헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸν μὲν ἐγών, εἰ καί περ ἐσ Αἴδα ναυτίλληται λυσόμενοσ χαλκέων Ἰξίονα νειόθι δεσμῶν, ῥύσομαι, ὅσσον ἐμοῖσιν ἐνὶ σθένοσ ἔπλετο γυίοισ, ὄφρα μὴ ἐγγελάσῃ Πελίησ κακὸν οἶτον ἀλύξασ, ὅσ μ’ ὑπερηνορέῃ θυέων ἀγέραστον ἔθηκεν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 2:8)
φεῦ, οἱαίσιν ἐν φροντίσι Κνώσιον ἔσχασεν στραταγέταν, ἐπεὶ μόλ’ ἀδίαντοσ ἐξ ἁλὸσ θαῦμα πάντεσσι, λάμ‐ πε δ’ ἀμφὶ γυίοισ θεῶν δῶρ’, ἀγλαό‐ θρονοί τε κοῦραι σὺν εὐ‐ θυμία νεοκτίτῳ ὠλόλυξαν, ἔ‐ κλαγεν δὲ πόντοσ·
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, dithyrambs, ode 17 Ηίθεοι [ἢ] Θησεύς 6:2)
ὦ μάκαρ Ἀρκαδίᾳ ποτὲ παρθένε Καλλιστοῖ, Διὸσ ἃ λεχέων ἐπέβασ τετραβάμοσι γυίοισ, ὡσ πολὺ ματρὸσ ἐμᾶσ ἔλαχεσ πλέον, ἁ μορφᾷ θηρῶν λαχνογυίων ‐ ὄμματι λάβρῷ σχῆμα λεαίνησ ‐ ἐξαλλάξασ’ ἄχθεα λύπησ·
(에우리피데스, Helen, episode, lyric 2:1)
ὃσ τύχᾳ μὲν δαίμονοσ, ἀνορέασ δ’ οὐκ ἀμπλακὼν ἐν τέτρασιν παίδων ἀπεθήκατο γυίοισ νόστον ἔχθιστον καὶ ἀτιμοτέραν γλῶσσαν καὶ ἐπίκρυφον οἶμον, πατρὶ δὲ πατρὸσ ἐνέπνευσεν μένοσ γήραοσ ἀντίπαλον.
(핀다르, Odes, olympian odes, olympian 8 ΑΛΚΙΜΕΔΟΝΤΙ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΙΔΙ ΠΑΛΑΙΣΤῌ 18:1)
ἢ θερινῷ πυρὶ περθόμενοι δέμασ ἢ χειμῶνι, λύσαισ ἄλλον ἀλλοίων ἀχέων ἔξαγεν, τοὺσ μὲν μαλακαῖσ ἐπαοιδαῖσ ἀμφέπων, τοὺσ δὲ προσανέα πίνοντασ, ἢ γυίοισ περάπτων πάντοθεν φάρμακα, τοὺσ δὲ τομαῖσ ἔστασεν ὀρθούσ.
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 3 ΙΕΡΩΝΙ ΣΨΡΑΚΟΣΙῼ ΚΕΛΗΤΙ 16:1)
ἐσθὰσ δ’ ἀμφοτέρα νιν ἔχεν, ἅ τε Μαγνήτων ἐπιχώριοσ ἁρμόζοισα θαητοῖσι γυίοισ, ἀμφὶ δὲ παρδαλέᾳ στέγετο φρίσσοντασ ὄμβρουσ·
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 4 ΑΡΚΕΣΙΛᾼ ΚΥΡΗΝΑΙῼ ΑΡΜΑΤΙ 25:1)
τὴν δ’ Ἶσιν ἐξ Ὀσίριδοσ μετὰ τὴν τελευτὴν συγγενομένου τεκεῖν ἠλιτόμηνον καὶ ἀσθενῆ τοῖσ κάτωθεν γυίοισ τὸν Ἁρποκράτην.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 19 8:1)
οὔπω γὰρ ἑκτὸν ἦμαρ ἐκπεφασμένοσ γυίοισ ἐρείδει παιδὸσ εἰσ ἥβησ ἀκμήν, κἀξορμενίζει κοὐκέτι σχολάζεται βλάστη·
(소포클레스, Ichneutae 22:5)
ζωὸν δὲ φθιμένων πέλεται κλέοσ, οἵ ποτε γυίοισ τλήμονεσ Ὀσσαίαν ἀμφιέσαντο κόνιν.
(작자 미상, 비가, Αἰσχύλου, Επιγραμμάτων4)
γυμνὰ δὲ γυμνοῖσ ἐμπελάσει γυίοισ γυῖα περιπλοκάδην·
(작자 미상, Greek Anthology, book 5, chapter 2522)
ζωὸν δὲ φθιμένων πέλεται κλέοσ, οἵ ποτε γυίοισ τλήμονεσ Ὀσσαίαν ἀμφιέσαντο κόνιν, ρ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 2552)
πηρὸσ ὁ μὲν γυίοισ, ὁ δ’ ἄρ’ ὄμμασιν ἀμφότεροι δὲ εἰσ αὑτοὺσ τὸ τύχησ ἐνδεὲσ ἠράνισαν.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 111)

SEARCH

MENU NAVIGATION