헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καίτοι γε εἰ μὲν ἠξίουσ αὐτὸν ἀμείνω γενέσθαι Διονυσίου περὶ σὲ καὶ βουλεύσασθαί τι βέλτιον, ὁ δὲ οὐ προσεῖχέ σοι τὸν νοῦν, ἀλλὰ τοῦ μὴ παρόντοσ ἦν καὶ τοῦ τὰ αἴσχισα ἐντειλαμένου, πῶσ οὐχ ἡττῶ πάμπολυ τοῦ τυράννου καὶ ποῦ δίκαιοσ εἶ προφέρειν εἴ τίσ τινα πείθειν ἐγχειρῶν ἀπέτυχεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 118:4)
εἰ δὲ σὺ μὲν στέργειν ἠξίουσ τοῖσ παροῦσιν, ὁ δὲ οὐκ ᾐδεῖτό σου τὴν σιωπὴν οὐδ’ ἁπάντων λόγων ἡγεῖτο ἱκανωτέραν εἶναι τοὺσ προσήκοντασ αὐτῷ λογισμοὺσ περὶ σοῦ παραστῆσαι, πῶσ τῶν εἰκότων ἐτύγχανεσ, ἢ πῶσ τὰ πρέποντα ἀπέλαυεσ τῆσ φύσεωσ τῆσ σεαυτοῦ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 118:5)
εἴτ’ ὦ πρὸσ τοῦ Διὸσ τὸν μὲν δεῖνα τὸν γραφέα ἠξίουσ τοσαύτασ ὑπερβολὰσ περὶ αὑτοῦ λέγειν καὶ παρρησιάζεσθαι, ᾧ καὶ σιγῇ τὸ αὑτοῦ περαίνειν ἐκ τῆσ τέχνησ ἦν, ἄνθρωπον δὲ ἐν ὀλίγοισ ἐξεταζόμενον, οὐδὲν γὰρ ἄλλο λέγω τὰ νῦν περὶ τῶν ἐμαυτοῦ λόγων, καὶ ὁσονοῦν παραφθέγξασθαι θαυμαστόν τί σοι καὶ δεινὸν κατεφάνη;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 22:2)
οὐ γὰρ δή που σαυτῷ μὲν ἠξίουσ μετεῖναι τῆσ ἐπὶ τοῖσ ἐμοῖσ ἡδονῆσ, ἐμὲ δ’ αὐτὸν ὁρῶν γανύμενον συμφορὰν ἐποιοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 24:8)
ὥσπερ ἂν εἰ καὶ ἰατρὸν ἠξίουσ κακίζειν, ὡσ ἀσιτίαν παντελῆ τοῖσ κάμνουσιν ἐπιτάττει, παρὰ τὸ μὴ συγχωρεῖν τοῖσ βλάπτουσι χρῆσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 31:5)
πῶσ οὐ παραπλήσιον ποιεῖσ εἰσ εὐκολίαν τουτουσὶ διαβάλλων, ὥσπερ ἂν εἰ καὶ τὸν Πύθιον κακίζειν ἠξίουσ, ὡσ οὐδὲν τῶν δεόντων ἐπίσταται, ὃσ καὶ τοῦ τί δεῖ ποιεῖν ἡγεμὼν τοῖσ ἄλλοισ καὶ σύμβουλόσ ἐστιν ἀσφαλὴσ, καὶ ξυμπάσησ ὡσ εἰπεῖν τῆσ οἰκουμένησ τὰ τοιαῦτα δημαγωγὸσ καὶ προφήτησ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 19:1)
ὅμωσ δ’ ἐπειδὴ καὶ τὸν οἶνον ἠξίουσ πίνειν, συνεκποτέ’ ἐστί σοι καὶ τὴν τρύγα.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 2:34)
καὶ μὴν εἰ μὲν ἅπαντ’ ἠξίουσ, ὅσα πράττεισ τῇ πόλει, σαυτῷ πιστεύειν, οὐκ ἂν ὁμοίωσ κλέπτησ ὢν ἐφωρῶ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 88:1)
καὶ μὴν εἰ μὲν ἅπαντ’ ἠξίουσ, ὅσα πράττεισ τῇ πόλει, σαυτῷ πιστεύειν, οὐκ ἂν ὁμοίωσ κλέπτησ ὢν ἐφωρῶ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 250:1)
ὅτε γὰρ τὰ μητρῷα πρὸσ μέροσ ἠξίουσ νέμεσθαι, ὄντων παίδων ἐκ τῆσ γυναικὸσ Φορμίωνι τουτῳί, τόθ’ ὡμολόγεισ κυρίωσ δόντοσ τοῦ πατρὸσ τοῦ σοῦ κατὰ τοὺσ νόμουσ αὐτὴν γεγαμῆσθαι.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ ὑπὲρ Φορμίωνος 49:2)
ἀλλ’ εἴ τισ ἔροιτο Βοιωτὸν τουτονί, ὅτ’ ἐν Ἱπποθωντίδι φυλῇ ἠξίουσ χορεύειν, οὔπω τοῦ πατρὸσ εἶναι φάσκων τοῦ ἐμοῦ υἱόσ, τί σαυτὸν ἔχειν δικαίωσ ἂν θείησ ὄνομα;
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ Ὀνόματοσ. 38:1)
ἐπειδὴ δὲ καὶ τοὺσ βίουσ τῶν πόλεων ἀντιπαρεξετάζειν ἀλλήλοισ ἐπεχείρεισ, ὦ Φουφέττιε, λέγων ὅτι τὸ μὲν Ἀλβανῶν εὐγενὲσ ὅμοιον ἀεὶ διαμένει, τὸ δ’ ἡμέτερον ἐξέφθαρται ταῖσ ἐπιμιξίαισ τοῦ ἀλλοφύλου, καὶ οὐκ ἠξίουσ ἄρχειν τῶν γνησίων τοὺσ νόθουσ οὐδὲ τῶν αὐθιγενῶν τοὺσ ἐπήλυδασ, μάθε καὶ κατὰ τοῦτο ἁμαρτάνων μάλιστα τὸ δικαίωμα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 11 4:3)
ἀπόκριναι δή, Ταρκύνιε, μηδὲν ἀποκρυψάμενοσ, τί μου κατηγορεῖν ἔχεισ, ἐπειδὴ τούτουσ ἠξίουσ ἀκοῦσαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 30 10:1)
ὅτι δ’ οὐδὲ πρὸσ εὐδοξίαν ἢ τιμὴν ἢ πρὸσ εὐσέβειαν, ἐπειδὴ καὶ σὺ τούτων, ὦ Μηνύκιε, πρόνοιαν ἔχειν με ἠξίουσ, εὖ ποιῶν, ἀλλ’ αἴσχιστά μοι καὶ ἀνοσιώτατα πραχθήσεται πεισθέντι ὑμῖν, ἄκουσον ἐν τῷ μέρει.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 32 3:2)
ἵνα δὲ εὐπαρακολούθητοσ ὁ λόγοσ σοι γένηται, προθεὶσ κατὰ λέξιν, ὅσα περὶ τοῦ συγγραφέωσ τυγχάνω προειρηκώσ, ἐπιτροχάδην ἀναλήψομαι τῶν προθέσεων ἑκάστην καὶ τὰσ ἀποδείξεισ παρέξομαι, καθάπερ ἠξίουσ.
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 21)

SEARCH

MENU NAVIGATION