헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ἔπραξε ταῦτα δουλεύων ταῖσ αἰσχίσταισ ἡδοναῖσ, ὀψοφαγίᾳ καὶ πολυτελείᾳ δείπνων καὶ αὐλητρίσι καὶ ἑταίραισ καὶ κύβοισ καὶ τοῖσ ἄλλοισ, ὑφ’ ὧν οὐδενὸσ χρὴ κρατεῖσθαι τὸν γενναῖον καὶ ἐλεύθερον.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 423)
σὺ δὲ πλουτεῖσ καὶ ταῖσ ἡδοναῖσ ταῖσ σαυτοῦ χορηγεῖσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2403)
χωρὶσ δὲ τούτων εἰ μὲν ἦν ταῖσ τῶν λόγων ἡδοναῖσ προσάγειν τὰ πράγματα, δυστυχία μὴ τοῦτον τὸν τρόπον αἱρεῖσθαι δημηγορεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 1:9)
ταῦτα μὲν γὰρ ταῖσ ἡδοναῖσ καὶ ταῖσ ψυχαγωγίαισ ἀνάκειται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 6:5)
ἀναγκαῖον ἂν εἰή τὴν ἠθικὴν ἀρετὴν καθ’ αὑτὸν ἕκαστον μεσότητα εἶναι καὶ περὶ μέσ’ ἄττα ἐν ἡδοναῖσ καὶ λύπαισ καὶ ἡδέσι καὶ λυπηροῖσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 81:1)
ἔσται δ’ ἡ μεσότησ ὁτὲ μὲν ἐν ἡδοναῖσ καὶ γὰρ ὑπερβολὴ καὶ ἔλλειψισ, ὁτὲ δ’ ἐν λύπαισ, ὁτὲ δ’ ἐν ἀμφοτέραισ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 81:2)
τὴν γὰρ αὑτοῦ γλῶτταν αἰσχραῖσ ἡδοναῖσ λυμαίνεται, ἐν κασωρείοισι λείχων τὴν ἀπόπτυστον δρόσον, καὶ μολύνων τὴν ὑπήνην καὶ κυκῶν τὰσ ἐσχάρασ, καὶ Πολυμνήστεια ποιῶν καὶ ξυνὼν Οἰωνίχῳ.
(아리스토텔레스, Parabasis, epirrheme7)
ῥέπειν γὰρ τοὺσ πολλοὺσ πρὸσ αὐτὴν καὶ δουλεύειν ταῖσ ἡδοναῖσ, διὸ δεῖν εἰσ τοὐναντίον ἄγειν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 5:1)
εἰ δὲ ταῖσ ἡδοναῖσ, μή ποτ’ οὐ λέγουσι τὸ αἴτιον, ἂν ὦσιν αἳ μὲν ἀμιγεῖσ αἳ δὲ μικταί.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 21:2)
διὸ καί φασι δεῖν τοιαύτασ γίνεσθαι τὰσ λύπασ αἳ μάλιστ’ ἐναντιοῦνται ταῖσ ἀγαπωμέναισ ἡδοναῖσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 139:2)
οἱ μὲν οὖν εἰσ ὄνειδοσ ἄγοντεσ αὐτὸ φιλαύτουσ καλοῦσι τοὺσ ἑαυτοῖσ ἀπονέμοντασ τὸ πλεῖον ἐν χρήμασι καὶ τιμαῖσ καὶ ἡδοναῖσ ταῖσ σωματικαῖσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 89:1)
οὐ τοίνυν διὰ ταύτην μόνον, ἀλλὰ καὶ ἂν ἐπιθυμοῖεν ἵνα χαίρωσι ταῖσ ἄνευ λυπῶν ἡδοναῖσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 147:2)
διὰ τὴν ἡδονήν, χρήσιμον ἂν εἰή διαναπαύειν ἐν ταῖσ ἀπὸ ταύτησ ἡδοναῖσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 64:1)
ἀκολασίασ δ’ ἐστὶ τὸ αἱρεῖσθαι τὰσ ἀπολαύσεισ τῶν ἡδονῶν τῶν βλαβερῶν καὶ αἰσχρῶν, καὶ τὸ ὑπολαμβάνειν εὐδαιμονεῖν μάλιστα τοὺσ ἐν ταῖσ τοιαύταισ ἡδοναῖσ ὄντασ, καὶ τὸ φιλογέλοιον εἶναι καὶ τὸ φιλοσκώπτην καὶ φιλευτράπελον, καὶ τὸ ῥᾳδιουργὸν εἶναι ἐν τοῖσ λόγοισ καὶ ἐν τοῖσ ἔργοισ.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 33:1)
τῆσ μέθησ δὲ κατατρέχων ὁ ποιητὴσ τὸν τηλικοῦτον Κύκλωπα ὑπὸ μικροῦ σώματοσ διὰ ταύτην ἀπολλύμενον παρίστησι καὶ Εὐρυτίωνα τὸν Κένταυρον τούσ τε παρὰ Κίρκῃ λέοντασ ποιεῖ καὶ λύκουσ ταῖσ ἡδοναῖσ ἐπακολουθήσαντασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 18 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION