헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ Σόλων ὁ τῶν νομοθετῶν ἐνδοξότατοσ γέγραφεν ἀρχαίωσ καὶ σεμνῶσ περὶ τῆσ τῶν γυναικῶν εὐκοσμίασ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1831)
οὐ γὰρ ἀποδείξεισ ὡσ ἔννομα γέγραφεν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 48 1:5)
λέγει δὲ ὁ φεύγων, ἂν ἄρα ποθ’ ἅψηται τοῦ πράγματοσ, οὐκ ὡσ ἔννομα γέγραφεν, ἀλλ’ ὡσ ἤδη ποτὲ καὶ πρότερον ἕτεροσ τοιαῦτα γράψασ ἀπέφυγεν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 193 1:4)
ταῦτα οὐχ ἕτεροσ περὶ αὐτοῦ γέγραφεν, οὐδὲ εἰκάζων τὴν ἐκείνου γνώμην, ἀλλ’ ὁ κάλλιστα εἰδὼσ αὐτὸσ περὶ αὑτοῦ τούτων φησὶ χάριν ἐλθεῖν, τοὺσ ὑπὸ τοῦ Δίωνοσ ἂν λεχθέντασ τούτουσ λόγουσ πρὸσ αὐτὸν αἰσχυνθείσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 67:1)
"ἤδη δέ τισ κἀν ταῖσ διαθήκαισ γέγραφεν γυναῖκασ εὐπρεπεστάτασ μονομαχῆσαι ἃσ ἐκέκτητο, ἕτεροσ δὲ παῖδασ ἀνήβουσ ἐρωμένουσ ἑαυτοῦ, ἀλλὰ γὰρ οὐκ ἠνέσχετο ὁ δῆμοσ τὴν παρανομίαν ταύτην, ἀλλ’ ἄκυρον τὴν διαθήκην ἐποίησεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 39 2:4)
Ἀριστίων, ἐφ’ οὗ τὸ συμπόσιον ὑπόκειται συνηγμένον, πρὸ τεσσάρων ἐτῶν Εὐφήμου πρότεροσ ἦρξεν, καθ’ ὃν Πλάτων τὰ Ἀγάθωνοσ νικητήρια γέγραφεν, ἐν οἷσ Παυσανίασ τὰ περὶ τῶν ἐρωτικῶν διεξέρχεται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 56 3:4)
ἐνταῦθ’ οὐδαμοῦ Δημοσθένην γέγραφεν, οὐδ’ αἰτίαν οὐδεμίαν κατ’ ἐμοῦ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 111:1)
ὅτι τῶν ἀδικημάτων ἂν ἐμέμνητο τῶν αὑτοῦ, εἴ τι περὶ ἐμοῦ γέγραφεν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 111:3)
διόπερ τὸν νόμον τοῦτον ἡ πόλισ γέγραφεν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 176:4)
Ψηφίσματα ταυτὶ τὰ ψηφίσματ’, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὰσ αὐτὰσ συλλαβὰσ καὶ ταὐτὰ ῥήματ’ ἔχει ἅπερ πρότερον μὲν Ἀριστόνικοσ, νῦν δὲ Κτησιφῶν γέγραφεν οὑτοσί.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 323:4)
οὐκοῦν, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μενόντων μὲν ὑμῶν οἴκοι καὶ οὐκ ἐξεληλυθότων, ἀπεληλυθότων δὲ τῶν Λακεδαιμονίων καὶ προῃσθημένων τὴν ἀπάτην, οὐδενὸσ δ’ ἄλλου παρόντοσ τῶν Ἀμφικτυόνων πλὴν Θετταλῶν καὶ Θηβαίων, εὐφημότατ’ ἀνθρώπων τούτοισ παραδοῦναι γέγραφεν τὸ ἱερὸν γράψασ τοῖσ Ἀμφικτύοσιν παραδοῦναι ποίοισ;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 67:1)
οὗτοσ τοίνυν εἰσ τοῦτ’ ἐλήλυθε τοῦ νομίζειν αὑτῷ καὶ λέγειν καὶ γράφειν ἐξεῖναι πᾶν ὅ τι ἂν βούληται, ὥστε βεβουλευκυίασ μὲν τἄλλ’ ὃν τρόπον ὑμεῖσ ἀκούετε τῆσ βουλῆσ, οὐ πεποιημένησ δὲ τὰσ τριήρεισ, γέγραφεν δοῦναι τὴν δωρειάν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 20:4)
οὐκοῦν τῶν μὲν ἐχθρῶν ὁμοίωσ ἡμῖν τε κἀκείνῳ οὐδέποτ’ εἰσ τοὺσ ἡμετέρουσ ἥξει συμμάχουσ οὐδείσ, οὔτ’ ἀποκτείνασ ἐκεῖνον οὔτε μή, ὥστ’ οὐ κατὰ τούτων γέγραφεν ταύτην τὴν τιμωρίαν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 20:1)
ὁ δὲ ἀγώγιμοσ ἔστω γέγραφεν κἀντεῦθεν, ὅποι φεύγειν οὐδεὶσ κωλύει νόμοσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 70:8)
διδόντοσ γὰρ τοῦ νόμου σαφῶσ οὑτωσὶ καὶ λέγοντοσ ἐφ’ οἷσ ἐξεῖναι κτεῖναι, οὗτοσ ἅπαντα παρεῖδε ταῦτα, καὶ γέγραφεν, οὐδὲν ὑπειπὼν πῶσ, ἄν τισ ἀποκτείνῃ, τὴν τιμωρίαν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 74:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION