헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πῶσ γὰρ οὐ μακαριστόν, ὅτῳ πάρεστι πολλοῖσ μὲν σώμασιν ἡδόμενον εὐφραίνεσθαι, πολλαῖσ δὲ ψυχαῖσ εὐτυχοῦντα χαίρειν;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 125:2)
καὶ γὰρ δὴ ᾐσθάνετο αὐτὸν νῦν μὲν ἡδόμενον, νῦν δὲ λυπούμενον ἐν τῷ αὐτῷ καὶ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἄκριτον οὖσαν, ὥσπερ τὸν ἀέρα ἐν ταῖσ τροπαῖσ, ὅταν ἐκ τοῦ αὐτοῦ νέφουσὑῄ τε καὶ λάμπῃ ὁ ἥλιοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 90:1)
πεφυκότοσ δὲ τοῦ τὰ μὲν ἡδέα μᾶλλον εὐφραίνειν, ὅταν ᾖ σπάνια, τοῖσ δὲ συνεχῶσ χρωμένοισ εἰσ ἀηδίαν περιίστασθαι, τὰ δὲ κακὰ χαλεπώτερα εἶναι μηδέποτε ἀπαλλαττόμενα, σχεδὸν ἀμφότερα τοῖσ τυράννοισ καὶ τὰ ἡδέα καὶ τὰ λυπηρὰ ἀεὶ πάρεστιν, ὡσ λυπούμενον μὲν μηδέποτε παύεσθαι σχεδόν, ἡδόμενον δὲ μηδέποτε αἰσθάνεσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 57:1)
ὅπου δ’ ἂν τὸ ἡδόμενον ἐνῇ, καθ’ ὃν ἂν χρόνον ᾖ, οὐκ ἔστι τὸ ἀλγοῦν ἢ τὸ λυπούμενον ἢ τὸ συναμφότερον.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 139:11)
] Οὐ χρονίζει τὸ ἀλγοῦν συνεχῶσ ἐν τῇ σαρκί, ἀλλὰ τὸ μὲν ἄκρον τὸν ἐλάχιστον χρόνον πάρεστι, τὸ δὲ μόνον ὑπερτεῖνον τὸ ἡδόμενον κατὰ σάρκα οὐ πολλὰσ ἡμέρασ συμμένει.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 140:2)
αἱ δὲ πολυχρόνιοι τῶν ἀρρωστιῶν πλεονάζον ἔχουσι τὸ ἡδόμενον ἐν τῇ σαρκὶ ἤ περ τὸ ἀλγοῦν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 140:3)
καὶ δὴ γιγνώσκων αὐτὸν ἡδόμενον τοῖσ εὖ ποιοῦσιν ἐπὶ τοῦτο καὶ σὲ παρακαλῶ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 28:2)
Ἐπὶ τούτοισ ἡδόμενον τὸ πλῆθοσ εὐθέωσ ἀπεπειρᾶτο τῆσ διανοίασ αὐτοῦ μεγάλοισ αἰτήμασιν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 7:1)
σὺ μὲν γὰρ δὴ καὶ τὸν θεόν, ὡσ ἤγγειλαν οἱ τότε θεωροῦντεσ, προσεῖπεσ ἐν Δελφοῖσ αὐτῷ τούτῳ θωπεύσασ τῷ ῥήματι, καὶ γέγραφασ, ὡσ φασί,χαῖρε καὶ ἡδόμενον βίοτον διάσῳζε τυράννου·
(플라톤, Epistles, Letter 3 3:2)
τὸ γὰρ λυπούμενον καὶ ἡδόμενον αὐτῆσ ὅπερ δῆμόσ τε καὶ πλῆθοσ πόλεώσ ἐστιν.
(플라톤, Laws, book 3 79:1)
καὶ τό γε ᾧ τὸ ἡδόμενον ἥδεται;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 158:8)
οὐκοῦν καὶ τὸ ἡδόμενον, ἄντε ὀρθῶσ ἄντε μὴ ὀρθῶσ ἥδηται, τό γε ὄντωσ ἥδεσθαι δῆλον ὡσ οὐδέποτ’ ἀπολεῖ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 159:2)
ἡδονὰσ δέ γέ που, καὶ ταῦτα σχεδὸν τὰσ μεγίστασ, ὅταν ἴδωμεν ἡδόμενον ὁντινοῦν, ἢ τὸ γελοῖον ἐπ’ αὐταῖσ ἢ τὸ πάντων αἴσχιστον ἑπόμενον ὁρῶντεσ αὐτοί τε αἰσχυνόμεθα καὶ ἀφανίζοντεσ κρύπτομεν ὅτι μάλιστα, νυκτὶ πάντα τὰ τοιαῦτα διδόντεσ, ὡσ φῶσ οὐ δέον ὁρᾶν αὐτά.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 330:6)
ἀγγελίαι κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον ἡ μὲν Ἰλλυριοὺσ ἡττᾶσθαι μάχῃ μεγάλῃ διὰ Παρμενίωνοσ, ἡ δὲ Ὀλυμπίασιν ἵππῳ κέλητι νενικηκέναι, τρίτη δὲ περὶ τῆσ Ἀλεξάνδρου γενέσεωσ, ἐφ’ οἷσ ἡδόμενον, ὡσ εἰκὸσ, ἔτι μᾶλλον οἱ μάντεισ ἐπῆραν ἀποφαινόμενοι τὸν παῖδα τρισὶ νίκαισ συγγεγεννημένον ἀνίκητον ἔσεσθαι.
(플루타르코스, Alexander, chapter 3 5:1)
ἔλεγε δὲ μάλιστα συνιέναι θνητὸσ ὢν ἐκ τοῦ καθεύδειν καὶ συνουσιάζειν, ὡσ ἀπὸ μιᾶσ ἐγγινόμενον ἀσθενείασ τῇ φύσει καὶ τὸ πονοῦν καὶ τὸ ἡδόμενον.
(플루타르코스, Alexander, chapter 22 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION