헬라어 문장 내 검색 Language

δηρὸν δ’ ἄφθογγοσ τετιημένη ἧστ’ ἐπὶ δίφρου, οὐδέ τιν’ οὔτ’ ἔπεϊ προσπτύσσετο οὔτε τι ἔργῳ, ἀλλ’ ἀγέλαστοσ, ἄπαστοσ ἐδητύοσ ἠδὲ ποτῆτοσ ἧστο πόθῳ μινύθουσα βαθυζώνοιο θυγατρόσ, πρίν γ’ ὅτε δὴ χλεύῃσ μιν Ιἄμβη κέδν’ εἰδυῖα πολλὰ παρασκώπτουσ’ ἐτρέψατο πότνιαν ἁγνήν, μειδῆσαι γελάσαι τε καὶ ἵλαον σχεῖν θυμόν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 21:8)
"ὁ Πανταλέων μὲν αὐτὸσ αὐτοὺσ τοὺσ ξένουσ τοὺσ τ’ ἀγνοοῦντασ αὐτὸν ἐπλάνα, καὶ σχεδὸν ἀπεκραιπάλα τὰ πλεῖστα, τοῦ γελάσαι χάριν ἰδίαν τιν’ αὑτῷ θέμενοσ ἀδολεσχίαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 59)
οἶνοσ γὰρ ἀνώγει ἠλεόσ, ὃσ τ’ ἐφέηκε πολύφρονά περ μάλ’ ἀεῖσαι καὶ θ’ ἁπαλὸν γελάσαι καὶ τ’ ὀρχήσασθαι ἀνῆκεν καὶ τι ἔποσ προέηκεν ὅπερ τ’ ἄρρητον ἄμεινον·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 82)
οὐδέ τι γελάσαι μὰ ι οὐδ’ ὀρχήσασθαι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 8 2:1)
καὶ θ’ ἁπαλὸν γελάσαι καὶ τ’ ὀρχήσασθαι ἀνῆκεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 8 2:4)
οὗ γὰρ τὸ μέγιστον ἔργον ἐστὶ παιδιά, ἁδρὸν γελάσαι, σκῶψαὶ τιν’, ἐμπιεῖν πολύν, οὐχ ἡδύ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 735)
"ἐν δὲ τῇ Γιγαντομαχίᾳ οὕτω σφόδρα τοὺσ Ἀθηναίουσ ἐκήλησεν, ὡσ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ πλεῖστα αὐτοὺσ γελάσαι, καίτοι ἀγγελθέντων αὐτοῖσ ἐν τῷ θεάτρῳ τῶν γενομένων περὶ Σικελίαν ἀτυχημάτων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 71 3:12)
ἔθοσ δ’ ἐστὶν αὐτοῖσ ἐν ταύταισ ταῖσ ἡμέραισ αἰσχρολογεῖν κατὰ τὰσ πρὸσ ἀλλήλουσ ὁμιλίασ διὰ τὸ τὴν θεὸν ἐπὶ τῇ τῆσ Κόρησ ἁρπαγῇ λυπουμένην γελάσαι διὰ τὴν αἰσχρολογίαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 4 7:2)
ὃσ τάδ’ ἔχει, θιασεύειν τε χοροῖσ μετά τ’ αὐλοῦ γελάσαι ἀποπαῦσαί τε μερίμνασ, ὁπόταν βότρυοσ ἔλθῃ γάνοσ ἐν δαιτὶ θεῶν, κισ‐ σοφόροισ δ’ ἐν θαλίαισ ἀν‐ δράσι κρατὴρ ὕπνον ἀμ‐ φιβάλλῃ.
(에우리피데스, choral, strophe 13)
οἶνοσ γὰρ ἀνώγει ἠλεόσ, ὅσ τ’ ἐφέηκε πολύφρονά περ μάλ’ ἀεῖσαι καί θ’ ἁπαλὸν γελάσαι, καί τ’ ὀρχήσασθαι ἀνῆκε, καί τι ἔποσ προέηκεν ὅ περ τ’ ἄρρητον ἄμεινον.
(호메로스, 오디세이아, Book 14 40:2)
κατ’ ἀξίαν γελάσαι ἂν ἐπὶ τῷ ἀνδρί;
(루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 25:7)
ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ἀντὶ πάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνοσ ἀυτῆσ τὸ γελάσαι μάλα ἡδέωσ ἐφ̓ οἷσ ὑμεῖσ ᾐτήσατε τοιούτοισ οὖσι, καὶ ταῦτα φιλοσοφίαν ἐπαινοῦντεσ.
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 79:3)
καὶ ὁ Σιμμίασ γελάσασ, νὴ τὸν Δία, ἔφη, ὦ Σώκρατεσ, οὐ πάνυ γέ με νυνδὴ γελασείοντα ἐποίησασ γελάσαι.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 74:1)
"καὶ λοιδορῶν ὁ Μητρόδωροσ ἐπιλέγει τοῖσ εἰρημένοισ διὸ καὶ καλῶσ ἔχει τὸν ἐλεύθερον ὡσ ἀληθῶσ γέλωτα γελάσαι ἐπί τε δὴ πᾶσιν ἀνθρώποισ καὶ ἐπὶ τοῖσ Λυκούργοισ τούτοισ καὶ Σόλωσιν.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 339)
προσελάσασ τὸν ἵππον αὐτὸ τοῦτο τεταραγμένοσ εἶπεν, ὅτι Βάκχων’ ἡρ́πακεν Ἰσμηνοδώρα, τὸν μὲν Ζεύξιππον ὁ πατὴρ ἔφη γελάσαι καὶ εἰπεῖν, ὅτε δὴ καὶ φιλευριπίδην ὄντα, πλούτῳ χλιδῶσα θνητὰ δ’ ὦ γύναι φρονεῖσ·
(플루타르코스, Amatorius, section 11 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION