헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Σκιπίων μὲν δὴ τεθνήκει καὶ οὐδὲ δημοσίασ ταφῆσ ἠξιοῦτο, μέγιστα δὴ τὴν ἡγεμονίαν ὠφελήσασ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 3 3:3)
ἀπὸ δὲ τῆσ Ἑλλάδοσ ἐσ Βροῦτον καὶ μετὰ Βροῦτον ἀποθανόντα ἐσ Πομπήιον ἐλθὼν τιμῆσ παρ’ ἑκατέρῳ καὶ στρατηγίασ ἠξιοῦτο.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 6 16:2)
τό τε αὐτομολεῖν, πάλαι Ῥωμαίοισ ἀδιάλλακτον ὄν, τότε καὶ δωρεῶν ἠξιοῦτο·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 2 6:4)
οὐ γὰρ μόνον εὐθενούσησ τῆσ Ἑλλάδοσ ἠξιοῦτο τῶν πρωτείων, ἀλλὰ κἀν ταῖσ μεταβολαῖσ οὐδεμία ἐστὶν ἥτισ ἐξ ἴσου ταύτῃ γεγένηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 92:9)
μὲν ἐπὶ τὸ ἀξιοῦν ἑαυτὸν ἀγαθῶν μεγάλων ἀνάξιον ὄντα χαυνότησ τοὺσ τοιούτουσ γὰρ χαύνουσ λέγομεν, ὅσοι μεγάλων οἰόνται ἄξιοι εἶναι οὐκ ὄντεσ, ἡ δὲ περὶ τὸ ἄξιον ὄντα μὴ ἀξιοῦν ἑαυτὸν μεγάλων μικροψυχία μικροψύχου γὰρ εἶναι δοκεῖ, ὅστισ ὑπαρχόντων δι’ ἃ δικαίωσ ἂν ἠξιοῦτο, μὴ ἀξιοῖ μηθενὸσ μεγάλου ἑαυτόν, ὥστ’ ἀνάγκη καὶ τὴν μεγαλοψυχίαν εἶναι μεσότητα χαυνότητοσ καὶ μικροψυχίασ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 112:1)
τότε μὲν τοίνυν οὕτω σεμνὸν ἦν τὸ δίκαιον καὶ τὸ κολάζειν τοὺσ τὰ τοιαῦτα ποιοῦντασ ἔντιμον, ὥστε τῆσ αὐτῆσ ἠξιοῦτο στάσεωσ τό τ’ ἀριστεῖον τῆσ θεοῦ καὶ αἱ κατὰ τῶν τὰ τοιαῦτ’ ἀδικούντων τιμωρίαι·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 355:3)
καὶ γὰρ ὡσ ἀνάξιοσ ἦν ᾔδειν, καὶ παρῆν ὅτε τούτων ἠξιοῦτο, καὶ οὐκ ἀντεῖπον·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 267:3)
ὅτι Θετταλὸσ ὁ Πεισιστράτου υἱὸσ σοφὸσ ὑπάρχων ἀπείπατο τὴν τυραννίδα, καὶ τὴν ἰσότητα ζηλώσασ μεγάλησ ἀποδοχῆσ ἠξιοῦτο παρὰ τοῖσ πολίταισ·
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 17 2:1)
πρῶτοσ γὰρ ἐχρήσατο τοῖσ τῆσ λέξεωσ σχηματισμοῖσ περιττοτέροισ καὶ τῇ φιλοτεχνίᾳ διαφέρουσιν, ἀντιθέτοισ καὶ ἰσοκώλοισ καὶ παρίσοισ καὶ ὁμοιοτελεύτοισ καί τισιν ἑτέροισ τοιούτοισ, ἃ τότε μὲν διὰ τὸ ξένον τῆσ κατασκευῆσ ἀποδοχῆσ ἠξιοῦτο, νῦν δὲ περιεργίαν ἔχειν δοκεῖ καὶ φαίνεται καταγέλαστα πλεονάκισ καὶ κατακόρωσ τιθέμενα.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 53 5:1)
τοσοῦτον δ’ ἀποδοχῆσ ἠξιοῦτο παρ’ Ἀθηναίοισ, ὥστ’ Ἀγνωνίδησ τολμήσασ ἀσεβείασ αὐτὸν γράψασθαι, μικροῦ καὶ προσῶφλεν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. b'. QEOFRASTOS 2:3)
καθ’ ὃν δὲ χρόνον ἐπεδήμει Ὀλυμπίασιν, ἐπιστροφῆσ ἠξιοῦτο πλείονοσ, ὥστε μηδενὸσ ἑτέρου μνείαν γίνεσθαι ἐν ταῖσ ὁμιλίαισ τοσαύτην ὅσην Ἐμπεδοκλέουσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. b'. EMPEDOKLHS 16:6)
τὸ δὲ ἄρχειν ἐκ παντὸσ τῶν ἀποικιῶν τὰσ μητροπόλεισ ὡσ ἀναγκαῖόν τι φύσεωσ νόμιμον οὔτε ἀληθὲσ οὔτε δίκαιον ἠξιοῦτο ὑφ’ ὑμῶν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 11 1:4)
ὁ δὲ ἀρχιερεὺσ Ἀνανίασ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν ἐπὶ μέγα προύκοπτε δόξησ καὶ τῆσ παρὰ τῶν πολιτῶν εὐνοίασ τε καὶ τιμῆσ ἠξιοῦτο λαμπρῶσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 20 252:1)
" ἦν δὲ καὶ κατὰ πόλεισ οὐκ ἄγνωστον ἡμῶν πάλαι τὸ ἔθνοσ, καὶ πολλὰ τῶν ἐθῶν εἴσ τινασ ἤδη διαπεφοιτήκει καὶ ζήλου παρ’ ἐνίοισ ἠξιοῦτο.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 188:1)
ὁ μὲν γὰρ Ἀριάσπησ οὐ διὰ τὸ πρεσβύτεροσ εἶναι τοῦ Ὤχου, πρᾶοσ δὲ καὶ ἁπλοῦσ καὶ φιλάνθρωποσ, ἠξιοῦτο βασιλεύειν ὑπὸ τῶν Περσῶν ὁ δὲ Ἀρσάμησ καὶ νοῦν ἔχειν ἐδόκει καὶ μάλιστα τῷ πατρὶ προσφιλὴσ ὢν οὐκ ἐλάνθανε τὸν Ὦχον.
(플루타르코스, Artaxerxes, chapter 30 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION