헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τὸ τελευταῖον, ὡσ ἀπαγγέλλουσί τινέσ μοι, εἰσ γέλωτα καὶ λῆρόν τινα προτρεπόμενοσ ὑμᾶσ, ἐπιδείξεσθαί μου φησὶν ὅσα πεποίηκα ἐρωτικὰ εἴσ τινασ ποιήματα, καὶ λοιδοριῶν τινων καὶ πληγῶν ἐκ τοῦ πράγματοσ, αἳ περὶ ἐμὲ γεγένηνται, μαρτυρίασ φησὶ παρέξεσθαι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1352)
μηδενὶ δὴ τρόπῳ καθ’ ὑμῶν αὐτῶν γέλωτα τῷ σοφιστῇ καὶ διατριβὴν παράσχητε, ἀλλ’ ὑπολαμβάνεθ’ ὁρᾶν εἰσεληλυθότα ἀπὸ τοῦ δικαστηρίου οἴκαδε καὶ σεμνυνόμενον ἐν τῇ τῶν μειρακίων διατριβῇ, καὶ διεξιόντα, ὡσ εὖ τὸ πρᾶγμα ὑφείλετο τῶν δικαστῶν·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1751)
ὁ δ’ ἐσ τὸ ἔργον ἐκεῖνο γενναιοτάτῳ λήματι κεχρημένοσ ἀσθενέστατοσ ἐσ τὴν δίκην ἐγίγνετο, καὶ ταπεινὴν ἐσθῆτα ἐπικείμενοσ γέμων τε αὐχμοῦ καὶ ῥύπου προσέπιπτεν οἷσ ἐντύχοι κατὰ τοὺσ στενωπούσ, οὐδὲ τοῖσ ἀγνῶσιν ἐνοχλεῖν αἰδούμενοσ, ὥστε αὐτῷ τὸ ἔργον διὰ τὴν ἀπρέπειαν ἀπὸ οἴκτου μεταπίπτειν ἐσ γέλωτα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 3 1:3)
τούτων δέ τισ ἐν μέσῷ, πορφύραν ποδήρη περικείμενοσ καὶ ψέλια καὶ στρεπτὰ ἀπὸ χρυσοῦ, σχηματίζεται ποικίλωσ ἐσ γέλωτα ὡσ ἐπορχούμενοσ τοῖσ πολεμίοισ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 12:7)
γέλωτα δὲ παρασχὼν ἐσ Ῥώμην ἐπέμφθη, καὶ φανεὶσ κἀνταῦθα γελοῖοσ ἔτυχε συγγνώμησ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 2:6)
ἢν μὲν ἐν τοῖσι ὑποχονδρίοισι μίμνῃ ἡ αἰτίη, ἀμφὶ τὰσ φρένασ εἱλέεται, καὶ διεξίει χολὴ ἄνωθεν, ἢ κάτωθεν μελαγχο λῶσιν· ἢν δὲ καὶ κεφαλὴν ἐσ ξυμπαθείην ἄγῃ, καὶ ἀμείβεται τὸ παράλογον τῆσ ὀξυθυμίησ ἐσ γέλωτα καὶ ἡδονὴν ἐσ τὰ πολλὰ τοῦ βίου, οἱ δὲ μαίνονται αὔξῃ τῆσ νούσου μᾶλλον ἢ ἀλλαγῇ πάθεοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.42)
δεῖ δὲ ποικίλον εἶναι καὶ τὸν ἀφελῆ λόγον, μάλιστα ἐν τῷ τοιούτῳ εἴδει, καὶ ὅπου μὲν σεμνότητα ἐργάσασθαι, ὅπου δὲ καὶ περιβολήν, ὅπου δὲ ἀξίωμα, ὅπου δὲ καὶ ἦθοσ ἐνδείξασθαι καὶ χάριν, ὅπου δὲ καὶ γέλωτα, εἰ οἱο͂́ν τε, ὥσπερ ἔχει κἀνταῦθα, φίλιππόσ τε ὁ γελωτοποιὸσ κρούσασ τὴν θύραν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 2:1)
ὡσ δ’ εἰπεῖν, κρεῖττον, εἰ δεῖ, γέλωτα ὀφλεῖν ἢ μέμψιν ἐκ θεῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 2:5)
οὐκοῦν οὔτε ἐμειδίασεν ἄλλοσ σὺν Ἀφροδίτῃ τοσαύτῃ οὔτε μὴν ἔστησεν ἐρυθήματι κινούμενον ἤδη τὸν γέλωτα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 5:5)
καίτοι ἐάν τισ ἔρηται τοὺσ τῆσ κωμῳδίασ ποιητὰσ ἐφ’ ὅτῳ μέγα φρονοῦσι, φαῖεν ἂν, οἶμαι, ὅτι γέλωτα κινοῦσιν, ὥσπερ καὶ αὐτῶν τισ ὡμολόγηκεν οὐδενὸσ ἐρωτῶντοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 22:14)
ἔγωγ’ οὖν ἤδη ποτὲ εἶδον σοφιστὴν μεταξὺ λέγοντα ὑπὸ προσαγωγέωσ ἐξαγόμενον οὕτωσ ὡσ ὅ τε προσαγωγεὺσ ἀμείνων ᾤετο εἶναι γνῶναι καὶ ἅττα ἐκείνῳ ῥητέον καὶ εἰσ ὅσον καὶ αὐτὸσ δὴ ἐκεῖνοσ συνεχώρει, ἀλλὰ μὴ πάντα ἐν ταὐτῷ φύρειν, ἵνα μὴ καὶ γέλωτα ὀφλήσῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 31:22)
εἰ γὰρ τῶν ὡσ ἀληθῶσ ἀγαθῶν οὐκ ἐχρῆν δι’ ἅπερ ἔφην μεμνῆσθαι, ἦ πού γε τὸ τῶν οὐκ ὄντων μνημονεύειν ὡσ ὄντων εἰσ γέλωτα φέρει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 79:2)
οἱ μὲν οὖν τῷ γελοίῳ ὑπερβάλλοντεσ βωμολόχοι δοκοῦσιν εἶναι καὶ φορτικοί, γλιχόμενοι πάντωσ τοῦ γελοίου, καὶ μᾶλλον στοχαζόμενοι τοῦ γέλωτα ποιῆσαι ἢ τοῦ λέγειν εὐσχήμονα καὶ μὴ λυπεῖν τὸν σκωπτόμενον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 142:3)
τῶν ἄλλων ἀπεχόμενοσ εἰ γέλωτα ποιήσει, καὶ τοιαῦτα λέγων ὧν οὐδὲν ἂν εἴποι ὁ χαρίεισ, ἔνια δ’ οὐδ’ ἂν ἀκούσαι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 149:1)
οὐ γὰρ εἴ τισ ἰσχυρῶν καὶ ὑπερβαλλουσῶν ἡδονῶν ἡττᾶται ἢ λυπῶν, θαυμαστόν, ἀλλὰ συγγνωμονικὸν εἰ ἀντιτείνων, ὥσπερ ὁ Θεοδέκτου Φιλοκτήτησ ὑπὸ τοῦ ἔχεωσ πεπληγμένοσ ἢ ὁ Καρκίνου ἐν τῇ Ἀλόπῃ Κερκύων, καὶ ὥσπερ οἱ κατέχειν πειρώμενοι τὸν γέλωτα ἀθρόον ἐκκαγχάζουσιν, οἱο͂ν συνέπεσε Ξενοφάντῳ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 96:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION