헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

σιωπῆσ δ’ αὐτῷ γενομένησ, Πομπηίου λοχαγὸν ἐπὶ ἀνδρίᾳ γνώριμον ἐκάλει·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 9 4:4)
" Χρόνῳ δὲ τὸν τάφον τόνδε ἐπικρυφθέντα ὅλον ὑπὸ ψάμμου καὶ εἰκόνασ, ὅσασ ἀπὸ χαλκοῦ τῷ Πομπηίῳ περὶ τὸ Κάσσιον ὕστερον οἱ προσήκοντεσ ἀνέθηκαν, λελωβημένα πάντα καὶ ἐσ τὸ ἄδυτόν του ἱεροῦ κατενεχθέντα ἐζήτησε καὶ εὑρ͂εν ἐπ’ ἐμοῦ Ῥωμαίων βασιλεὺσ Ἁδριανὸσ ἐπιδημῶν, καὶ τὸν τάφον ἀνεκάθηρε γνώριμον αὖθισ εἶναι καὶ τὰσ εἰκόνασ αὐτοῦ Πομπηίου διωρθώσατο.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 12 4:4)
οἱ δὲ ἥδοντο μὲν τῷ Δολοβέλλᾳ καὶ ἐνόμιζον ἄνδρα νέον καὶ γνώριμον καὶ ὕπατον ἕξειν ἐσ ἐναντίωσιν Ἀντωνίου, κατῄεσαν δὲ αὐτῶν μόνοι Κάσσιόσ τε καὶ Βροῦτοσ ὁ Μᾶρκοσ, ᾑμαγμένοσ τὴν χεῖρα·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 17 5:2)
Οἱ μὲν δὴ ναυσί τε μακραῖσ ἑκατὸν καὶ τριάκοντα καὶ ὑπηρετικαῖσ πλέοσι καὶ στρατῷ πολλῷ διαπλέοντεσ ἠνώχλουν, Δεκίδιοσ δὲ καὶ Νωρβανόσ οὓσ ὁ Καῖσαρ καὶ Ἀντώνιοσ μετὰ ὀκτὼ τελῶν ἐσ Μακεδονίαν προεπεπόμφεσαν, ἐκ Μακεδονίασ ἐχώρουν ἐπὶ Θρᾴκησ τῆσ ὀρείου χιλίουσ καὶ πεντακοσίουσ σταδίουσ, μέχρι πόλιν ὑπερβάντεσ Φιλίππουσ τὰ στενὰ Κορπίλων καὶ Σαπαίων, τῆσ Ῥασκουπόλιδοσ ὄντα ἀρχῆσ, κατέλαβον, ᾗ μόνῃ διελθεῖν ἔστιν ἐσ τὴν Εὐρώπην ἐκ τῆσ Ἀσίασ τὴν γνώριμον ὁδόν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 11 4:9)
νυνὶ δ’ ὥσπερ τῶν ἄλλων ἁπάντων ἡγεμὼν τοῖσ Ἕλλησιν, οἶμαι δὲ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἀνθρώποισ, γεγένηται, οὕτωσ ὅτι καὶ τῶν λόγων πρώτη γνώριμόν ἐστιν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 4:5)
γνώριμον δή που ὅτι ἔφραζεν ἡμικοτύλιον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 8:12)
καὶ τὸ μὲν ἀκροτελεύτιον τῶν ὀνειράτων Ἀδριανὸσ ἦν ὁ αὐτοκράτωρ ἐν τῇ αὐλῇ τοῦ ἱεροῦ, περιέπων τέ με ἄρτι γνώριμον αὐτῷ γεγονότα καὶ ὑποτιθεὶσ ἐλπίδασ μεγάλασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 26:8)
οἵ τε γὰρ δρῶντεσ Λακεδαιμόνιοι καὶ οὐκ Ἀθηναῖοι οἵ τε πάσχοντεσ Ἀθηναῖοι καὶ οὐ Σκιωναῖοι, ὧν οὐδὲ τοὔνομα πολλοῖσ γνώριμον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀθηναίουσ εἰρήνης 4:1)
καὶ μὴν ὅτι γ’, ἂν πρόσθησθε Φιλίππῳ, τὸ κελευόμενον καὶ πεποιήκατε καὶ ποιήσετε παντὶ γνώριμον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 12:10)
εἰ δὲ τοῦτο παντὶ γνώριμον καὶ πᾶσι ταῦτ’ ἦν ἄριστα καὶ σπουδαιότατα καὶ μόνα τοῦ λόγου τοῦ βελτίονοσ καὶ τῆσ πολιτικῆσ ἀρετῆσ, εἰ δεῖ τἀληθὲσ εἰπεῖν, ἐπ’ ἔσχατον ἥκοντα, πῶσ τούσ γε εἰσ ταῦτα παρασχόντασ ἑαυτοὺσ καὶ βεβαιώσαντασ ἅπασι μετὰ τῆσ σωτηρίασ τὴν ἐλευθερίαν ὀλίγου τινὸσ ἀξίουσ ἢ τοῖσ πολίταισ ἢ τοῖσ Ἕλλησι νομιστέον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 87:4)
ἔστι δ’ οὐ πάνυ γνώριμον τὸ πάθοσ οὐδ’ ἐπιπόλαιον διὰ τὸ πάντασ ἐπὶ θάτερον ἁμαρτάνειν μᾶλλον καὶ πᾶσιν εἶναι σύμφυτον τὴν τῶν τοιούτων ἡδέων ἧτταν καὶ αἴσθησιν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 58:1)
τὸ γὰρ σύνηθεσ γνώριμον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 2 34:1)
καὶ εἰ μὲν οὕτωσ, εἰή ἄν τι παγίωσ οὐκ ὄν, καὶ αὕτη βεβαία δόξα, καὶ εἰ τὸ μὴ εἶναι βέβαιόν τι καὶ γνώριμον, γνωριμωτέρα ἂν εἰή ἡ φάσισ ἡ ἀντικειμένη·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 106:1)
δεῖ τοίνυν τῶν ὀνομάτων ἕκαστον εἶναι γνώριμον καὶ δηλοῦν τι, καὶ μὴ πολλά, μόνον δὲ ἕν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 62:2)
τοῦτο δ’ ἔσται γνώριμον ἐκ τῆσ ἡδονῆσ καὶ τῆσ λύπησ τῆσ γινομένησ περὶ ἡμᾶσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 110:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION