헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔστι δὴ γνώμη ἀπόφανσισ, οὐ μέντοι οὔτε περὶ τῶν καθ’ ἕκαστον, οἱο͂ν ποῖόσ τισ Ἰφικράτησ, ἀλλὰ καθόλου, οὔτε περὶ πάντων, οἱο͂ν ὅτι τὸ εὐθὺ τῷ καμπύλῳ ἐναντίον, ἀλλὰ περὶ ὅσων αἱ πράξεισ εἰσί, καὶ <ἃ> αἱρετὰ ἢ φευκτά ἐστι πρὸσ τὸ πράττειν, ὥστ’ ἐπεὶ τὸ ἐνθύμημα ὁ περὶ τοιούτων συλλογισμόσ ἐστιν, σχεδὸν τὰ συμπεράσματα τῶν ἐνθυμημάτων καὶ αἱ ἀρχαὶ ἀφαιρεθέντοσ τοῦ συλλογισμοῦ γνῶμαί εἰσιν, οἱο͂ν χρὴ δ’ οὔ ποθ’ ὅστισ ἀρτίφρων πέφυκ’ ἀνήρπαῖδασ περισσῶσ ἐκδιδάσκεσθαι σοφούσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 21 2:1)
ἔτι ἔνιαι τῶν παροιμιῶν καὶ γνῶμαί εἰσιν, οἱο͂ν παροιμία "Ἀττικὸσ πάροικοσ" .
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 21 12:1)
αἱ δὲ γνῶμαι πᾶσαι τοῦτο ποιοῦσιν διὰ τὸ ἀποφαίνεσθαι τὸν τὴν γνώμην λέγοντα καθόλου περὶ τῶν προαιρέσεων, ὥστε, ἂν χρησταὶ ὦσιν αἱ γνῶμαι, καὶ χρηστοήθη φαίνεσθαι ποιοῦσι τὸν λέγοντα.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 21 16:4)
οὕτω δὴ καὶ ἡμεῖσ, ἢν μὲν ἀθρόον τὸ ποτὸν ἐγχεώμεθα, ταχὺ ἡμῶν καὶ τὰ σώματα καὶ αἱ γνῶμαι σφαλοῦνται, καὶ οὐδ’ ἀναπνεῖν μὴ ὅτι λέγειν δυνησόμεθα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 111 6:3)
ἀλλ’ ἢ θεὸσ αἴτιοσ, ἢ γνῶμαι πολύπλαγκτοι βροτῶν ἄ]μερσαν ὑπέρτατον ἐκ χειρῶν γέρασ.
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 11 Ἀλεχιδάμῳ Μεταποντινῷ Παιδί ΠαλαιστῇΠύθια 3:2)
αἱ μὲν γὰρ χρυσαῖ Κροίσου πλίνθοι καὶ τὰ ἄλλα κατασκευάσματα ἠφανίσθη καὶ μεγάλασ ἀφορμὰσ παρέσχε τοῖσ ἀσεβεῖν εἰσ τὸ ἱερὸν ἑλομένοισ, αἱ δὲ γνῶμαι τὸν ἅπαντα χρόνον σώζονται ἐν ταῖσ τῶν πεπαιδευμένων ψυχαῖσ τεθησαυρισμέναι καὶ κάλλιστον ἔχουσαι θησαυρόν, πρὸσ ὃν ἂν οὔτε Φωκεῖσ οὔτε Γαλάται προσενεγκεῖν τὰσ χεῖρασ σπουδάσειαν.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri ix, chapter 10 10:2)
συνεδρευσάντων δὲ τῶν βοιωταρχῶν καὶ βουλευομένων, πότερον χρὴ μένειν καὶ πρὸσ πολλαπλασίονα δύναμιν διαγωνίζεσθαι ἢ τὴν ἀναχώρησιν ποιησάμενοι ἐν τόποισ ὑπερδεξίοισ συστήσονται τὴν μάχην, ἔτυχον αἱ γνῶμαι τῶν ἡγεμόνων ἴσαι γενόμεναι.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 53 4:1)
εἰ δὲ μέχρι τῆσ πέμπτησ κλήσεωσ μὴ τύχοι τοῦτο γενόμενον, ἀλλ’ εἰσ ἴσα μέρη σχισθεῖεν αἱ τῶν ἑκατὸν ἐνενήκοντα δύο λόχων γνῶμαι, τότε τὸν ἔσχατον ἐκάλει λόχον, ἐν ᾧ τὸ τῶν ἀπόρων καὶ διὰ τοῦτ’ ἀφειμένων ἁπάσησ στρατείασ τε καὶ εἰσφορᾶσ πολιτῶν πλῆθοσ ἦν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 20 6:5)
αὗται μὲν αἱ πλεῖστον ἀλλήλων διαφέρουσαι γνῶμαι ἐλέχθησαν, ἕτεραι δέ τινεσ αἱ τὴν μεταξὺ τούτων ἔχουσαι χώραν συχναί.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 69 1:1)
καὶ πολλαὶ γνῶμαι ἐλέχθησαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 4 2:1)
ἐπεὶ δ’ αἱ τῶν πρεσβυτέρων γνῶμαι τῇ Μενηνίου προσέθεντο, καὶ καθῆκεν ὁ λόγοσ ἐπὶ τοὺσ νεωτέρουσ, ὀρθῆσ οὔσησ ἁπάσησ τῆσ βουλῆσ ἀνίσταται Σπόριοσ Ναύτιοσ, οἰκίασ ἐν τοῖσ πάνυ λαμπροτάτησ διάδοχοσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 69 1:2)
τοιαῦτ’ εἰπόντοσ τοῦ Μαρκίου διέστησαν αἱ γνῶμαι τῶν συνέδρων, καὶ θόρυβοσ ἐν αὐτοῖσ ἐγίνετο πολύσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 25 1:1)
ἐπεὶ δ’ αἱ πλείουσ γνῶμαι τὰ φιλανθρωπότερα τῶν αὐθαδεστέρων προείλοντο, διαλύσαντεσ οἱ ὕπατοι τὸν σύλλογον προῆλθον εἰσ τὴν ἀγορὰν τάσ τε κοινὰσ ἀπολυσόμενοι διαβολὰσ καὶ περὶ τοῦ Μαρκίου τὸν δῆμον ἀξιώσοντεσ μηθὲν βουλεῦσαι ἀνήκεστον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 27 5:1)
τοῖσ δ’ ἄρα πᾶσιν ἦν ταῦτα κατ’ ἀρχὰσ δεδογμένα μήτ’ εἰσηγήσασθαί τινα καινὸν πολίτευμα μηθὲν ἐφ’ ἑαυτοῦ βαλόμενον, ἐὰν μὴ πᾶσι τὸ αὐτὸ δοκῇ, μήτε ἐναντιωθῆναί τινα τοῖσ πραττομένοισ, ὅσ’ ἂν αἱ πλείουσ γνῶμαι δοκιμάσωσι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 31 7:1)
ὡσ δ’ αἱ πλείουσ γνῶμαι διηγορεύθησαν, καὶ παρὰ πολὺ κρατεῖν ἐδόκουν οἱ τὸν πόλεμον ἐπικυροῦντεσ τῶν ἑτέρων, τότε Λεύκιον Οὐαλέριον ἐν τοῖσ ἐσχάτοισ ἐκάλουν, ὃν ἔφην εὐθὺσ ἐν ἀρχαῖσ βουλόμενόν τι λέγειν κεκωλῦσθαι πρὸσ αὐτῶν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 19 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION