχρῆσθαι τῶν πολιτῶν τοῖσ ἔτι λοιποῖσ κατ’ ἀλλήλων, καὶ μάλιστα τοῦδε τοῦ ἐμφυλίου οὐκ ἐκ Μακεδονίασ ὑμῖν ἢ Θράκησ ἀκουσθησομένου, ἀλλ’ ἐν αὐτῇ τῇ Ἰταλίᾳ γενησομένου, ἣν πόσα χρὴ χωρὶσ τῶν ἀπολλυμένων ἀνδρῶν κακοπαθῆσαι, γιγνομένην στάδιον ἡμῖν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 3 11:4)
ἀπ’ ὀλίγου ἐκ προσαγωγῆσ, ἐσ κοτύλασ πέντε, ἢ ἓξ, ἢ πολλόν τι πλεῖον· ἢν δὲ μὴ, ὁκόσον τισ δύνηται · πολλάκι γὰρ τόδε μοῦνον ἀντὶ πάσησ τροφῆσ ἤρκεσε· γάλα δὲ ἡδὺ μὲν προσάρασθαι· πιεῖν δὲ Ῥήϊστον, στερεὸν θρέψαι, καὶ τροφῆσ ἁπάσησ ἐκ παιδὸσ ξυνηθέστερον· ἰδεῖν δὲ τερπνὸν τῇ χροιῇ· φάρμακον δὲ ἀρτηρίῃ ἄκερχνον, διαπτερῶσαι βρόγχον, ἄγειν φλέγμα, εὔπνοον , ὀλισθηρὸν δὲ τὴν κάτω διέξοδον· ἕλκεσι δὲ φάρμακον γλυκὺ καὶ ἄλλου παντὸσ εὐμενέσ τερον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.229)
εἰδέναι δὲ χρὴ ὅτι τῶν μὲν συμβουλευτικῶν ζητημάτων αἱ ὑποθέσεισ αἵδε, τὸ δίκαιον, τὸ συμφέρον, τὸ δυνατόν, τὸ ῥᾴδιον, τὸ ἀναγκαῖον, τὸ ἀκίνδυνον, τὸ καλόν, τὸ εὐσεβέσ, τὸ ὅσιον, τὸ ἡδὺ καὶ τὰ ἐναντία τούτοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 10:1)
τὸ δὲ ἡδὺ συνίσταται ἐκ τῆσ ἀπολαύσεωσ τῶν ἡδονῶν·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 10:16)
ἐπορευόμεθά τε, καὶ ὡσ ἠνύσαμεν, ἐπιστὰσ τῇ δεξαμενῇ τοῦ ψυχροῦ τοῦ ἔξω ἐπειρώμην τοῦ ὕδατοσ, καί μοι ἔδοξε παρ’ ἐλπίδασ οὐ μάλα ψυχρὸν εἶναι, κυανοῦν δὲ καὶ ἡδὺ ἰδεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 6:11)
μηδὲ γὰρ εἶναι τὸ ἡδὺ πάντωσ ἀγαθὸν, μηδ’ αὖ τὸ ἀγαθὸν τοῦ ἡδέοσ χάριν, ἀλλὰ τὸ ἡδὺ τοῦ ἀγαθοῦ χρῆναι διώκειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 7:9)
ἄλλοισ μὲν οὖν ὁμιλία παιδικῶν ἡδὺ, τοῖσ δὲ ὡσ πλεῖστα λούσασθαι, τοῖσ δ’ εἰσ πλῆθοσ πιεῖν, τοὺσ δ’ ἵπποι καὶ κύνεσ ἐξέπληξαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 6:4)
ὁ μὲν ἐν Δήλῳ παρὰ τῷ θεῷ τὴν αὑτοῦ γνώμην ἀποφηνάμενοσ συνέγραψεν ἐπὶ τὸ προπύλαιον τοῦ Λητῴου, διελὼν οὐχ ὑπάρχοντα πάντα τῷ αὐτῷ, τό τε ἀγαθὸν καὶ τὸ καλὸν καὶ τὸ ἡδύ, ποιήσασ κάλλιστον τὸ δικαιότατον, λῷστον δ’ ὑγιαίνειν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 3:1)
‐ αἴτιον δὲ τὸ ἡδὺ καὶ τὸ λυπηρόν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 197:1)
ἀλλ’ ἴσωσ τὸ φοβερὸν λέγεται, ὥσπερ καὶ τὸ ἡδὺ καὶ τὸ ἀγαθόν, διχῶσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 13:2)
εἰ γὰρ ἦν ἡδὺ τὸ ἀποθνήσκειν, πολλάκισ ἂν δι’ ἀκρασίαν ἀπέθνησκον οἱ ἀκόλαστοι, ὥσπερ καὶ νῦν αὐτοῦ μὲν τοῦ ἀποθνήσκειν οὐκ ὄντοσ ἡδέοσ, τῶν ποιητικῶν δ’ αὐτοῦ, πολλοὶ δι’ ἀκρασίαν περιπίπτουσιν εἰδότεσ, ὧν οὐθεὶσ <ἂν> ἀνδρεῖοσ εἶναι δόξειεν, εἰ καὶ πάνυ ἑτοίμωσ ἀποθνήσκειν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 41:4)
διὸ ἐμμελῶσ ἔφη Στρατόνικοσ τὰσ μὲν καλὸν ὄζειν τὰσ δὲ ἡδύ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 67:2)
ἔχει δ’ ἀπορίαν καὶ πότερον τὸ ἡδὺ ἢ τὸ ἀγαθόν ἐστι τὸ φιλούμενον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 24:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION