헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδ’ ὁ Βυζάντιοσ Πύθων, ἄνθρωποσ ἐπὶ τῷ γράφειν μέγα φρονῶν·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1252)
αὐτὸσ ὑποβάλλει καὶ διδάσκει ὁ νόμοσ ἃ χρὴ γράφειν·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 224)
καὶ σὲ τὸν ψευδῆ καὶ παράνομα τολμῶντα γράφειν πότερα χρὴ καταφρονεῖν τῶν δικαστηρίων, ἢ δίκην τῇ πόλει δοῦναι;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 533)
ὑμεῖσ γάρ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, πολλὰ καὶ μεγάλα ἠδικημένοι ὑπὸ Μνησάρχου τοῦ Χαλκιδέωσ, τοῦ Καλλίου καὶ Ταυροσθένουσ πατρόσ, οὓσ οὗτοσ νυνὶ μισθὸν λαβὼν Ἀθηναίουσ εἶναι τολμᾷ γράφειν, καὶ πάλιν ὑπὸ Θεμίσωνοσ τοῦ Ἐρετριέωσ, ὃσ ἡμῶν εἰρήνησ οὔσησ Ὠρωπὸν ἀφείλετο, τούτων ἑκόντεσ ἐπιλαθόμενοι, ἐπειδὴ διέβησαν εἰσ Εὔβοιαν Θηβαῖοι καταδουλώσασθαι τὰσ πόλεισ πειρώμενοι, ἐν πέντε ἡμέραισ ἐβοηθήσατε αὐτοῖσ καὶ ναυσὶ καὶ πεζῇ δυνάμει, καὶ πρὶν τριάκονθ’ ἡμέρασ διελθεῖν ὑποσπόνδουσ Θηβαίουσ ἀφήκατε, κύριοι τῆσ Εὖβοίασ γενόμενοι, καὶ τάσ τε πόλεισ αὐτὰσ καὶ τὰσ πολιτείασ ἀπέδοτε ὀρθῶσ καὶ δικαίωσ τοῖσ παρακαταθεμένοισ, οὐχ ἡγούμενοι δίκαιον εἶναι τὴν ὀργὴν ἀπομνημονεύειν ἐν τῷ πιστευθῆναι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 85 1:1)
οὐχ ὁ μὲν τῶν Περσῶν βασιλεύσ, ὁ τὸν Ἄθω διορύξασ, ὁ τὸν Ἑλλήσποντον ζεύξασ, ὁ γῆν καὶ ὕδωρ τοὺσ Ἕλληνασ αἰτῶν, ὁ τολμῶν ἐν ταῖσ ἐπιστολαῖσ γράφειν, ὅτι δεσπότησ ἐστὶν ἁπάντων ἀνθρώπων ἀφ’ ἡλίου ἀνιόντοσ μέχρι δυομένου, νῦν οὐ περὶ τοῦ κύριοσ ἑτέρων εἶναι διαγωνίζεται, ἀλλ’ ἤδη περὶ τῆσ τοῦ σώματοσ σωτηρίασ;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 132 1:3)
ὃσ εἰσ τοσοῦτον ἐλήλυθε τόλμησ, ὥστε πείσασ Ἀγάθαρχον τὸν γραφέα συνεισελθεῖν οἴκαδε τὴν οἰκίαν ἐπηνάγκασε γράφειν, δεομένου δὲ καὶ προφάσεισ ἀληθεῖσ λέγοντοσ, ὡσ οὐκ ἂν δύναιτο ταῦτα πράττειν ἤδη διὰ τὸ συγγραφὰσ ἔχειν παρ’ ἑτέρων, προεῖπεν αὐτῷ δήσειν, εἰ μὴ πάνυ ταχέωσ γράφοι.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 27:1)
ὁ δὲ τοσοῦτον χρόνον εἱρ́ξασ καὶ ἐπαναγκάζων γράφειν οὐδὲν κακὸν πέπονθεν, ἀλλὰ διὰ ταῦτα σεμνότεροσ δοκεῖ καὶ φοβερώτεροσ εἶναι.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 28:2)
τρίχεσ δὲ ἄλλοισι μὲν ζῳοίσι φύσι ἠδὲ καὶ χαῖται· ἐλέφαντι δὲ τόδε ἐστὶ ὁ χνοῦσ· μυρίαι δὲ καὶ ἄλλαι παραλλαγαὶ πρὸσ τὰ ἀλλὰ ζῷα· καὶ γὰρ ὀπίσω κοτὲ κατὰ γόνυ κάμπτει, ὅκωσ ἄνθρωποσ, καὶ μαζὸν πρὸσ τῇσι μασχάλῃσι ἴσχει ὅκωσ γυναῖκεσ· ἀλλ’ οὔτι μοι χρέοσ τανῦν ἀμφὶ τοῦ ζῳού γράφειν, πλὴν ὁκόσον ἔξαλλόν τι καὶ ἡ νοῦσοσ ὁ ἐλέφασ καὶ ὁκόσα ἴκελα ἡ ἰδέη τοῦ νοσοῦντοσ ἴσχει τῇ τοῦ ζῳού φυῇ· ἐκίκλησκον δὲ καὶ λέοντα τὸ πάθοσ, τοῦ ἐπισκυνίου τῆσ ὁμοιότητοσ εἵνεκεν, ἣν ὕστερον φράσω· ἠδὲ σατυρίησιν τῶν τε μήλων τοῦ ἐρυθήματοσ καὶ τῆσ ἐσ συνουσίην ὁρμῆσ ἀσχέτουτε καὶ ἀναισχύντου.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.359)
τὸ δὲ καίριον αὐτέων ἡ σικύη· ἐπιθημάτων δὲ, καὶ ἐπιπλασμάτων, ὁ φόρτοσ εὔδηλοσ, καὶ πάντη γράφειν περιττὸν, εἰ μὴ ὁκόσον δύναμιν αὐτέων γινώσκειν, ὅτι χρὴ τοῖσδε λεπτῦναι, διαπνεῦσαι , εὔροα καὶ εὔπνοα ποιέειν· καὶ πεπτηρίοισι φαρμάκοισι , θερμοῖσι, ξηροῖσι, καὶ οὔρων ἀγωγοῖσι χρεόμενον, καὶ ἐν τροφῇ καὶ ἐν φαρμακίῃ· κρέσσον δὲ πάντων κάστοροσ ὄρχισ, πινόμενοσ ἐν μελικρή τῳ πολλάκισ τοῦ μηνὸσ, ὁκόσα τε ποικίλα φάρμακα τωὐτὸν πρήσσει, ἡ διὰ τῶν θηρίων ποικίλη, καὶ ἡ τοῦ Μιθριδάτεω ἐπιποικιλωτέρη· πίνειν δὲ καὶ τὴν Βηστίνου· εὔπεπτα γὰρ καὶ εὔχυμα ταῦτα καὶ οὔρων ἀγωγά.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.125)
ὁκόσα γὰρ χρὴ γράφειν τῶν ἁπλῶν φαρμάκων, αἵδε ἔχουσι αἱ δυνάμιεσ, κιννάμωμον καὶ κασίην, φύλλα τὰ μαλαβάθρου , καὶ πεπέριοσ καὶ σεσέλιοσ πάσασ ἰδέασ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.126)
εἰσὶ δὲ καὶ ἄλλαι συμπληρώσεισ θαυμαστὴν περιβολὴν ἐργαζόμεναι, ἅμα τε τὸ προειρημένον συμπληροῦσαι καὶ ἀπαρτίζουσαι καὶ μετάβασιν ἐπὶ τὸ ἑξῆσ εἰσαγόμενον παρέχουσαι, ὡσ ἐν τῷ ὑπὲρ τοῦ στεφάνου, ἃ μὲν τοίνυν ἐγὼ παρεσχόμην εἰσ τὸ δικαιοῦν τοιαῦτα γράφειν περὶ ἐμοῦ πρὸσ πολλοῖσ ἄλλοισ ταῦτα καὶ παραπλήσια τούτοισ ἐστί, μέχρισ ἐνταῦθα ἡ συμπλήρωσισ, εἶτα ἡ ἐπαγγελία τοῦ ἐφεξῆσ, ἃ δὲ πάντεσ ὑμεῖσ ἴστε, ταῦτ’ ἤδη λέξω.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 17:3)
ἡμᾶσ τοίνυν καὶ τοῦτον τὸν τρόπον τετίμηκε, κατάρρουσ καὶ ψύξεισ ποταμοῖσ καὶ θαλάττῃ παύων, κατακλίσεισ ἀπόρουσ ὁδῶν μήκεσιν ἰώμενοσ, τροφῆσ δ’ ἐνδείᾳ συνεχεῖ τὰσ ἀμυθήτουσ καθάρσεισ προστιθεὶσ, ἀναπνεῖν δὲ ἀποροῦντι λέγειν καὶ γράφειν προστάττων, ὥστ’ εἴ τι καὶ τοῖσ οὕτω θεραπευθεῖσιν ἔπεστιν αὔχημα, μηδ’ ἡμᾶσ ἀμοίρουσ εἶναι τούτου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λαλιὰ εἰσ Ἀσκληπιόν 3:15)
ἐπαινοῦντεσ γὰρ οὐ δεικνύουσιν ἀκριβῶσ ὃ θαυμάζουσιν, ἀλλ’ ὥσπερ ἂν εἴ τισ ζωγράφοσ σῶμα καλὸν καὶ περίβλεπτον ἐπιχειρῶν δεῖξαι διὰ τέχνησ, εἶτα ἀπολείποιτο, πᾶσ τισ ἂν φαίη δή που λυσιτελεῖν μὴ γράφειν, ἀλλ’ ἢ αὐτὸ ἰδεῖν ἐᾶν, ἢ μὴ δεικνύειν αὐτοῖσ ἐπὶ τὸ χεῖρον μιμούμενον, ὣσ δὲ καὶ περὶ ταύτησ μοι δοκεῖ τῆσ πόλεωσ ἔχειν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 2:2)
οὐδέ γε δεῖ νῦν περιήγησιν γῆσ γράφειν, οὐδ’ οἷσ ἕκαστοι χρῶνται νόμοισ ἀπαριθμεῖν, ἀλλ’ ὑμεῖσ ἅπασι περιηγηταὶ κοινοὶ γεγόνατε, ἀναπετάσαντεσ ἁπάσασ τῆσ οἰκουμένησ τὰσ πύλασ καὶ παρασχόντεσ ἐξουσίαν αὐτόπτασ πάντων τοὺσ θέλοντασ γίγνεσθαι, νόμουσ τε κοινοὺσ ἅπασι τάξαντεσ καὶ τὰ πρόσθεν λόγου μὲν διηγήσει τέρποντα, λογισμῷ δ’ εἰ λαμβάνοι τισ, ἀφόρητα παύσαντεσ, γάμουσ τε κοινοὺσ ποιήσαντεσ καὶ συντάξαντεσ ὥσπερ ἕνα οἶκον ἅπασαν τὴν οἰκουμένην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 30:1)
ὥσπερ γὰρ οἱ γράφειν ἀγαθοὶ διὰ τῶν πινάκων τῶν ὑπὲρ κορυφῆσ μεθ’ ὑπερβολῆσ δεικνύουσι τὰ γράμματα ὡσ μέγιστα καὶ ὡσ κάλλιστα γραφόμενοι τοῖσ παισὶ μιμεῖσθαι τὸ εἰσ δύναμιν τὴν ἑαυτῶν, οὕτωσ οὗτοι τὰ κάλλιστα τῶν ἐν ἀνθρώποισ διὰ τοῦ μεγίστου τῶν παραδειγμάτων ἐξέφηναν, ὥστ’ ἔχειν ἕκαστον εἰσ δύναμιν εἶναι μιμεῖσθαι καὶ καθάπερ διδασκάλων τῶν βασιλέων ἀπολαύειν εἰσ τὰ αὑτῶν πράγματα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 10:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION