헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τί οὖν, ὦ μεγίστη σὺ γλῶττα τῶν Ἑλληνίδων, ἔφη Κρατῖνοσ, ποιῶν ἔσθ’ ὅ τι κωλύει καὶ ὕπαρ γιγνώσκειν τὰ βέλτιστα ἄνευ τέχνησ καὶ συμβουλεύειν ἑτέροισ ἔχειν, εἴπερ γε καὶ τὰ ὀνείρατα ποιεῖ καὶ ἑτέροισ ἔχειν συμβουλεύειν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 18:6)
κἀπὸ τῶν ἐγγλωττογαστόρων ἐκείνων τῶν Φιλίππων πανταχοῦ τῆσ Ἀττικῆσ ἡ γλῶττα χωρὶσ τέμνεται.
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, antistrohe 13)
ἡ γλῶττα χωρὶσ τέμνεται.
(아리스토파네스, Peace, Lyric-Scene, iambics31)
ἡ γλῶττα τῷ κήρυκι τούτων τέμνεται.
(아리스토파네스, Plutus, Episode11)
μέμνησο τοίνυν ταῦθ’, ὅτι ἡ φρὴν ὤμοσεν, ἡ γλῶττα δ’ οὐκ ὀμώμοκ’·
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics 3:10)
εἰ δὲ ὀφθαλμοὶ καὶ ὦτα καὶ γλῶττα καὶ χεῖρεσ ἀνθρώπῳ τοῦ παντὸσ ἄξια οὐ μόνον πρὸσ τὸ ἥδεσθαι ζῶντα, ἀλλὰ δύνασθαι ζῆν, τούτων οὐκ ἔλαττον, ἀλλὰ καὶ μᾶλλον φίλοι χρήσιμοι.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 120:1)
πρὸσ γοῦν αὐτοῦ καὶ τῶν ἔργων, ἃ δι’ ἐκεῖνον ἡμῖν ἤδη πέπρακται, μὴ καταφρονήσητε τῶν λεγομένων εἰσ ἐμὲ τὸν λέγοντα ἀφορῶντεσ μηδ’ ὅτι γλῶττα ἀνθρωπίνη πρὸσ ὑμᾶσ λέγει·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 108:1)
ἐπεποίητο δὲ αὐτοῖσ πάλαι καὶ κατεσκεύαστο κεφαλὴ δράκοντοσ ὀθονίνη ἀνθρωπόμορφόν τι ἐπιφαίνουσα, κατάγραφοσ, πάνυ εἰκασμένη, ὑπὸ θριξὶν ἱππείαισ ἀνοίγουσά τε καὶ αὖθισ ἐπικλείουσα τὸ στόμα, καὶ γλῶττα οἱά δράκοντοσ διττὴ μέλαινα προέκυπτεν, ὑπὸ τριχῶν καὶ αὐτὴ ἑλκομένη.
(루키아노스, Alexander, (no name) 12:2)
μέμνημαι γοῦν, ἔφη, καὶ κωμικῶν τινων ἰαμβείων παρ’ ὑμῶν μαθών, τοῖσ γὰρ λάλοισ ἐξ ἄκρου ἡ γλῶττα πᾶσὶν ἐστι τετρυπημένη.
(루키아노스, Hercules, Προλαλία. Ἡρακλῆς 5:3)
ἀλλὰ νῦν, ὦ τέκνον, οὐκ οἶδα εἴτε ὑπὸ τοῦ μεγέθουσ τῶν ἐφεστώτων δεινῶν εἴτε καὶ ὑπὸ τοῦ πλήθουσ τῶν παρόντων ‐ πολυθεωτάτη γάρ, ὡσ ὁρᾷσ, ἡ ἐκκλησία ‐ διατετάραγμαι τὴν γνώμην καὶ ὑπότρομόσ εἰμι καὶ ἡ γλῶττά μοι πεπεδημένη ἐοίκε·
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 14:8)
"ἐμοὶ δὲ ἡ γλῶττά τε ἤδη λογᾷ καὶ δὴ ἀνηγόμην γε ὡσ ἀρχαιολογήσων ὑμῖν καὶ κατανίψων ἀπὸ γλώττησ ἅπαντασ.
(루키아노스, Lexiphanes, (no name) 15:2)
ἐπειδὴ δὲ ἐπαύσατο, τοῦτο δὴ τὸ τῶν Φαιάκων πάθοσ ἐπεπόνθειν πολὺν γὰρ δὴ χρόνον ἐσ αὐτὸν ἀπέβλεπον κεκηλημένοσ εἶτα πολλῇ συγχύσει καὶ ἰλίγγῳ κατειλημμένοσ τοῦτο μὲν ἱδρῶτι κατερρεόμην, τοῦτο δὲ φθέγξασθαι βουλόμενοσ ἐξέπιπτόν τε καὶ ἀνεκοπτόμην, καὶ ἥ τε φωνὴ ἐξέλειπε καὶ ἡ γλῶττα διημάρτανε, καί τέλοσ ἐδάκρυον ἀπορούμενοσ·
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 35:3)
πρὸσ θεῶν, ἢν λέγῃ ταῦτα ἡ γλῶττα, ἰδίαν αὐτὴ φωνὴν λαβοῦσα καὶ τὸν πώγωνα συνήγορον ἐπικαλεσαμένη, τί ἂν ἀποκρίναιο αὐτῇ ;
(루키아노스, Pseudologista, (no name) 23:1)
"καὶ αὐτὸ δέ σοι τὸ στόμα πρὸσ ἅπαντα ὁμοίωσ κεχηνέτω, καὶ ἡ γλῶττα ὑπηρετείτω καὶ πρὸσ τοὺσ λόγουσ καὶ πρὸσ τὰ ἄλλα ὁπόσα ἂν δύνηται.
(루키아노스, Rhetorum praeceptor, (no name) 13:74)
" ὅτι δὲ ὀλισθάνει μάλιστα ἐν τῷ λάβδα ἡ γλῶττα κατιδών, ἀφομοιῶν ὠνόμασε τά τε "λεῖα" καὶ αὐτὸ τὸ "ὀλισθάνειν" καὶ τὸ "λιπαρὸν" καὶ τὸ "κολλῶδεσ" καὶ τἆλλα πάντα τὰ τοιαῦτα.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 265:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION