헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ δὲ γεννητὸν καὶ φθαρτὸν εἶναι νομίσαντεσ ἔφησαν ὁμοίωσ ἐκείνῳ τοὺσ ἀνθρώπουσ τυχεῖν τῆσ πρώτησ γενέσεωσ ὡρισμένοισ χρόνοισ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 6 3:3)
Κόσμον τε εἶναι ἕνα γεννητόν, ἐπειδὴ καὶ αἰσθητόσ ἐστιν ὑπὸ θεοῦ κατεσκευασμένοσ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 70:3)
τὸ δὲ ὁμώνυμον ὅμοιόν τε ἐκείνῳ δεύτερον, αἰσθητόν, γεννητόν, πεφορημένον ἀεί, γιγνόμενόν τε ἔν τινι τόπῳ καὶ πάλιν ἐκεῖθεν ἀπολλύμενον, δόξῃ μετ’ αἰσθήσεωσ περιληπτόν·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 219:1)
ἢ μᾶλλον ὑπόμνησίσ ἐστι τοῦ φθαρτὸν εἶναι τὸ γεννητόν, ὡσ μιᾶσ θεοῦ τὰσ γενέσεισ καὶ τὰσ τελευτὰσ ἐπισκοπούσησ;
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 23 1:2)
πότερον καὶ τοῦτο τῶν Νομᾶ τοῦ βασιλέωσ φιλοσοφημάτων ἕν ἐστιν, ὅπωσ μανθάνωσι μὴ δυσχεραίνειν τὰ τοιαῦτα μηδὲ φεύγειν ὡσ μιασμόν ἢ μᾶλλον ὑπόμνησίσ ἐστι τοῦ φθαρτὸν εἶναι τὸ γεννητόν, ὡσ μιᾶσ θεοῦ τὰσ γενέσεισ καὶ τὰσ τελευτὰσ ἐπισκοπούσησ;
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 23 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION