헬라어 문장 내 검색 Language

ἣ δ’ ὀχέων ἐπέβη, πάρα δὲ κρατὺσ Ἀργειφόντησ ἡνία καὶ μάστιγα λαβὼν μετὰ χερσὶ φίλῃσι σεῦε διὲκ μεγάρων·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 40:5)
καὶ τὸν μὲν προπάροιθε Πέλοψ ἴθυνε, τινάσσων ἡνία, σὺν δέ οἱ ἔσκε παραιβάτισ Ἱπποδάμεια·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 14:6)
αὐτομάτοισ δὲ πόδεσσι θοῆσ ἐπεβήσατ’ ἀπήνησ, καί ῥ’ ἑτέρῃ μὲν χειρὶ λάβ’ ἡνία, τῇ δ’ ἄρ’ ἱμάσθλην δαιδαλέην, οὐρῆασ ἐλαυνέμεν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 19:25)
ἡνία δ’ ἵππων γέντο χεροῖν Ἄψυρτοσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 4:26)
ἀλλ’ ἄγε νῦν μάστιγα καὶ ἡνία σιγαλόεντα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 87 2:4)
ἠνία δ’ αὐτὴν καὶ τὰ περὶ τοὺσ οἰκείουσ καὶ ταῦτα πάντα πρὸσ ἐκεῖνον ὡσ ἐπεπόνθει λέγειν ἠξίου, καὶ πέρασ ἐξενίκησεν ἐχθρὰσ αὐτῇ γενέσθαι τήν τε μητέρα καὶ τὴν ἀδελφὴν τοῦ βασιλέωσ κἀκεῖνον αὐτόν, ᾧ μόνῳ τὸ μὴ παθεῖν τι δυσχερὲσ ἀπεπίστευεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 286:1)
ὦ φίλοσ, ἀλλὰ σὺ θᾶσσον ἔχ’ ἡνία φοινικόεντα ἵππων ὠκυπόδων·
(헤시오도스, 헤라클레스의 방패, Book Sh. 7:1)
ἂν δ’ ἄρ’ ἔβη Πρίαμοσ, κατὰ δ’ ἡνία τεῖνεν ὀπίσσω·
(호메로스, 일리아스, Book 3 32:3)
ἦ ῥα καὶ ἐσ δίφρον ἄρνασ θέτο ἰσόθεοσ φώσ, ἂν δ’ ἄρ’ ἔβαιν’ αὐτόσ, κατὰ δ’ ἡνία τεῖνεν ὀπίσσω·
(호메로스, 일리아스, Book 3 38:1)
ἀλλ’ ἄγε νῦν μάστιγα καὶ ἡνία σιγαλόεντα δέξαι, ἐγὼ δ’ ἵππων ἀποβήσομαι ὄφρα μάχωμαι·
(호메로스, 일리아스, Book 5 25:6)
Αἰνεία σὺ μὲν αὐτὸσ ἔχ’ ἡνία καὶ τεὼ ἵππω·
(호메로스, 일리아스, Book 5 26:2)
αἴ κέν μοι πολύβουλοσ Ἀθήνη κῦδοσ ὀρέξῃ ἀμφοτέρω κτεῖναι, σὺ δὲ τούσδε μὲν ὠκέασ ἵππουσ αὐτοῦ ἐρυκακέειν ἐξ ἄντυγοσ ἡνία τείνασ, Αἰνείαο δ’ ἐπαί̈ξαι μεμνημένοσ ἵππων, ἐκ δ’ ἐλάσαι Τρώων μετ’ ἐϋκνήμιδασ Ἀχαιούσ.
(호메로스, 일리아스, Book 5 29:9)
οὐδ’ υἱὸσ Καπανῆοσ ἐλήθετο συνθεσιάων τάων ἃσ ἐπέτελλε βοὴν ἀγαθὸσ Διομήδησ, ἀλλ’ ὅ γε τοὺσ μὲν ἑοὺσ ἠρύκακε μώνυχασ ἵππουσ νόσφιν ἀπὸ φλοίσβου ἐξ ἄντυγοσ ἡνία τείνασ, Αἰνείαο δ’ ἐπαί̈ξασ καλλίτριχασ ἵππουσ ἐξέλασε Τρώων μετ’ ἐϋκνήμιδασ Ἀχαιούσ.
(호메로스, 일리아스, Book 5 38:2)
αὐτὰρ ὅ γ’ ἡρ́ωσ ὧν ἵππων ἐπιβὰσ ἔλαβ’ ἡνία σιγαλόεντα, αἶψα δὲ Τυδεί̈δην μέθεπε κρατερώνυχασ ἵππουσ ἐμμεμαώσ·
(호메로스, 일리아스, Book 5 38:4)
ἣ δ’ ἐσ δίφρον ἔβαινεν ἀκηχεμένη φίλον ἦτορ, πὰρ δέ οἱ Ἶρισ ἔβαινε καὶ ἡνία λάζετο χερσί, μάστιξεν δ’ ἐλάαν, τὼ δ’ οὐκ ἀέκοντε πετέσθην.
(호메로스, 일리아스, Book 5 41:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION