헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

αὐτὰρ ἐγὼ σὺν νηυσὶν ἀολλέσιν, αἵ μοι ἕποντο, φεῦγον, ἐπεὶ γίγνωσκον, ὃδὴ κακὰ μήδετο δαίμων.
(호메로스, 오디세이아, Book 3 16:15)
καὶ τότε δὴ γίγνωσκον, ὅ τ’ οὐκέτι φυκτὰ πέλοντο.
(호메로스, 오디세이아, Book 8 32:4)
καὶ τότε δὴ γίγνωσκον ὃ δὴ κακὰ μήδετο δαίμων, καί μιν φωνήσασ ἔπεα πτερόεντα προσηύδων·
(호메로스, 오디세이아, Book 12 32:2)
τὸν μὲν οὐ γίγνωσκον·
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 4 ΑΡΚΕΣΙΛᾼ ΚΥΡΗΝΑΙῼ ΑΡΜΑΤΙ 27:1)
οὐ τοῦτο, ἦν δ’ ἐγώ, ἀμφισβητῶ, ὡσ οὐχ ὅταν τὸ αὑτὸ γιγνῶσκόν τισ ἔχῃ, αὐτὸσ αὑτὸν γνώσεται, ἀλλ’ ἔχοντι τοῦτο τίσ ἀνάγκη εἰδέναι ἅ τε οἶδεν καὶ ἃ μὴ οἶδεν;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 349:1)
εἰ δέ που ἔν τισι συγχωρήσεται διαφέρειν ἄλλον ἄλλου, περὶ τὰ ὑγιεινὰ καὶ νοσώδη ἐθελῆσαι ἂν φάναι μὴ πᾶν γύναιον καὶ παιδίον, καὶ θηρίον δέ, ἱκανὸν εἶναι ἰᾶσθαι αὑτὸ γιγνῶσκον ἑαυτῷ τὸ ὑγιεινόν, ἀλλὰ ἐνταῦθα δὴ ἄλλον ἄλλου διαφέρειν, εἴπερ που;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 181:1)
δεῖ δὴ καὶ τὰ νῦν, ὡσ ἐοίκεν, εἴπερ μέλλει τέλοσ ὁ κατοικισμὸσ τῆσ χώρασ ἡμῖν ἕξειν, εἶναί τι τὸ γιγνῶσκον ἐν αὐτῷ πρῶτον μὲν τοῦτο ὃ λέγομεν, τὸν σκοπόν, ὅστισ ποτὲ ὁ πολιτικὸσ ὢν ἡμῖν τυγχάνει, ἔπειτα ὅντινα τρόπον δεῖ μετασχεῖν τούτου καὶ τίσ αὐτῷ καλῶσ ἢ μὴ συμβουλεύει, τῶν νόμων αὐτῶν πρῶτον, ἔπειτα ἀνθρώπων·
(플라톤, Laws, book 12 147:2)
τόδε γε μήν, ὡσ οἶμαι, περὶ αὐτοῦ ἀναγκαιότατον εἶναι λέγειν, ὡσ πᾶν τὸ γιγνῶσκον αὐτὸ θηρεύει καὶ ἐφίεται βουλόμενον ἑλεῖν καὶ περὶ αὑτὸ κτήσασθαι, καὶ τῶν ἄλλων οὐδὲν φροντίζει πλὴν τῶν ἀποτελουμένων ἅμα ἀγαθοῖσ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 59:7)
ἐκεῖνο δὲ γιγνῶσκον ἀναλαμβάνει τῷ στόματι καθάπερ ἄγκυραν ἐντόσ·
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 31 9:2)
ἡ δὲ γυνὴ ὑποδεξαμένη τε φέρει τὸ φορτίον τοῦτο, βαρυνομένη τε καὶ κινδυνεύουσα περὶ τοῦ βίου καὶ μεταδιδοῦσα τῆσ τροφῆσ, ᾗ καὶ αὐτὴ τρέφεται, καὶ σὺν πολλῷ πόνῳ διενεγκοῦσα καὶ τεκοῦσα τρέφει τε καὶ ἐπιμελεῖται, οὔτε προπεπονθυῖα οὐδὲν ἀγαθὸν οὔτε γιγνῶσκον τὸ βρέφοσ ὑφ’ ὅτου εὖ πάσχει, οὐδὲ σημαίνειν δυνάμενον ὅτου δεῖται, ἀλλ’ αὐτὴ στοχαζομένη τά τε συμφέροντα καὶ τὰ κεχαρισμένα πειρᾶται ἐκπληροῦν, καὶ τρέφει πολὺν χρόνον καὶ ἡμέρασ καὶ νυκτὸσ ὑπομένουσα πονεῖν, οὐκ εἰδυῖα εἴ τινα τούτων χάριν ἀπολήψεται.
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Β, chapter 2 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION