헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἄρτοι πλυτοὶ, ξύν τινι γλυκεῖ, σιραίῳ τῷ Κρητικῷ καὶ σκυβελιτῇ τῷ Παμφύλῳ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.216)
καὶ τούτουσ τοὺσ ἁλιέασ ὕδατι ὀλίγῳ διαχρῆσθαι χαλεπῶσ διαμωμένουσ τὸν κάχληκα, καὶ οὐδὲ τούτῳ πάντῃ γλυκεῖ τῷ ὕδατι.
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 23 3:4)
ὡσ δὲ καὶ τούτων οἱ ἵπποι ἐξέκαμνον ὑπὸ τοῦ καύματοσ, ἀπολιπεῖν καὶ τούτων τοὺσ πολλούσ, αὐτὸν δὲ ξὺν πέντε τοῖσ πᾶσιν ἀφιππάσασθαι καὶ εὑρεῖν τὴν θάλασσαν, διαμησάμενόν τε αὐτὸν ἐπὶ τοῦ αἰγιαλοῦ τὸν κάχληκα ἐπιτυχεῖν ὕδατι γλυκεῖ καὶ καθαρῷ καὶ οὕτω μετελθεῖν τὴν στρατιὰν πᾶσαν·
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 26 5:1)
γλυκεῖ’ ἀνάγκα σευομένα κυλίκων θάλπησι θυμὸν Κύπριδοσ δ’ ἐλπὶσ διαιθύσσει φρένασ ἀμμιγνυμένα Διονυσίοισι δώροισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 102)
Κλέαρχοσ δέ φησιν ὡσ Πολυκράτησ ὁ τῆσ ἁβρᾶσ Σάμου τύραννοσ διὰ τὴν περὶ τὸν βίον ἀκολασίαν ἀπώλετο, ζηλώσασ τὰ Λυδῶν μαλακά, ὅθεν τῷ τ’ ἐν Σάρδεσιν Ἀγκῶνι Γλυκεῖ προσαγορευομένῳ τὴν παρὰ τοῖσ Σαμίοισ λαύραν ἀντικατεσκεύασεν ἐν τῇ πόλει καὶ τοῖσ Λυδῶν ἄνθεσιν ἀντέπλεξε τὰ διαγγελθέντα Σαμίων ἄνθεα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 57 3:1)
ἐστὶ δὲ τὸ πυάνιον, ὥσ φησι Σωσίβιοσ, πανσπερμία ἐν γλυκεῖ ἡψημένη·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 586)
ἐρίφιον ἐτακέρωσε, πνικτῷ διέλαβεν περικομματίῳ, διεγίγγρασ1’ ὑποκρούσασ γλυκεῖ, ἰχθὺν παρεισεκύκλησεν οὐδ’ ὁρώμενον,3 λάχανον, τάριχοσ πολυτελέσ,4 χόνδρον, μέλι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 80 4:5)
τοῦτο δὲ ποιεῖται μὲν ἐκ τῆσ ἀσταφίδοσ καί ἐστι παραπλήσιοσ πινόμενοσ τῷ Αἰγοσθενίτῃ τῷ γλυκεῖ καὶ τῷ Κρητικῷ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 56 2:6)
‐‐ Ἕτερον‧ ἐν οἴνῳ γλυκέί̈ ἕψειν λευκῷ πρίνου Ῥίζασ‧ ἐπειδὰν δὲ δοκέῃ καλῶσ ἔχειν, ἀποχέασ, τοῦ οἴνου δύο μοίρασ ποιῆσαι τοῦδε καὶ ἀμόργησ ἐλαίου ὡσ ἀνυδροτάτου μοῖραν μίαν, ἔπειτα ἕψειν, ἀνακινέων ὡσ μὴ φρυγῇ, μαλθακῷ πυρὶ, ἑώσ ἂν δοκέῃ τοῦ πάχεοσ καλῶσ ἔχειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 12.6)
ἐπειδὰν δὲ ταῦτα ἴδῃ, τηνικαῦτα χρίσασ τὸ βέλοσ οὔτε ἰῷ, καθάπερ τὰ Σκυθῶν χρίεται, οὔτε ὀπῷ, καθάπερ τὰ Κουρήτων, ἀλλ’ ἠρέμα δηκτικῷ τε καὶ γλυκεῖ φαρμάκῳ, τούτῳ χρίσασ εὐτέχνωσ ἐτόξευσε·
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 37:3)
ἔστι δὲ ἔχθιστα τὰ ἐναντιώτατα, ψυχρὸν θερμῷ, πικρὸν γλυκεῖ, ξηρὸν ὑγρῷ, πάντα τὰ τοιαῦτα·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 124:1)
"εἶτα νύκτωρ καὶ καθ’ ἡσυχίαν γλυκεῖ’ ὀπώρα φύλακοσ ἐκλελοιπότοσ.
(플루타르코스, Amatorius, section 521)
"τὸ δ’ ἁλμυρὸν αὐτὸ καὶ τραχὺ καταλειφθὲν ἐφίσταται καὶ παραμένει τοῖσ σώμασιν ἁλώδησ ἐπίπαγοσ, μέχρι ἂν αὐτὸ ποτίμῳ καὶ γλυκεῖ κατακλύσωσιν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Διὰ τί τῷ ποτίμῳ μᾶλλον ὕδατι ἢ τῷ θαλαττίῳ πλύνεται τὰ ἱμάτια. 12:5)
καὶ τοὺσ ἰσχνοὺσ καὶ τοὺσ ἀτρόφουσ Ἀπολλώνιοσ ὁ Ἡροφίλειοσ ἐκέλευε μὴ γλυκεῖ μηδὲ χονδρῷ τρέφειν ἀλλὰ τοῖσ ταριχευτοῖσ καὶ ὑφαλμυρίζουσιν, ὧν ἡ λεπτότησ, ὥσπερ ἐντρίχωμα γενομένη, τὰ σιτία τοῖσ σώμασι διὰ τῶν πόρων προστίθησιν.
(플루타르코스, Quaestiones Naturales, chapter 3 2:1)
τοῦτο δὲ ποιεῖται μὲν ἐκ τῆσ ἀσταφίδοσ καί ἐστι παραπλήσιοσ πινόμενοσ τῷ Αἰγοσθενεῖ τῷ γλυκεῖ καὶ τῷ Κρητικῷ·
(폴리비오스, Histories, book 6, iii. ex archaeologia romana 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION