헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Μελέαγροσ δὲ ἀνὴρ ἄτρωτοσ καὶ γενναῖοσ γενόμενοσ τόνδε τὸν τρόπον ἐτελεύτησεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 8 2:4)
Τυδεὺσ δὲ ἀνὴρ γενόμενοσ γενναῖοσ ἐφυγαδεύθη, κτείνασ, ὡσ μέν τινεσ λέγουσιν, ἀδελφὸν Οἰνέωσ Ἀλκάθοον, ὡσ δὲ ὁ τὴν Ἀλκμαιωνίδα γεγραφώσ, τοὺσ Μέλανοσ παῖδασ ἐπιβουλεύοντασ Οἰνεῖ, Φηνέα Εὐρύαλον Ὑπέρλαον Ἀντίοχον Εὐμήδην Στέρνοπα Ξάνθιππον Σθενέλαον, ὡσ δὲ Φερεκύδησ φησίν, Ὠλενίαν ἀδελφὸν ἴδιον.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 8 5:5)
γενναῖοσ δὲ ὢν οὗτοσ τοὺσ προσσχόντασ ξένουσ ἠνάγκαζε πυκτεύειν καὶ τοῦτον τὸν τρόπον ἀνῄρει.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 20:2)
καὶ οὐδενὸσ παραγγέλλοντοσ ἔτι πλείων ἐγίγνετο φόβοσ, καὶ σιωπὴ σκυθρωπὸσ ἐπεῖχε τὴν ἐκκλησίαν, ἐσ οὗ Κορνήλιοσ Σκιπίων ὁ Ποπλίου Κορνηλίου τοῦ ἀναιρεθέντοσ ἐν Ἴβηρσιν υἱόσ, νέοσ μὲν ὢν κομιδῇ ̔τεσσάρων γὰρ καὶ εἴκοσιν ἐτῶν ἦν̓, σώφρων δὲ καὶ γενναῖοσ εἶναι νομιζόμενοσ, ἐσ τὸ μέσον ἐλθὼν ἐσεμνολόγησεν ἀμφί τε τοῦ πατρὸσ καὶ ἀμφὶ τοῦ θείου, καὶ τὸ πάθοσ αὐτῶν ὀδυράμενοσ ἐπεῖπεν οἰκεῖοσ εἶναι τιμωρὸσ ἐκ πάντων πατρὶ καὶ θείῳ καὶ πατρίδι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 1:2)
γενναῖοσ μὲν δὴ καὶ καλὸσ κἀγαθὸσ καὶ πᾶσαν μετελθὼν ἀρετὴν, ὅσην ἀνθρώπων ἡ φύσισ ἠξίωσε τῶν ὀνομάτων τούτων, εἶτα γενόμενοσ πατὴρ τοῦδε τοῦ παιδὸσ ὁ Φρόντων, περὶ οὗ τί ἂν λέγοιμεν, προληψομένων ἅ τισ ἂν εἴποι τῶν ἀκροωμένων, ἅτ’ οἶμαι μὴ πάλαι μεταστάντοσ τἀνδρὸσ εἰσ τὴν καλλίω τε καὶ θεοφιλεστέραν λῆξιν, πλὴν εἴ τισ Ὁμηρικῶσ βραχείᾳ προσρήσει τὸ πᾶν δηλώσειεν εἰπὼν αἵματοσ εἶσ ἀγαθοῖο φίλον τέκοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 3:5)
οὐκοῦν ὅ γ’ ἐναντίοσ τούτῳ νικᾷ πᾶσι τοῖσ κριταῖσ, ὅστισ ἁπλοῦσ, γενναῖοσ, ἀψευδὴσ, ταὐτὰ γιγνώσκων περὶ τῶν αὐτῶν, ὁμονοῶν ὡσ οἱο͂́ν τε μάλιστα αὐτὸσ αὑτῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 4:7)
εἰε͂ν ὦ γενναῖοσ, ἔστιν ὅπου ἐγχωρεῖ κολακείᾳ χρῆσθαι πρὸσ τὸ δίκαιον ἀεί;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 109:12)
ἁπλοῦσ δὲ τῷ ἤθει καὶ γενναῖοσ, ἀδικεῖσθαι δυνάμενοσ, καὶ οὐ τιμωρητικόσ.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 27:1)
ἅτε γὰρ ὢν γενναῖοσ ὑπό <τε> συκοφαντῶν τίλλεται, αἵ τε θήλειαι προσεκτίλλουσιν αὐτοῦ τὰ πτερά.
(아리스토파네스, Birds, Parodos, lyric27)
γενναῖοσ εἶ.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics 2:19)
καὶ τὴν μὲν Νίκαιαν τῆσ νίκησ τῆσ κατ̓ Ἰνδῶν ἐπώνυμον ὠνόμασε, τὴν δὲ Βουκεφάλαν ἐσ τοῦ ἵππου τοῦ Βουκεφάλα τὴν μνήμην, ὃσ ἀπέθανεν αὐτοῦ, οὐ βληθεὶσ πρὸσ οὐδενόσ, ἀλλὰ ὑπὸ καύματοσ τε καὶ ἡλικίασ ἡ̓͂ν γὰρ ἀμφὶ τὰ τριάκοντα ἔτἠ καματηρὸσ γενόμενοσ, πολλὰ δὲ πρόσθεν ξυγκαμών τε καὶ συγκινδυνεύσασ Ἀλεξάνδρῳ, ἀναβαινόμενόσ τε πρὸσ μόνου Ἀλεξάνδρου [ὁ Βουκεφάλασ οὗτοσ], ὅτι τοὺσ ἄλλουσ πάντασ ἀπηξίου ἀμβάτασ, καὶ μεγέθει μέγασ καὶ τῷ θυμῷ γενναῖοσ.
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 19 4:2)
ὥστε μέγα μοι δοκεῖ τὸ κτῆμα ἄρρην κύων τῇ ἀληθείᾳ γενναῖοσ καὶ οὐκ ἄνευ θεῶν του εὐμενείασ παραγίγνεσθαι ἀνδρὶ κυνηγετικῷ.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 32 2:3)
εἰ δέ τινεσ σκώπτουσιν ἀλαζονοχαυνοφλύαροι, ὡσ ἅδιστοσ ἔφυ πάντων Φοινίκιοσ οἶνοσ, οὐ προσέχω τὸν νοῦν αὐτοῖσ ἐστὶ δὲ καὶ Θάσιοσ πίνειν γενναῖοσ, ἐὰν ᾖ πολλαῖσ πρεσβεύων ἐτέων περικαλλέσιν ὡρ́αισ, οἶδα δὲ κἀξ ἄλλων πόλεων βοτρυοσταγῆ ἔρνη εἰπεῖν αἰνῆσαί τε καὶ οὔ με λέληθ’ ὀνομῆναι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 52 3:4)
ἕνα κατακόψασ μάλα συχνοὺσ ἐδείπνισεν Χάρησ Ἀθηναίων τόθ’ ὡσ γενναῖοσ ἦν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 3:4)
πάρελθε, γενναῖοσ γὰρ εἶσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 68 2:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION