헬라어 문장 내 검색 Language

ἡ δὲ φύσισ ποιούσ τινασ ποιεῖ, καὶ εὐθὺσ ἐκ γενετῆσ διαφέρουσιν, ὥσπερ οἳ μὲν γλαυκοὶ οἳ δὲ μελανόμματοι τῷ τὸ δεῖν τοιονδὶ <κατὰ τὸ εἶναι τοιονδὶ> ἔχειν, οὕτω καὶ οἱ εὐτυχεῖσ καὶ ἀτυχεῖσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 18:4)
σκορπίοι τε ποικίλοι σαῦροί τε, γλαῦκοι πίονεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 453)
καὶ Ἀντιφάνησ δ’ ἐν Προβατεῖ φησιν Βοιώτιαι μὲν ἐγχέλεισ, μῦσ Ποντικοί, θύννοι γλαῦκοι Μεγαρικοί, μαινίδεσ Καρύστιαι, φάγροι δ’ Ἐρετρικοί, Σκύριοι δὲ κάραβοι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 45 1:3)
γλαῦκοι δ’ ὅλοι, ῥαχιστὰ κρανίων μέρη εὔσαρκα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 46 1:1)
Ἐπίχαρμοσ δ’ ἐν Μούσαισ ποικίλον εἶναί φησι τὸν σκορπίον σκορπίοι τε ποικίλοι γλαῦκοί τε, σαῦροι πίονεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 115 1:5)
φαίνονται δὲ ὀρφοί, γλαῦκοι, ἐνίοτε δὲ φάλλαιναι ἢ πρίστεισ, πολλοὶ δὲ καὶ ἀόρατοι ἰχθῦσ καὶ ξένοι τῇ ὄψει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 8 2:1)
εἰσὶ δὲ γλαυκοί, ὁ δὲ Μύνδιοσ Ἀλέξανδρόσ φησι τοὺσ παρ’ Ὁμήρῳ χωρὶσ τοῦ σ κῶπασ εἶναι, καὶ Ἀριστοτέλη οὕτωσ αὐτοὺσ ὠνομακέναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 45 2:3)
εἰ οὖν γίνονται ἔκ τε φαλακρῶν φαλακροὶ καὶ ἐκ γλαυκῶν γλαυκοὶ καὶ ἐκ διεστραμμένων στρεβλοὶ ὡσ ἐπὶ τὸ πλῆθοσ, καὶ περὶ τῆσ ἄλλησ μορφῆσ ὁ αὐτὸσ λόγοσ, τί κωλύει καὶ ἐκ μακροκεφάλου μακροκέφαλον γίνεσθαι;
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, xiv.8)
γλαυκοὶ δὲ δράκοντεσ, ἐπεὶ κτίσθη νέον, πύργον ἐσαλλόμενοι τρεῖσ, οἱ δύο μὲν κάπετον, αὖθι δ’ ἀτυζομένω ψυχὰσ βάλον·
(핀다르, Odes, olympian odes, olympian 8 ΑΛΚΙΜΕΔΟΝΤΙ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΙΔΙ ΠΑΛΑΙΣΤῌ 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION