헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

μεγίστην δὲ καὶ κοινοτάτην εὐεργεσίαν εἰσ ἅπαντασ κατέθετο ἀθάνατον ποιήσασ τὸ γένοσ τῇ διαδοχῇ, γάμουσ τε καὶ παίδων γενέσεισ καὶ τροφῶν ἀφορμὰσ καὶ πόρουσ διὰ τῆσ ὑγιείασ ἐργασάμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λαλιὰ εἰσ Ἀσκληπιόν 2:12)
τὰ μὲν ἀρχαῖα Κουρήτων χοροὶ καὶ τροφαὶ καὶ γενέσεισ θεῶν καὶ Πέλοπεσ διαβαίνοντεσ ἐνθένδε, καὶ Πελοπόννησοσ ἀποικία, καὶ Θησεὺσ οἰκιστὴσ τῶν ὑπὸ τὸν Σίπυλον τόπων, καὶ Ὁμήρου γοναὶ, καὶ ἀγῶνεσ καὶ τρόπαια καὶ νῖκαι παρὰ τοῖσ ἄρχουσι καὶ διὰ πάντων ἐθνῶν, καὶ λογίων περιηγήσεισ, ἀναγραφόντων καλλίστην τῶν ἁπασῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Μονῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ 1:11)
ὅτι μὲν οὖν ἡ παρουσία διὰ τούτων ἁπάντων ἢ τινῶν ἢ τινὸσ ὑπάρχει τοῖσ ἀνθρώποισ, οὐκ ἄδηλον ἅπασαι γὰρ αἱ γενέσεισ σχεδὸν πίπτουσιν εἰσ ταύτασ τὰσ ἀρχάσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 10:1)
πρὸσ μὲν οὖν τὸ πράττειν ἐμπειρία τέχνησ οὐδὲν δοκεῖ διαφέρειν, ἀλλὰ καὶ μᾶλλον ἐπιτυγχάνουσιν οἱ ἔμπειροι τῶν ἄνευ τῆσ ἐμπειρίασ λόγον ἐχόντων αἴτιον δ’ ὅτι ἡ μὲν ἐμπειρία τῶν καθ’ ἕκαστόν ἐστι γνῶσισ ἡ δὲ τέχνη τῶν καθόλου, αἱ δὲ πράξεισ καὶ αἱ γενέσεισ πᾶσαι περὶ τὸ καθ’ ἕκαστόν εἰσιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 12:1)
ὁμοίωσ δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων, περὶ δὲ τὰσ γενέσεισ καὶ τὰσ πράξεισ καὶ περὶ πᾶσαν μεταβολὴν ὅταν εἰδῶμεν τὴν ἀρχὴν τῆσ κινήσεωσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 32:1)
ἡ γὰρ ὕλη τῷ ταύτησ δεκτικὴ εἶναι λέγεται φύσισ, καὶ αἱ γενέσεισ καὶ τὸ φύεσθαι τῷ ἀπὸ ταύτησ εἶναι κινήσεισ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 50:1)
ἀντικείμενα λέγεται ἀντίφασισ καὶ τἀναντία καὶ τὰ πρόσ τι καὶ στέρησισ καὶ ἕξισ καὶ ἐξ ὧν καὶ εἰσ ἃ ἔσχατα αἱ γενέσεισ καὶ φθοραί·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 119:1)
αἱ δὲ γενέσεισ αἱ μὲν φυσικαὶ αὗταί εἰσιν ὧν ἡ γένεσισ ἐκ φύσεώσ ἐστιν, τὸ δ’ ἐξ οὗ γίγνεται, ἣν λέγομεν ὕλην, τὸ δὲ ὑφ’ οὗ τῶν φύσει τι ὄντων, τὸ δὲ τὶ ἄνθρωποσ ἢ φυτὸν ἢ ἄλλο τι τῶν τοιούτων, ἃ δὴ μάλιστα λέγομεν οὐσίασ εἶναι ‐ ἅπαντα δὲ τὰ γιγνόμενα ἢ φύσει ἢ τέχνῃ ἔχει ὕλην·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 84:2)
οὕτω μὲν οὖν γίγνεται τὰ γιγνόμενα διὰ τὴν φύσιν, αἱ δ’ ἄλλαι γενέσεισ λέγονται ποιήσεισ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 87:1)
εἰ οὖν καὶ τοῦτο ποιεῖ αὐτό, δῆλον ὅτι ὡσαύτωσ ποιήσει, καὶ βαδιοῦνται αἱ γενέσεισ εἰσ ἄπειρον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 109:2)
φανερὸν ἄρα ὅτι ἡ τῶν εἰδῶν αἰτία, ὡσ εἰώθασί τινεσ λέγειν τὰ εἴδη, εἰ ἔστιν ἄττα παρὰ τὰ καθ’ ἕκαστα, πρόσ γε τὰσ γενέσεισ καὶ τὰσ οὐσίασ οὐθὲν χρησίμη·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 116:1)
ἐκ γὰρ τοῦ τί ἐστιν οἱ συλλογισμοί εἰσιν, ἐνταῦθα δὲ αἱ γενέσεισ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 128:2)
τοῖσ δ’ εἴδει διαφέρουσιν αἱ γενέσεισ ἐκ τῶν ἐναντίων εἰσὶν ὡσ ἐσχάτων, τὸ δὲ τῶν ἐσχάτων διάστημα μέγιστον, ὥστε καὶ τὸ τῶν ἐναντίων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 60:3)
εἰ δὴ αἱ γενέσεισ τῇ ὕλῃ ἐκ τῶν ἐναντίων, γίγνονται δὲ ἢ ἐκ τοῦ εἴδουσ καὶ τῆσ τοῦ εἴδουσ ἕξεωσ ἢ ἐκ στερήσεώσ τινοσ τοῦ εἴδουσ καὶ τῆσ μορφῆσ, δῆλον ὅτι ἡ μὲν ἐναντίωσισ στέρησισ ἂν εἰή πᾶσα, ἡ δὲ στέρησισ ἴσωσ οὐ πᾶσα ἐναντιότησ αἴτιον δ’ ὅτι πολλαχῶσ ἐνδέχεται ἐστερῆσθαι τὸ ἐστερημένον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 71:1)
ἔτι αἱ γενέσεισ δηλοῦσιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 28:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION