헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ οὕτω δὴ ἐπίστευσάν τε ἀληθεύειν ̓ λέξανδρον καὶ σὺν χάριτι μείζονι ἐγίγνετο αὐτοῖσ τὸ μὴ γνωσθῆναι μᾶλλόν τι ἢ τὸ παύσασθαι ὀφείλοντασ.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 5 3:2)
ὡσαύτωσ δὲ καὶ οἱ κατὰ ζυγὰ συντελούμενοι, οὐ χαλεποὶ γνωσθῆναι.
(아리아노스, chapter 24 7:1)
τὴν δὲ Φρυγιστὶ καὶ τὴν Λυδιστὶ παρὰ τῶν βαρβάρων οὔσασ γνωσθῆναι τοῖσ Ἕλλησιν ἀπὸ τῶν σὺν Πέλοπι κατελθόντων εἰσ τὴν Πελοπόννησον Φρυγῶν καὶ Λυδῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 212)
καὶ οὐδέν γε ἀλλαττούσησ τῆσ Ἀθηνᾶσ προσεδεήθη πρὸσ τὸ μὴ γνωσθῆναι ὅστισ ἐστὶν ὑπὸ τοῦ Φιλοκτήτου, καθάπερ Ὅμηροσ κἀκείνῳ δὴ ἑπόμενοσ Εὐριπίδησ ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΚΑΙ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΚΑΙ 8:1)
τὰσ δὲ κατ’ ἐνιαυτὸν ἀλλαγὰσ τῶν στρατιωτῶν ἐπενόησεν, ἵνα πρὶν ἢ καλῶσ γνωσθῆναι τοὺσ στρατηγοὺσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἅπαντασ ὑπ’ ἀλλήλων, ἕκαστοσ εἰσ τὴν ἰδίαν διαχωρίζηται πατρίδα·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 21 6:1)
Λέγουσι δέ τινεσ ὡσ θελήσασ αὐτοῦ τὸν τάφον μὴ γνωσθῆναι, τοιοῦτόν τι ἐμηχανήσατο.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Κεφ. ζ’. ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ 3:6)
Ἱππόβοτοσ δέ φησιν ἐξαναστάντα αὐτὸν ὡδευκέναι ὡσ ἐπὶ τὴν Αἴτνην, εἶτα παραγενόμενον ἐπὶ τοὺσ κρατῆρασ τοῦ πυρὸσ ἐναλέσθαι καὶ ἀφανισθῆναι, βουλόμενον τὴν περὶ αὑτοῦ φήμην βεβαιῶσαι ὅτι γεγόνοι θεόσ, ὕστερον δὲ γνωσθῆναι, ἀναρριπισθείσησ αὐτοῦ μιᾶσ τῶν κρηπίδων·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. b'. EMPEDOKLHS 19:3)
"δοκεῖ δέ," φησί, "καὶ Ἀθήναζε ἐλθεῖν καὶ μὴ σπουδάσαι γνωσθῆναι, δόξησ καταφρονῶν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. z'. DHMOKRITOS 3:4)
καὶ οὐ πρότερον ἀνέῳξαν αὐτοῖσ τὰσ πύλασ οἱ φύλακεσ, ἢ λαμπράν τε ἡμέραν γενέσθαι καὶ γνωσθῆναι τὸ οἰκεῖον στράτευμα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 4 2:1)
πρῶτον μὲν ἡ πάτριοσ πολιτεία ταραχὴν αὐτοῖσ παρέχει ῥᾴστη γνωσθῆναι καὶ κοινοτάτη τοῖσ πολίταισ οὖσα πᾶσιν.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 3 3:8)
τί οὖν μαθόντεσ ἅπασαν τὴν διάλεκτον τοῦ συγγραφέωσ ἐπαινοῦμεν καὶ βιαζόμεθα λέγειν, ὅτι τοῖσ καθ’ ἑαυτὸν οὖσιν ἀνθρώποισ αὐτὰ ὁ Θουκυδίδησ ἔγραψε συνήθη πᾶσι καὶ γνώριμα ὄντα, ἡμῶν δὲ λόγοσ αὐτῷ τῶν ὕστερον ἐσομένων οὐκ ἦν, οἳ δ’ ἐκβάλλομεν ἐκ τῶν δικαστηρίων καὶ τῶν ἐκκλησιῶν ἅπασαν τὴν Θουκυδίδου λέξιν ὡσ ἄχρηστον, ἀλλ’ οὐχ ὁμολογοῦμεν τὸ διηγηματικὸν μέροσ αὐτῆσ πλὴν ὀλίγων πάνυ θαυμαστῶσ ἔχειν καὶ εἰσ πάσασ εἶναι τὰσ χρείασ εὔθετον, τὸ δὲ δημηγορικὸν οὐχ ἅπαν εἰσ μίμησιν ἐπιτήδειον εἶναι, ἀλλ’ ὅσον ἐστὶν αὐτοῦ μέροσ γνωσθῆναι μὲν ἅπασιν ἀνθρώποισ εὔπορον, κατασκευασθῆναι δ’ οὐχ ἅπασι δυνατόν;
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 55 1:4)
διὸ καὶ δύο φυλὰσ εἶναι συμβέβηκεν ἐπί τε τῆσ Ἀσίασ καὶ τῆσ Εὐρώπησ Ῥωμαίοισ ὑπακουούσασ, αἱ δὲ δέκα φυλαὶ πέραν εἰσὶν Εὐφράτου ἑώσ δεῦρο, μυριάδεσ ἄπειροι καὶ ἀριθμῷ γνωσθῆναι μὴ δυνάμεναι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 164:2)
κέρδοσ δ’ ἦν ἤδη καὶ τὸ γνωσθῆναι Καίσαρι γενναῖον ὄντα.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 354:2)
Αἰσχίνησ μέντοι ὁ Σωκρατικόσ, οὗτοσ ὁ τοὺσ μακροὺσ καὶ ἀστείουσ διαλόγουσ γράψασ, ἧκέν ποτε εἰσ Σικελίαν κομίζων αὐτούσ, εἴ πωσ δύναιτο δι’ αὐτῶν γνωσθῆναι Διονυσίῳ τῷ τυράννῳ, καὶ τὸν Μιλτιάδην ἀναγνοὺσ καὶ δόξασ εὐδοκιμηκέναι λοιπὸν ἐκάθητο ἐν Σικελίᾳ παρασιτῶν Διονυσίῳ καὶ ταῖσ Σωκράτουσ διατριβαῖσ ἐρρῶσθαι φράσασ.
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 32:2)
καὶ ὁ μὲν ἔρωσ οὗτοσ ἦν ἅπασιν ὑμῖν γνωσθῆναι καὶ ὅτι πλείστοισ Μακεδόνων δεῖξαι τἀμά, τὸ δὲ αὐτὸν περιιόντα τηνικαῦτα τοῦ ἔτουσ συγγενέσθαι τῇ πόλει ἑκάστῃ οὐκ εὐμαρὲσ ἐφαίνετο, εἰ δὲ τηρήσαιμι τήνδε ὑμῶν τὴν σύνοδον, εἶτα παρελθὼν ἐσ μέσον δείξαιμι τὸν λόγον, ἐσ δέον οὕτωσ ἀποβήσεσθαί μοι τὰ τῆσ εὐχῆσ.
(루키아노스, Herodotus 13:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION