헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὃσ εἰσ τοσοῦτον ἐλήλυθε τόλμησ, ὥστε πείσασ Ἀγάθαρχον τὸν γραφέα συνεισελθεῖν οἴκαδε τὴν οἰκίαν ἐπηνάγκασε γράφειν, δεομένου δὲ καὶ προφάσεισ ἀληθεῖσ λέγοντοσ, ὡσ οὐκ ἂν δύναιτο ταῦτα πράττειν ἤδη διὰ τὸ συγγραφὰσ ἔχειν παρ’ ἑτέρων, προεῖπεν αὐτῷ δήσειν, εἰ μὴ πάνυ ταχέωσ γράφοι.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 27:1)
ἡ δὲ παρεδρεύουσα πρεσβῦτισ αὐτῷ, ὥσ φησι Διοκλῆσ, ἔλεγεν ὡσ πεντακοσίουσ γράφοι στίχουσ ἡμερησίουσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. z'. XRGSIPPOS 3:4)
ὁ Δημοσθένησ οὖν οὕτωσ ἄθλιοσ ἦν, ὥσθ’ ὅτε γράφοι τοὺσ λόγουσ, μέτρα καὶ ῥυθμοὺσ ὥσπερ οἱ πλάσται παρατιθέμενοσ, ἐναρμόττειν ἐπειρᾶτο τούτοισ τοῖσ τύποισ τὰ κῶλα στρέφων ἄνω καὶ κάτω τὰ ὀνόματα καὶ παραφυλάττων τὰ μήκη καὶ τοὺσ χρόνουσ καὶ τὰσ πτώσεισ τῶν ὀνομάτων καὶ τὰσ ἐγκλίσεισ τῶν ῥημάτων καὶ πάντα τὰ συμβεβηκότα τοῖσ μορίοισ τοῦ λόγου πολυπραγμονῶν;
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2563)
εἰ δέ τισ ὑποτεύξεται πρὸσ ταῦτα θαυμάζειν λέγων, εἰ καὶ κακοδαίμων οὕτωσ ἦν ὁ τηλικοῦτοσ ἀνήρ, ὥσθ’ ὅτε γράφοι τοὺσ λόγουσ, ἄνω καὶ κάτω στρέφειν τὰ μόρια τῆσ λέξεωσ καὶ τὰ ἐκ τούτων συντιθέμενα κῶλα, ἐμμελείασ τε καὶ ῥυθμοὺσ καὶ μέτρα, μουσικῆσ οἰκεῖα θεωρίασ πράγματα καὶ ποιητικῆσ, εἰσ τὴν πολιτικὴν ἐναρμόττων φράσιν, ᾗ τούτων οὐδενὸσ μέτεστιν, πρῶτον μὲν ἐκεῖνο ἐνθυμηθήτω, ὅτι ὁ τοσαύτησ δόξησ ἠξιωμένοσ ἀνὴρ ἐπὶ λόγοισ, ὅσησ οὐδεὶσ τῶν πρότερον, αἰώνια συνταττόμενοσ ἔργα καὶ τῷ πάντα βασανίζοντι χρόνῳ παραδιδούσ, οὐδὲν ἐκ τοῦ ἐπιτυχόντοσ ἔγραφεν.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 512)
Πολλὰ δ’ ἄν τισ καὶ ἄλλα ἠδελφισμένα τοῖσιν εἰρημένοισι γράφοι‧ τὸ δέ γε μὴν κρέσσον μαρτύριον‧ οὐ γὰρ ἠδελφισμένον ἐστὶ τῷ πρήγματι, περὶ οὗ μοι ὁ πλεῖστοσ λόγοσ εἴρηται, ἀλλ’ αὐτὸ τὸ πρῆγμα ἐπικαιρότατόν ἐστι διδακτήριον‧ οἱ γὰρ ἀρχόμενοι τῶν ὀξέων νουσημάτων ἔστιν ὅτε οἱ μὲν σιτία ἔφαγον αὐθημερὸν ἠργμένοι ἤδη, οἱ δὲ καὶ τῇ ὑστεραίῃ, οἱ δὲ καὶ ἐῤῬόφεον τὸ προστυχὸν, οἱ δὲ καὶ κυκεῶνα ἐῤῬόφεον‧ ἅπαντα δὲ ταῦτα κακίω μέν ἐστιν ἢ εἰ ἑτεροίωσ τισ διαιτηθείη‧ πολλῷ μέντοι ἐλάσσω βλάβην φέρει ἐν τουτέῳ τῷ χρόνῳ ἁμαρτηθέντα, ἢ εἴ τισ τὰσ μὲν πρώτασ ἡμέρασ δύο ἢ τρεῖσ κενεαγγήσειε τελείωσ, τεταρταῖοσ δὲ ἐὼν τοιάδε διαιτηθείη, ἢ καὶ πεμπταῖοσ‧ ἔτι μέντοι κάκιον, εἰ ταύτασ πάσασ τὰσ ἡμέρασ προκενεαγγήσασ, ἐν τῇσιν ὕστερον ἡμέρῃσιν οὕτω διαιτηθείη, πρὶν ἢ πέπειρον γενέσθαι τὴν νοῦσον‧ οὕτω μὲν γὰρ θάνατον φέρει φανερῶσ τοῖσι πλείστοισιν, εἰ μὴ παντάπασιν εὐήθησ ἡ νοῦσοσ εἰή.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 11.3)
τί οὖν οὐ καταγελᾷ καὶ τοῦ καθηγεμόνοσ, τοῦτ’ αὐτὸ πράττοντοσ, ὁσάκισ γράφοι καὶ διαλέγοιτο περὶ οὐσίασ ψυχῆσ καὶ τοῦ ἀθρόου τῆσ καταρχῆσ;
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 205)
καὶ μέντοι καὶ αὐτὸσ ὁ Λίβιοσ ἀεὶ δημηγορῶν ἔλεγεν ὡσ γράφοι ταῦτα τῇ βουλῇ δοκοῦντα κηδομένῃ τῶν πολλῶν ὃ δὴ καὶ μόνον ἀπὸ τῶν πολιτευμάτων αὐτοῦ χρήσιμον ὑπῆρχεν.
(플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 9 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION