헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

γνῶ δ’ οὐδ’ ἠγνοίησε Διὸσ καὶ Λητοῦσ υἱὸσ νύμφην τ’ οὐρείην περικαλλέα καὶ φίλον υἱόν, παῖδ’ ὀλίγον, δολίῃσ εἰλυμένον ἐντροπίῃσι.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 25:9)
γνῶ δέ μιν Αἰσονίδησ ἄτῃ ἐνιπεπτηυῖαν θευμορίῃ, καὶ τοῖον ὑποσσαίνων φάτο μῦθον·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 16:16)
λέγ’ ἕτερον αὐτῷ πρόλογον, ἵνα καὶ γνῶ πάλιν.
(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene 2:4)
ὅταν δὲ γνῷ ὅτι θηρεύεται, προελθὼν τῆσ νεοττιᾶσ κυλινδεῖται παρὰ τὰ σκέλη τοῦ θηρεύοντοσ, ἐλπίδα ἐμποιῶν τοῦ συλληφθήσεσθαι, ἐξαπατᾷ τε ἑώσ ἂν ἀποπτῶσιν οἱ νεοττοί·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 41 2:9)
ἵν’ ὑμῶν ἕκαστοσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τοῦτο γνῷ καὶ εἰδῇ, ὅτι ἡ καθ’ ἡμέραν ῥᾳστώνη καὶ ῥᾳθυμία, ὥσπερ τοῖσ ἰδίοισ βίοισ, οὕτω καὶ ταῖσ πόλεσιν οὐκ ἐφ’ ἑκάστου τῶν ἀμελουμένων ποιεῖ τὴν αἴσθησιν εὐθέωσ, ἀλλ’ ἐπὶ τῷ κεφαλαίῳ τῶν πραγμάτων ἀπαντᾷ.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 9:3)
ὁ μέν γ’ οὐκ ἐᾷ περὶ ὧν ἂν ἅπαξ γνῷ δικαστήριον πάλιν χρηματίζειν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 78:2)
καταλελύσθαι μὲν γὰρ ἀφ’ οὗ παρῆλθεν ἡ τοῦ δικτάτοροσ ἀρχὴ τὸν φύλακα τῆσ ἐλευθερίασ αὐτοῦ νόμον, ὃσ οὔτε ἀποκτείνειν πολίτην ἄκριτον οὐδένα συνεχώρει τοῖσ ὑπάτοισ, οὐδέ γε τοὺσ παρὰ τῇ κρίσει ἐλαττουμένουσ ὑπὸ τῶν πατρικίων δημοτικοὺσ παραδίδοσθαι τοῖσ καταδικασαμένοισ, ἔφεσιν δὲ τοῖσ βουλομένοισ ἐδίδου μεταφέρειν τὰσ κρίσεισ ἐπὶ τὸν δῆμον ἀπὸ τῶν πατρικίων καὶ ὅ τι ἂν ὁ δῆμοσ γνῷ, τοῦτ’ εἶναι κύριον·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 58 3:1)
ὅ τι δ’ ἂν ἡ λοχῖτισ ἐκκλησία γνῷ, τοῦθ’ ἡγούμενοι σφίσι τ’ αὐτοῖσ καὶ τοῖσ ἄλλοισ πολίταισ τετάχθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 45 3:2)
ἀλλ’ ἄν σοι δόξῃ, ἐκεῖνο μόνον σκεπτώμεθα, ἵνα κεκρυμμένωσ, ἵν’ ἀσφαλῶσ, ἵνα μή τισ γνῷ.
(에픽테토스, Works, book 3, Πρὸσ τὸν διορθωτὴν τῶν ἐλευθέρων πόλεων Ἐπικούρειον ὄντα. 11:2)
διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι εἰπεῖν φιλόπονον, ἂν ἀκούσω τοῦτο μόνον, ὅτι ἀναγιγνώσκει ἢ γράφει, κἂν προσθῇ τισ, ὅτι ὅλασ τὰσ νύκτασ, οὔπω λέγω, ἂν μὴ γνῶ τὴν ἀναφοράν.
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ περὶ τὸ ἐν ἡσυχίᾳ διάγειν ἐσπουδακότασ. 41:1)
εἶτ’ ἂν γνῶ τὸ γενόμενον, ἂν μὲν ὦ καὶ αὐτὸσ ἐκείνῳ ὅμοιοσ, ἀμύνασθαι θέλων ἐκφέρω τὰ ἐκείνου καὶ φύρω καὶ φύρομαι.
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ εὐκόλωσ ἐκφέροντασ τὰ αὑτῶν. 7:2)
ἀλλ’ εἶ’, ἄτεγκτον συλλαβοῦσα καρδίαν, Νυκτὸσ κελαινῆσ ἀνυμέναιε παρθένε, μανίασ τ’ ἐπ’ ἀνδρὶ τῷδε καὶ παιδοκτόνουσ φρενῶν ταραγμοὺσ καὶ ποδῶν σκιρτήματα ἔλαυνε, κίνει, φόνιον ἐξίει κάλων, ὡσ ἂν πορεύσασ δι’ Ἀχερούσιον πόρον τὸν καλλίπαιδα στέφανον αὐθέντῃ φόνῳ γνῷ μὲν τὸν Ἥρασ οἱο͂́σ ἐστ’ αὐτῷ χόλοσ, μάθῃ δὲ τὸν ἐμόν·
(에우리피데스, Heracles, episode 1:5)
ἀκολουθοῦντάσ τε προσέταξε διὰ μέσησ τῆσ πόλεωσ τοῖσ κέρασιν ἐπισαλπίζοντασ βοᾶν εἰσ αἰῶνα Σολόμωνα τὸν βασιλέα καθίσαι ἐπὶ τοῦ βασιλικοῦ θρόνου, ἵνα γνῷ πᾶσ ὁ λαὸσ ἀποδεδειγμένον αὐτὸν ὑπὸ τοῦ πατρὸσ βασιλέα, Σολόμωνι δ’ ἐντετάλθαι περὶ τῆσ ἀρχῆσ, ἵνα εὐσεβῶσ καὶ δικαίωσ προστῇ τοῦ τε Ἑβραίων ἔθνουσ παντὸσ καὶ τῆσ Ιοὔδα φυλῆσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 437:1)
καὶ ὁ μὲν κελεύει τὴν ἀναίρεσιν ἐπισχεῖν τῶν μάγων ἑώσ γνῷ τὴν ὑπόσχεσιν τὴν Δανιήλου·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 251:2)
ἔπειτα δι’ Ἀγρίππα πείθουσι τὸν Νεαπολιτανὸν σὺν ἑνὶ θεράποντι περιελθεῖν μέχρι τοῦ Σιλωᾶ τὴν πόλιν, ἵνα γνῷ Ιοὐδαίουσ τοῖσ μὲν ἄλλοισ Ῥωμαίοισ ἅπασιν εἴκοντασ, μόνῳ δ’ ἀπεχθανομένουσ Φλώρῳ δι’ ὑπερβολὴν τῆσ εἰσ αὐτοὺσ ὠμότητοσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 446:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION