헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκ εὔδηλον ὅτι πᾶσα ἀνάγκη τὸν τὰ τηλικαῦτα ἐπιτάγματά τισιν ἐπιτάττοντα καὶ αὐτὸν ἀντὶ τούτων ἡδονάσ τινασ παρασκευάζειν τοῖσ τὸ ἀργύριον προαναλίσκουσιν;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 762)
οὕτωσ ἠπείγετο σφόδρα πρὸσ τὰσ ἡδονάσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 964)
ὅστισ γὰρ νέοσ ὢν ἀπέστη δι’ αἰσχρὰσ ἡδονὰσ τῆσ εἰσ τὰ καλὰ φιλοτιμίασ, τοῦτον οὐκ ᾠήθη δεῖν πρεσβύτερον γενόμενον ἐπίτιμον εἶναι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1604)
οὐδεὶσ ὑμῶν διὰ τὰσ ἐμὰσ ἡδονὰσ κάκιον οἰκεῖ, οὐδὲ ἐστέρηται τῆσ πατρίδοσ κατηγόρου τυχών, ὅτ’ ἦσαν αἱ διαψηφίσεισ, οὐδ’ ὑπεύθυνοσ ὢν ἀρχῆσ ἐκινδύνευσεν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1825)
καὶ σώφρων ἐσ πολλὰ καὶ φερέπονοσ ὢν περὶ μόνασ ἡττᾶτο τὰσ τῶν γυναικῶν ἡδόνασ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16 6:30)
οὐ γὰρ, ὥσπερ ἔφην ἀρτίωσ, ἐξ ἡμισείασ ἔσχε τὴν ἀρετὴν, οὐδὲ ὥσπερ ἄλλοι τινὲσ βασιλεῖσ πρόσ τε ἀνδρείαν καὶ φιλανθρωπίαν ἐπιεικῶσ ἔχειν δόξαντεσ ἀκολαστότατοι περὶ τὰσ ἡδονὰσ καὶ τὰσ ἐπιθυμίασ ὄντεσ ἐφάνησαν, οἱο͂ν Ὅμηροσ ἐγκωμιάζων τὸν τῶν Ἀχαιῶν στρατηγὸν Ἀγαμέμνονα, ἀμφότερον, φησὶ, βασιλεύσ τ’ ἀγαθὸσ κρατερόσ τ’ αἰχμητήσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 8:7)
ὁ τοίνυν Ἀχιλλεὺσ ὁ τῆσ Θέτιδοσ καὶ τοῦ Πηλέωσ οὕτωσ ἀκόλαστοσ ἦν περὶ τὰσ ἡδονὰσ καὶ μικροπρεπὴσ ὥστε ἀπελθούσησ τῆσ Βρισηίδοσ παρ’ αὐτοῦ καὶ χρόνον τινὰ ποιησάσησ παρ’ Ἀγαμέμνονι παραχρῆμα μὲν οὕτωσ διετέθη ὥστ’ ἔκλαεν ὁρῶν ἐπὶ οἴνοπα πόντον, καλῶν τὴν μητέρα ὥσπερ παιδάριον πεπονθὸσ τοῦτο ὑπὸ ὁμοίου ἑτέρου·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 9:1)
εἰ δὲ ὀρθῶσ ἡμῖν ὁ τοῦ Πλάτωνοσ ἐπικελεύει λόγοσ, χρὴ δὲ οἰέσθαι τοῦθ’ οὕτωσ ἔχειν, ὥστε ἐν ταῖσ παιδιαῖσ τῶν μαθημάτων ὅσα ἀναγκαῖα προμεμαθηκέναι προμανθάνειν, οἱο͂ν τέκτονα μετρεῖν ἢ σταθμᾶσθαι, καὶ πολεμικὸν ἱππεύειν παίζοντα, ἤ τι τῶν τοιούτων ἄλλο ποιοῦντα, καὶ πειρᾶσθαι διὰ τῶν παιδιῶν ἐκεῖσε τρέπειν τὰσ ἡδονὰσ καὶ ἐπιθυμίασ τῶν παίδων οἷ ἀφικομένουσ δεῖ τέλοσ ἔχειν, τοῦτ’ εἰ δεῖ φῆσαι καλῶσ ἔχειν τῷ Πλάτωνι, καὶ γάρ πωσ ἔτυχον αὐτῶν ἀπομνημονεύσασ, οὔτ’ ἀφελὼν οὐδὲν οὔτε προσθεὶσ, τίσ ἂν ἡμῖν ἐκ τῆσ ἄλλησ τῶν παίδων συμμορίασ τούτῳ παράλληλοσ, ᾧ γε ἵππων μὲν ἅμιλλαι καὶ κυνῶν ἀσκήσεισ ἀφεῖνται, τοσούτου δεῖ τι τῶν χειρόνων νοσεῖν ἢ κατὰ ταῦτα ἐν οἷσ ὅ τε νῦν βίοσ ἐστὶν αὐτῷ καὶ ὁ λοιπὸσ μέλλει γενήσεσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 5:11)
μόνη γὰρ πόλεων οὐ τύραννον ἐπηγάγετο, οὐ πλοῦτον ἐθαύμασεν, οὐκ ἀσφάλειαν, οὐχ ἡδονὰσ ἀντὶ τῶν δικαίων ἠλλάξατο, ἀλλ’ ὥσπερ ἅπασι πεφυκυῖα ζῆν οὕτωσ ἑαυτὴν ἤγαγε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 88:1)
μόνον δὲ Αἰγαῖον οὐδὲ ἀτρύγετον ἔξεστιν εἰπεῖν, οὐ γὰρ γυμνὸσ οὐδὲ ἄκαρπόσ ἐστιν, ἀλλὰ διαφερόντωσ μὲν εὐοίνοσ, εὔφοροσ καὶ σίτου καὶ πάντων ὁπόσα ὡρ͂αι φύουσιν, εὐίχθυσ δὲ καὶ εὔθηροσ οἱάν μάλιστα Ὅμηροσ εἶναι ἔφη τὴν τῶν εὐδαιμόνων δεῖν θάλατταν, χρείασ πάσασ καὶ πάσασ ἡδονὰσ καὶ θεάματα ἔχων, μεστὸσ μὲν λιμένων, μεστὸσ δὲ ἱερῶν, μεστὸσ δ’ αὐλῶν καὶ παιάνων καὶ πηγῶν καὶ ποταμῶν, Διονύσου μὲν τροφεὺσ ὢν, Διοσκούροισ δὲ καὶ Νύμφαισ ὁμοίωσ κεχαρισμένοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ Αἰγαῖον πέλαγος 5:3)
ἀλλ’ οἶμαι συνίσασιν αὑτοῖσ οὐ τὰσ ἡδονὰσ θεραπεύουσιν, ἀλλὰ τὰσ ἐπιθυμίασ σωφρονίζουσιν, οὐδ’ ὁρῶσιν εἰσ τοὺσ πολλοὺσ, ἀλλὰ τοῖσ πολλοῖσ ὁρῶσιν εἰσ τούτουσ, οὐδ’ ἀρχομένοισ ὑπὸ τῶν ἰδιωτῶν, ἀλλ’ ἄρχουσιν αὐτοῖσ τῶν πολλῶν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 43:6)
οὕτω δ’ ἦν παραπλήσιοσ κατὰ τὸν βίον καὶ τὴν πολιτείαν καὶ τοσοῦτον ἀπεῖχε τοῦ ζῆν πρὸσ τὰσ ἑτέρων ἡδονὰσ ὥστε φασὶν οἱ γράψαντεσ περὶ αὐτοῦ διδασκάλου τάξιν πρὸσ παῖδασ πρὸσ τοὺσ Ἀθηναίουσ αὐτὸν ἔχειν, ὥστε ἀπόντοσ μὲν Περικλέουσ ἐν ἀταξίᾳ πολλῇ καὶ ῥαθυμίᾳ τὴν ἐκκλησίαν εἶναι πολλάκισ, φανέντοσ δὲ εὐθὺσ μεταβάλλεσθαι καὶ σωφρονίζεσθαι πρὸσ τὴν ὄψιν, ὥσπερ δεδιότασ μή τι γνοίη Περικλῆσ ὧν ἡμάρτανον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 4:3)
οἱ δ’ ὕστεροι ἴσοι μᾶλλον αὐτοὶ πρὸσ ἀλλήλουσ ὄντεσ καὶ ὀρεγόμενοι τοῦ πρῶτοσ ἕκαστοσ γίγνεσθαι ἐτράποντο καθ’ ἡδονὰσ τῷ δήμῳ τὰ πράγματα ἐνδιδόναι, ἐξ ὧν ἄλλα τε πολλὰ ὡσ ἐν μεγάλῃ πόλει καὶ ἀρχὴν ἐχούσῃ ἡμαρτήθη καὶ ὁ ἐσ Σικελίαν πλοῦσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 5:18)
περιγενομένων γὰρ τῇ πόλει χρημάτων συχνῶν ἀπὸ τῶν ἔργων τῶν ἀργυρείων, καὶ ταῦτα μελλόντων εἰκῆ νέμεσθαι, μόνοσ τῶν πάντων ἐτόλμησεν ἀντειπεῖν, οὐ διακόνου πρᾶγμα πράττων, οὐδ’ ὑπηρετοῦντοσ ταῖσ ἐπιθυμίαισ, οὐδ’ ἀποπιμπλάντοσ τὰσ ἡδονὰσ, ἀλλὰ μᾶλλον, ὥσ γέ μοι φαίνεται, συμβούλου καὶ διδασκάλου, καὶ τὸ μὲν ἥδιστον ἑκόντοσ ὑπερβαίνοντοσ, τὸ δὲ βέλτιστον προορωμένου καὶ πράττοντοσ, κἂν δέῃ λυπῆσαι, καὶ τὸν ἰατρὸν, ἀλλ’ οὐ τὸν ὀψοποιὸν μιμουμένου, μᾶλλον δὲ καὶ τὸν γυμναστὴν, ὡσ ἂν σὺ φαίησ, εἴπερ πρὸ τοῦ κινδύνου καὶ τῶν δυσχερῶν ἔπραττε τὸ συμφέρον καὶ ὅπωσ μὴ ὑποδώσει τοῖσ Ἕλλησι τὰ πράγματα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 72:6)
φέρε δὴ καὶ τοὺσ ἐπὶ τῶν στεφανιτῶν ἀγώνων σκεψώμεθα, οἱο͂ν τὸν Δωριέα τὸν Ῥόδιον καὶ Γλαῦκον τὸν Καρύστιον καὶ Μίλωνα δὴ καὶ Πολυδάμαντα, καὶ πάντασ ὧν εἰκόνεσ χαλκαῖ, πότερον θρυπτομένουσ καὶ παροινοῦντασ καὶ ταὐτὰ ταῖσ ὀρχηστρίσι στρεφομένουσ ἐστεφάνουν οἱ τῷ Διὶ τῷ Ὀλυμπίῳ τὸν ἀγῶνα κοσμοῦντεσ, ἢ καρτερίαν θαυμαστήν τινα καὶ ῥώμην ὁμοῦ ψυχῆσ τε καὶ σώματοσ παρασχομένουσ, ἃ τὰσ μεγίστασ καὶ βεβαιοτάτασ ἡδονὰσ καὶ αὐτοῖσ τοῖσ ἔχουσι καὶ τοῖσ συνειδόσι προξενεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 7:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION