헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ποτὸν θᾶσσον καὶ συνεχέστερον ἢ τοῖσι ἄλλοισι · τροφὴ ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην κούφη, εὔπεπτοσ, τὰ πολλὰ σιτώδησ ἠδὲ καὶ ἡδεῖα, κἢν μικρὸν χείρων ἐῄ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.144)
ληγούσησ δὲ τῆσ ὡρ́ασ ἐνίοτε καὶ ἡ φιλία λήγει τῷ μὲν γὰρ οὐκ ἔστιν ἡδεῖα ἡ ὄψισ, τῷ δ’ οὐ γίνεται ἡ θεραπεία·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 39:1)
ἡδεῖα δ’ ἐστὶ τοῦ μὲν παρόντοσ ἡ ἐνέργεια, τοῦ δὲ μέλλοντοσ ἡ ἐλπίσ, τοῦ δὲ γεγενημένου ἡ μνήμη·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 79:2)
ἥ τε μνήμη τῶν μὲν καλῶν ἡδεῖα, τῶν δὲ χρησίμων οὐ πάνυ ἢ ἧττον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 80:2)
ἔσται οὖν ἡ ἐνέργεια συνεχεστέρα, ἡδεῖα οὖσα καθ’ αὑτήν, ὃ δεῖ περὶ τὸν μακάριον εἶναι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 114:3)
τὸ δ’ εἶναι ἦν αἱρετὸν διὰ τὸ αἰσθάνεσθαι αὑτοῦ ἀγαθοῦ ὄντοσ, ἡ δὲ τοιαύτη αἴσθησισ ἡδεῖα καθ’ ἑαυτήν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 122:2)
ἔστι γὰρ καὶ ἡ παρουσία αὐτὴ τῶν φίλων ἡδεῖα καὶ ἐν ταῖσ εὐτυχίαισ καὶ ἐν ταῖσ δυστυχίαισ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 134:2)
διὸ κἂν ἀπορήσειέν τισ πότερον ὥσπερ βάρουσ μεταλαμβάνουσιν, ἢ τοῦτο μὲν οὔ, ἡ παρουσία δ’ αὐτῶν ἡδεῖα οὖσα καὶ ἡ ἔννοια τοῦ συναλγεῖν ἐλάττω τὴν λύπην ποιεῖ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 135:1)
ἡδεῖα δ’ ἡ τοιαύτη καὶ εὐμαθήσ, ἡδεῖα μὲν διὰ τὸ ἐναντίωσ ἔχειν τῷ ἀπεράντῳ, καὶ ὅτι ἀεί τὶ οἰέται ἔχειν ὁ ἀκροατὴσ καὶ πεπερθ́νθαι τι αὑτῷ, τὸ δὲ μηδὲν προνοεῖν μηδὲ ἀνύειν ἀηδέσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 9 3:3)
ἡδεῖα δὲ ἐστὶν ἡ τοιαύτη λέξισ, ὅτι τἀναντία γνωριμώτατα καὶ παρ’ ἄλληλα μᾶλλον γνώριμα, καὶ ὅτι ἐοίκεν συλλογισμῷ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 9 8:1)
ὀδμὴ δ’ ἡδεῖα ἀπὸ κρητῆροσ ὀδώδει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 13 4:1)
τοτὲ μὲν γὰρ ἐκ τούτων ἐγίνετο καὶ τῶν ὁμοίων αὐτοῖσ ἡδεῖα ἡ σύνθεσισ καὶ καλή, τοτὲ δ’ ἐκ τῶν μὴ τοιούτων ἀλλ’ ἐναντίων.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 540)
ἀλλὰ μὴν ὅτι γε καὶ μετασκευὰσ δέχεται τῶν κώλων ἔνια τοτὲ μὲν προσθήκασ λαμβάνοντα οὐκ ἀναγκαίασ ὡσ πρὸσ τὸν νοῦν, τοτὲ δὲ ἀφαιρέσεισ ἀτελῆ ποιούσασ τὴν διάνοιαν, ἃσ οὐκ ἄλλου τινὸσ ἕνεκα ποιοῦσι ποιηταί τε καὶ συγγραφεῖσ ἢ τῆσ ἁρμονίασ, ἵν’ ἡδεῖα καὶ καλὴ γένηται, πάνυ ὀλίγου δεῖν οἰόμαι λόγου.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 91)
ἡ δὲ Ἡροδότου σύνθεσισ ἀμφότερα ταῦτα ἔχει, καὶ γὰρ ἡδεῖά ἐστι καὶ καλή.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1010)
καλὴ δ’ ἁρμονία πῶσ γένοιτ’ ἂν εἴ τισ ἔροιτό με καὶ ἐκ ποίων θεωρημάτων, οὐκ ἄλλωσ πωσ νὴ Δία φαίην ἂν οὐδ’ ἐξ ἄλλων τινῶν ἢ ἐξ ὧν περ ἡ ἡδεῖα·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 132)

SEARCH

MENU NAVIGATION