헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπεὶ δὲ ταύτην μὲν εἰλήφασι, τοῦ πρόσω δὲ γλίχονται, οὐχ ἡγοῦμαι δεῖν ἐπὶ τῇ τοῦ δικαίου προφάσει πρᾶγμα ἀδικώτατον αὐτοῖσ συγχωρῆσαι, τήν τε Πελοπόννησον καὶ τοὺσ ἄλλουσ Ἕλληνασ καταδουλώσασθαι, τὸ γὰρ Λακεδαιμονίουσ ἀνελεῖν τοῦτο δύναται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 4:1)
εἰ δ’ οὐδέπω τοσαύτην οἰκειότητα καὶ συνήθειαν ἔχει τὰ πρὸσ ἡμᾶσ πεπραγμένα Θηβαίοισ, ὥστ’ εἶναι μείζω καὶ πλείω τῶν πρότερον πρὸσ Λακεδαιμονίουσ αὐτοῖσ ὑπαρχόντων, ὧν νῦν εἰσι πόρρω τοῦ μεμνῆσθαι, εὐτυχίασ δὲ οὐδεὶσ κόροσ ἐστὶν ἀνθρώποισ, ἀλλ’ οἱ τὰ μέγιστα κατορθώσαντεσ μεγίστων γλίχονται, δυναστείασ τε ἐπιθυμοῦντασ πολὺ μᾶλλον τὴν ἡμετέραν πόλιν ἢ τὴν Λακεδαιμονίων εἰκόσ ἐστιν αὐτοὺσ δεδιέναι καὶ διὰ φρόνημα καὶ δι’ ἐμπειρίαν πραγμάτων καὶ δι’ ὀξύτητα καὶ τὴν ἐπὶ πᾶσι παρουσίαν ἀόκνον, τοῦτο δ’ ὑπειληφότασ ἐκποδὼν ποιῆσαι ζητεῖν ἕπεται, ἐφ’ ἅπασί τε πίστισ ἀκριβὴσ οὐχ ἡ μὴ βουλήσεσθαί τινα ἀδικήσειν, ἀλλ’ ἡ μηδ’ ἂν βούλωνται δυνήσεσθαι παριστᾶσα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 6:2)
εὑρίσκει γάρ, οἶμαι, καὶ ἀκούει τοὺσ μὲν ὑμετέρουσ προγόνουσ, ἐξὸν αὐτοῖσ τῶν λοιπῶν ἄρχειν Ἑλλήνων ὥστ’ αὐτοὺσ ὑπακούειν βασιλεῖ, οὐ μόνον οὐκ ἀνασχομένουσ τὸν λόγον τοῦτον, ἡνίκ’ ἦλθεν Ἀλέξανδροσ ὁ τούτων πρόγονοσ περὶ τούτων κῆρυξ, ἀλλὰ καὶ τὴν χώραν ἐκλιπεῖν προελομένουσ καὶ παθεῖν ὁτιοῦν ὑπομείναντασ, καὶ μετὰ ταῦτα πράξαντασ ταῦθ’ ἃ πάντεσ ἀεὶ γλίχονται λέγειν, ἀξίωσ δ’ οὐδεὶσ εἰπεῖν δεδύνηται, διόπερ κἀγὼ παραλείψω, δικαίωσ ἔστι γὰρ μείζω τἀκείνων ἔργα ἢ ὡσ τῷ λόγῳ τισ ἂν εἴποι, τοὺσ δὲ Θηβαίων καὶ Ἀργείων προγόνουσ τοὺσ μὲν συστρατεύσαντασ τῷ βαρβάρῳ, τοὺσ δ’ οὐκ ἐναντιωθέντασ.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Β 13:1)
δοκεῖ τ’ οὐδὲ τὸ Λατίνων συγγενὲσ ἔτι βέβαιον ἡμῖν διαμένειν φίλιον εἰσ πύστιν ἐλθόν, ἀλλὰ καὶ τούτου πολὺ μέροσ διαγγέλλεται νοσεῖν ἔρωτι κρατούμενον, ἧσ ἅπαντεσ γλίχονται, μεταβολῆσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 50 4:1)
ὅπου γὰρ οἱ γεννηθέντεσ ἐν βασιλείαισ καὶ τυραννίσιν, ὅταν εὐγενῶσ ἔχωσι, τῆσ ἐλευθερίασ γλίχονται καὶ πάνθ’ ἡγοῦνται τἀγαθὰ ταύτησ ἐλάττω, ἦ που οἱ ἐν ἐλευθέρᾳ καὶ ἑτέρων ἄρχειν μαθούσῃ πόλει βιώσαντεσ πρᾴωσ οἴσουσι τὴν ἐκ τῶν κρειττόνων ἐπὶ τὰ χείρω μεταβολήν, ἐξ ἐλευθέρων ὑπομείναντεσ δοῦλοι γενέσθαι, ἵνα λαμπρὰσ παρατιθῶνται καθ’ ἡμέραν τραπέζασ καὶ πολλοὺσ θεράποντασ περιάγωνται καὶ γυναικῶν καὶ παίδων εὐπρεπῶν ἀφειδεῖσ ἀπολαύσεισ λαμβάνωσιν, ὥσπερ ἐν τούτοισ τῆσ ἀνθρωπίνησ εὐδαιμονίασ κειμένησ, ἀλλ’ οὐκ ἐν ἀρετῇ;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 18 6:2)
οὐ μὴν οὐδὲ ῥητορικῆσ ἀφέστηκεν, ἀλλὰ καὶ ταύτησ μετέχει, καθ’ ὅσον ἤθουσ τε καὶ πάθουσ ἐπιδεικτική ἐστιν, ὧν καὶ οἱ ῥήτορεσ γλίχονται.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 35:5)
ἀλλ’ ἐγώ, ὦ Σώκρατεσ, βούλομαι λέγειν τούτουσ φιλοκερδεῖσ εἶναι, οἳ ἑκάστοτε ὑπὸ ἀπληστίασ καὶ πάνυ σμικρὰ καὶ ὀλίγου ἄξια καὶ οὐδενὸσ γλίχονται ὑπερφυῶσ καὶ φιλοκερδοῦσιν.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἱππάρχος 10:5)
ἄφελε τοῦ λόγου τὸ νῦν ἔχον ἐποποιῶν τε λειμῶνασ καὶ σκιὰσ καὶ ἅμα κιττοῦ τε καὶ σμιλάκων διαδρομὰσ καὶ ὅσ’ ἄλλα τοιούτων τόπων ἐπιλαβόμενοι γλίχονται τὸν Πλάτωνοσ Ἰλισσὸν καὶ τὸν ἄγνον ἐκεῖνον καὶ τὴν ἠρέμα προσάντη πόαν πεφυκυῖαν προθυμότερον ἢ κάλλιον ἐπιγράφεσθαι, αὐτόβουλοσ.
(플루타르코스, Amatorius, section 1 6:2)
καίτοι τὸ θεῖον, ᾧ γλίχονται συνοικειοῦν καὶ συναφομοιοῦν αὑτούσ, τρισὶ δοκεῖ διαφέρειν, ἀφθαρσίᾳ καὶ δυνάμει καὶ ἀρετῇ, ὧν καὶ σεμνότατον ἡ ἀρετὴ καὶ θειότατόν ἐστιν.
(플루타르코스, Ἀριστείδης, chapter 6 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION