헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὔτε γὰρ ἐπανεστᾶσιν ἀτενεῖσ οὔτε ὕπνῳ δή τινι καθῃρημένοισ ἐοίκασιν ὑπὸ ταπεινότητοσ, ἀλλ’ ἡσυχῆ σεμνότησ ἥμεροσ ἐνείρει τὸ βλέμμα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 5:3)
ἐνθυμηθῶμεν δὴ καὶ τὸν τοῦ Σόλωνοσ νόμον ὡσ ἥμεροσ, μὴ λέγειν κακῶσ τὸν τελευτήσαντα, μηδ’ ἂν αὐτὸσ ἀκούσῃ ὑπὸ τῶν αὐτοῦ παίδων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 187:9)
"πᾶσα γὰρ χεδροπώδησ ἥμεροσ φύσισ ἐνσπέρματοσ ἣ μὲν ἑψήσεωσ ἕνεκα σπείρεται, οἱο͂ν ὁ κύαμοσ, πισόσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 71 1:1)
ὅτι Πιττακὸσ βαθὺσ ἦν καὶ ἥμεροσ καὶ τὴν παραίτησιν ἔχων αὐτὸσ ἐν αὐτῷ.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri ix, chapter 11 5:1)
ὀλοφυρομένησ γὰρ αὐτῆσ καὶ ἀντιβολούσησ οἶκτόσ τισ εἰσελεύσεται τὸν ἄνδρα καὶ λογισμὸσ ἥμεροσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 39 7:1)
ἔπειτα καὶ ἑτέρῳ, τῷ μὲν ὁμοίῳ παντὶ ἁπλῶσ, τοῦ δ’ ἀνομοίου ἀνεκτικόσ, πρᾷοσ πρὸσ αὐτόν, ἥμεροσ, συγγνωμονικὸσ ὡσ πρὸσ ἀγνοοῦντα, ὡσ πρὸσ διαπίπτοντα περὶ τῶν μεγίστων·
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ φιλίασ. 36:1)
ἄγε, Διογένησ δ’ οὐκ ἐφίλει οὐδένα, ὃσ οὕτωσ ἥμεροσ ἦν καὶ φιλάνθρωποσ, ὥστε ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ τῶν ἀνθρώπων τοσούτουσ πόνουσ καὶ ταλαιπωρίασ τοῦ σώματοσ ἄσμενοσ ἀναδέχεσθαι;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τοῦ μὴ δεῖν προσπάσχειν τοῖσ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 64:1)
Ὅτῳ μετὰ ἀνατάσεωσ καὶ ἀπειλῆσ ἐπιχειρεῖσ, μέμνησο προλέγειν, ὅτι ἥμεροσ εἶ·
(에픽테토스, Works, book 0 24:2)
τοιοῦτόσ τισ ἦν ὁ τρόποσ τῆσ φιλοσοφίασ αὐτοῦ, πρᾶοσ καὶ ἥμεροσ καὶ φαιδρόσ·
(루키아노스, (no name) 9:3)
λευκόσ τε γὰρ ἦν ἀκριβῶσ καὶ τὰ κέρατα εὐκαμπὴσ καὶ τὸ βλέμμα ἥμεροσ·
(루키아노스, Dialogi Marini, zephyrus and notus, chapter 2 1:1)
κἂν ἡ Φιλοσοφία δὲ πρὸσ τοὺσ λόγουσ ἐπικλασθεῖσα ‐ φύσει γὰρ ἥμεροσ καὶ πρᾶόσ ἐστιν ‐ ἀφεῖναι διαβουλεύηται αὐτόν, ἀλλ’ οὐ τὰ ἐμὰ ἐνδεήσει·
(루키아노스, Piscator, (no name) 24:2)
φιλία τοίνυν ἡ μὲν ἀπὸ ἐναντίων δεινὴ καὶ ἀγρία καὶ τὸ κοινὸν οὐ πολλάκισ ἔχουσα ἐν ἡμῖν, ἡ δ’ ἐκ τῶν ὁμοίων ἥμερόσ τε καὶ κοινὴ διὰ βίου·
(플라톤, Laws, book 8 57:2)
οὔτε γὰρ ἄπειροσ οὖσα πόλισ ἀνθρώπων κακῶν καὶ ἀγαθῶν δύναιτ’ ἄν ποτε, ἀνομίλητοσ οὖσα, ἥμεροσ ἱκανῶσ εἶναι καὶ τέλεοσ, οὐδ’ αὖ τοὺσ νόμουσ διαφυλάττειν ἄνευ τοῦ γνώμῃ λαβεῖν αὐτοὺσ ἀλλὰ μὴ μόνον ἔθεσιν.
(플라톤, Laws, book 12 67:3)
καὶ τοῦτο δὴ ψυχὴν σκοπῶν φιλόσοφον καὶ μὴ εὐθὺσ νέου ὄντοσ ἐπισκέψῃ, εἰ ἄρα δικαία τε καὶ ἥμεροσ ἢ δυσκοινώνητοσ καὶ ἀγρία.
(플라톤, Republic, book 6 67:1)
καὶ δούλοισ μέν τισ ἂν ἄγριοσ εἰή ὁ τοιοῦτοσ, οὐ καταφρονῶν δούλων, ὥσπερ ὁ ἱκανῶσ πεπαιδευμένοσ, ἐλευθέροισ δὲ ἥμεροσ, ἀρχόντων δὲ σφόδρα ὑπήκοοσ, φίλαρχοσ δὲ καὶ φιλότιμοσ, οὐκ ἀπὸ τοῦ λέγειν ἀξιῶν ἄρχειν οὐδ’ ἀπὸ τοιούτου οὐδενόσ, ἀλλ’ ἀπὸ ἔργων τῶν τε πολεμικῶν καὶ τῶν περὶ τὰ πολεμικά, φιλογυμναστήσ τέ τισ ὢν καὶ φιλόθηροσ.
(플라톤, Republic, book 8 90:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION