헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τέκνον, φρόνημα τοῦ θανόντοσ οὐ δαμάζει πυρὸσ ἡ μαλερὰ γνάθοσ, φαίνει δ’ ὕστερον ὀργάσ·
(아이스킬로스, Libation Bearers, choral, strophe 21)
ἀστρογείτονασ δὲ χρὴ κορυφὰσ ὑπερβάλλουσαν ἐσ μεσημβρινὴν βῆναι κέλευθον, ἔνθ’, Ἀμαζόνων στρατὸν ἥξεισ στυγάνορ’, αἳ Θεμίσκυράν ποτε κατοικιοῦσιν ἀμφὶ Θερμώδονθ’, ἵνα τραχεῖα πόντου Σαλμυδησσία γνάθοσ ἐχθρόξενοσ ναύταισι, μητρυιὰ νεῶν·
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, lyric 2:7)
ἄλλοι δὲ πολλόν τι τουτέων μέζουσ μέσφιδιπλῶν· προβολὴν δ’ ἴσχει ἡ ἄνω γνάθοσ ἀπὸ τοῦ χείλεοσ μακρὴν, ἀνόστεον, σκολιὴν, ἑρπετώδεα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.350)
"ὁ Ἀθηναῖοσ Γρυλλίωνοσ παρασιτοῦντοσ Μενάνδρῳ τῷ σατράπῃ, εὐπαρύφου δὲ καὶ μετὰ θεραπείασ περιπατοῦντοσ ἐρωτηθεὶσ τίσ ἐστιν οὗτοσ ι Μενάνδρου ἔφησεν, ’ ἀξία γνάθοσ Χαιρεφῶν δέ, φησίν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 45 3:1)
βρέμει μὲν ὁ φάρυγξ ἔνδοθ’, ἀραβεῖ δ’ ἁ γνάθοσ, ψοφεῖ δ’·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10 1:2)
εὑρέθη κεφαλὴ οὐκ ἔχουσα ῥαφὴν οὐδεμίαν ἀλλ’ ἐξ ἑνὸσ ἐοῦσα ὀστέου, ἐφάνη δὲ καὶ γνάθοσ κατὰ τὸ ἄνω τῆσ γνάθου ἔχουσα ὀδόντασ μουνοφυέασ ἐξ ἑνὸσ ὀστέου πάντασ τούσ τε προσθίουσ καὶ γομφίουσ, καὶ πενταπήχεοσ ἀνδρὸσ ὀστέα ἐφάνη.
(헤로도토스, The Histories, book 9, chapter 83 3:3)
Τὰ μὲν γὰρ ἄλλα βοσκήματα δύναται βραχείην τὴν ποίην βόσκεσθαι‧ βοῦσ δὲ οὐ μάλα, πρὶν βαθεῖα γένηται‧ τοῖσι μὲν γὰρ ἄλλοισίν ἐστι λεπτὴ ἡ προβολὴ τοῦ χείλεοσ, λεπτὴ δὲ ἡ ἄνω γνάθοσ‧ βοϊ δὲ παχείη μὲν ἡ προβολὴ τοῦ χείλεοσ, παχείη δὲ καὶ ἀμβλεῖα ἡ ἄνω γνάθοσ‧ διὰ ταῦτα ὑποβάλλειν ὑπὸ τὰσ βραχείασ ποίασ οὐ δύναται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 8.6)
Γνάθοσ δὲ ὀλίγοισι τελέωσ ἐξήρθρησεν‧ ὀστέον τε γὰρ τὸ ἀπὸ τῆσ ἄνω γνάθου πεφυκὸσ ὑπεζύγωται πρὸσ τῷ ὑπὸ τὸ οὖσ ὀστέῳ προσπεφυκότι, ὅπερ ἀποκλείει τὰσ κεφαλὰσ τῆσ κάτω γνάθου, τῆσ μὲν ἀνωτέρω ἐὸν, τῆσ δὲ κατωτέρω τῶν κεφαλέων.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 30.1)
Τὰ δὲ ἄκρεα τῆσ κάτω γνάθου, τὸ μὲν διὰ τὸ μῆκοσ οὐκ εὐπαρείσδυτον, τὸ δ’ αὖ κορωνόν τε καὶ ὑπερέχον ὑπὲρ τοῦ ζυγώματοσ‧ ἅμα τε ἀπ’ ἀμφοτέρων τῶν ἀκρέων τούτων νευρώδεεσ τένοντεσ πεφύκασιν, ἐξ ὧν ἐξήρτηνται οἱ μύεσ οἱ κροταφῖται καὶ μασσητῆρεσ καλεόμενοι‧ διὰ τοῦτο δὲ καλέονται, καὶ διὰ τοῦτο κινέονται, ὅτι ἐντεῦθεν ἐξήρτηνται‧ ἐν γὰρ τῇ ἐδωδ, καὶ ἐν τῇ διαλέκτῳ, καὶ ἐν τῇ ἄλλῃ χρήσει τοῦ στόματοσ, ἡ μὲν ἄνω γνάθοσ ἀτρεμέει‧ ξυνήρτηται γὰρ τῇ κεφαλῇ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 30.2)
καὶ οὐ διήρθρωται‧ ἡ δὲ κάω γνάθοσ κινέεται‧ ἀπήρθρωται γὰρ ἀπὸ τῆσ ἄνω γνάθου, καὶ ἀπὸ τῆσ κεφαλῆσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 30.3)
Περὶ οὗ οὖν ὁ λόγοσ, ἐκπίπτει μὲν γνάθοσ ὀλιγάκισ‧ σχᾶται μέντοι πολλάκισ ἐν χάσμῃσιν, ὥσπερ καὶ ἄλλαι πολλαὶ μυῶν παραλλαγαὶ και νεύρων τούτο ποιέουσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 30.7)
Δῆλον μὲν οὖν ἐκ τῶνδε μάλιστά ἐστιν, ὅταν ἐκπεπτώκῃ‧ προί̈σχει γὰρ ἡ κάτω γνάθοσ ἐσ τοὔμπροσθεν, καὶ παρῆκται τἀναντία τοῦ ὀλισθήματοσ, καὶ τοῦ ὀστέου τὸ κορωνὸν ὀγκηρότερον φαίνεται παρὰ τὴν ἄνω γνάθον, καὶ χαλεπῶσ ξυμβάλλουσι τὰσ κάτω γνάθουσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 30.8)
Ἢν δὲ κατεαγῇ ἡ κάτω γνάθοσ, ἢν μὲν μὴ ἀποκαυλισθῇ παντάπασιν, ἀλλὰ ξυνέχηται τὸ ὀστέον, ἐκκεκλιμένον δὲ ἐῄ, κατορθῶσαι μὲν χρὴ τὸ ὀστέον, παρά γε τὴν γλῶσσαν πλαγίην ὑπείραντα τοὺσ δακτύλουσ, τὸ δὲ ἔξωθεν ἀντερείδοντα, ὡσ ἂν ξυμφέρῃ‧ καὶ ἢν διεστραμμένοι ἐώσιν οἱ ὀδόντεσ οἱ κατὰ τὸ τρῶμα καὶ κεκινημένοι, ὁκόταν τὸ ὀστέον κατορθωθῇ, ζεῦξαι τοὺσ ὀδόντασ χρὴ πρὸσ ἀλλήλουσ, μὴ μόνον τοὺσ δύο, ἀλλὰ καὶ πλέονασ, μάλιστα μὲν χρυσίῳ, ἔστ’ ἂν κρατυνθῇ τὸ ὀστέον, εἰ δὲ μὴ, λίνῳ‧ ἔπειτα ἐπιδεῖν κηρωτῇ καὶ σπλήνεσιν ὀλίγοισι καὶ ὀθονίοισιν ὀλίγοισι, μὴ ἄγαν ἐρείδοντα, ἀλλὰ χαλαροῖσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 32.1)
Ἔπειτα κακατείναντα χρὴ καὶ τοῦτον τὸν ἱμάντα μᾶλλον δέ τι τὸν περὶ τὸ γένειον, ὡσ ὅτι μάλιστα μὴ ἀπομυλλήνῃ ἡ γνάθοσ, ξυνάψαι τοὺσ ἱμάντασ κατὰ τὴν κορυφὴν, κἄπειτα περὶ τὸ μέτωπον ὀθονίῳ καταδῆσαι, καὶ κατάβλημα χρὴ εἶναι, ὥσπερ νομίζεται, ὡσ ἀτρεμέῃ τὰ δεσμά.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 33.7)
Ἰσχναίνειν δὲ χρὴ τὸ σῶμα ἄχρι ἡμερέων δέκα, ἔπειτα ἀνατρέφειν μὴ βραδέωσ‧ ἢν γὰρ ἐν τῇσι πρώτῃσιν ἡμέρῃσι μὴ φλεγμήνῃ, ἐν εἴκοσιν ἡμέρῃσιν ἡ γνάθοσ κρατύνεται‧ ταχέωσ γὰρ ἐπιπωροῦται, ὥσπερ καὶ τὰ ἄλλα τὰ ἀραιὰ ὀστέα, ἢν μὴ ἐπισφακελίσῃ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 33.9)

SEARCH

MENU NAVIGATION