헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὑπὸ πάντων δὲ πανταχοῦ ἴσον ἄρχεται, καὶ οἱ μὲν ἐν τοῖσ ὄρεσι κατῳκισμένοι ταπεινότεροι τῶν ἐν τοῖσ κοιλοτάτοισ πεδίοισ πρόσ γε τὸ μὴ ἀντιτάττεσθαι, οἱ δὲ τῶν πεδίων τῶν εὐδαιμόνων κληροῦχοί τε καὶ οἰκήτορεσ ὑμέτεροι γεωργοί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 10:4)
οὐ τοίνυν οὐδ’ ὁπλίτασ ἀγαθοὺσ, οὐδὲ συλλήβδην εἰπεῖν ἄνδρασ ἀγαθοὺσ καὶ λυσιτελοῦντασ ἑαυτοῖσ οὐκ ἂν οὕτω βραχὺσ καιρὸσ ἤρκεσε ποιῆσαι, ἀλλ’ ὥσπερ οἱ γεωργοὶ πολλοστῷ μηνὶ τῶν σπερμάτων τὴν ἐπικαρπίαν κομίζονται καὶ οὐχ ἅμα τῷ καταβαλεῖν, οὕτω κἀκείνουσ Μιλτιάδησ παλαιαῖσ ὁμολογίαισ κατειληφὼσ εἶχεν ἐν τῷ καιρῷ χρησίμουσ, οὐκ ἐπὶ τῆσ χρείασ λαμβάνοντασ τὰ μαθήματα ‐ αἰσχρῶσ γὰρ ἂν οὕτω γε ὁ χορὸσ ἠγωνίσατο αὐτῷ ‐ , ἀλλ’ ἐπὶ τῆσ ἐξουσίασ εἰσ τὴν χρείαν ἠσκημένουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 48:8)
τί οὖν θαυμαστὸν εἰ κἀκεῖνοι πολλὰ καὶ χρηστὰ συμβουλεύσαντεσ Ἀθηναίοισ καὶ πολλὰ τῶν δυσχερῶν κωλύσαντεσ μὴ διὰ τέλουσ αὐτοὺσ ἠδυνήθησαν κατασχεῖν μηδ’ ἀθάνατα ἰάσαντο, ἀλλ’ ἡττήθησαν τῆσ δήμου φύσεωσ, εἴτε καὶ τῆσ κοινῆσ ἀνθρώπων δεῖ λέγειν, καὶ μὴ ἠδυνήθησαν καθάπαξ ἐκ τῆσ πόλεωσ ἐξελεῖν ἀδικίαν, ὥσπερ γεωργοὶ τὰ λυμαινόμενα τῇ χώρᾳ καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἐκκόπτοντεσ, εἶτ’ οὐκ ἐφικνούμενοι διὰ παντὸσ τοῦ σπέρματοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 112:6)
οἵ τε γὰρ τεχνῖται καὶ οἱ γεωργοὶ καὶ οἱ τὰ ὅπλα ἔχοντεσ κοινωνοῦσι τῆσ πολιτείασ πάντεσ, οἱ μὲν γεωργοὶ οὐκ ἔχοντεσ ὅπλα, οἱ δὲ τεχνῖται οὔτε γῆν οὔτε ὅπλα, ὥστε γίνονται σχεδὸν δοῦλοι τῶν τὰ ὅπλα κεκτημένων.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 172:2)
ἔτι οἱ γεωργοὶ τί χρήσιμοι τῇ πόλει;
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 174:4)
οἱ δὲ γεωργοὶ πορίζοντεσ μὲν τοῖσ τὰ ὅπλα κεκτημένοισ τὴν τροφὴν εὐλόγωσ ἂν ἦσάν τι τῆσ πόλεωσ μέροσ, νῦν δ’ ἰδίαν ἔχουσιν καὶ ταύτην ἰδίᾳ γεωργήσουσιν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 175:1)
μὲν οὖν ἐστι τὸ περὶ τὴν τροφὴν πλῆθοσ, οἱ καλούμενοι γεωργοί, δεύτερον δὲ τὸ καλούμενον βάναυσον ἔστι δὲ τοῦτο τὸ περὶ τὰσ τέχνασ ὧν ἄνευ πόλιν ἀδύνατον οἰκεῖσθαι·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 54:1)
ἀλλ’ ὦ γεωργοὶ κἄμποροι καὶ τέκτονεσ καὶ δημιουργοὶ καὶ μέτοικοι καὶ ξένοι καὶ νησιῶται, δεῦρ’ ἴτ’ ὦ πάντεσ λεῴ, ὡσ τάχιστ’ ἄμασ λαβόντεσ καὶ μοχλοὺσ καὶ σχοινία·
(아리스토파네스, Peace, Prologue, anapests 3:49)
ἄγ’ ὦνδρεσ αὐτοὶ δὴ μόνοι λαβώμεθ’ οἱ γεωργοί.
(아리스토파네스, Peace, Choral, antistrophe 2 1:7)
οἵ τοι γεωργοὶ τοὔργον ἐξέλκουσι κἄλλοσ οὐδείσ.
(아리스토파네스, Peace, Choral, antistrophe 2 1:11)
ὦ σοφώτατοι γεωργοί, τἀμὰ δὴ ξυνίετε ῥήματ’, εἰ βούλεσθ’ ἀκοῦσαι τήνδ’ ὅπωσ ἀπώλετο.
(아리스토파네스, Peace, Choral, epirrheme1)
δεύτεροι δ̓ ἐπὶ τούτοισιν οἱ γεωργοί εἰσιν, πλήθεϊ πλεῖστοι Ἰνδῶν ἐόντεσ.
(아리아노스, Indica, chapter 11 9:1)
ὅμωσ δὲ καὶ τούτουσ πολλάκισ ἐῶσιν οἱ γεωργοί, μὴ βουλόμενοι ταράττειν τὸν ἑσμόν, καὶ βέλτιον νομίζουσι παραναλίσκειν τοῦ μέλιτοσ ἢ πάσασ θορυβῆσαι τὰσ μελίττασ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΝ ΕΚΚΑΗΣΙΑΙ. 30:10)
ταύτῃ ἐπέθεσαν καὶ γεωργοὶ Δήμητροσ ὄνομα καὶ ποιμένεσ Πανὸσ καὶ ναῦται Λευκοθέασ καὶ κυβερνῆται Διοσκόρων.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 14:2)
τοὺσ δοξοκόπουσ ἐκβάλλουσιν ἐκ τῶν ἀγορῶν οἱ δῆμοι κραυγῇ καὶ ψόφῳ, καθάπερ οἶμαι τοὺσ ψᾶρασ οἱ γεωργοί.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION